فیلم «قبیله» ساخته میروسلاو اسلابوشپیتسکی یکی از متفاوت‌ترین آثار هنری در سال‌های اخیر بوده که نیاز به تامل نشانه شناختی و توجه به فرم متمایز در آن است. داستانی از نوجوانی با بازی گریگوری فسنکو که وارد یک دبیرستان ویژه افراد کر و لال می‌شود. در ابتدا همه چیزی طبق روال است و همه نوجوانان انسان‌هایی معصوم و بی‌گناه به نظر می‌آیند. اما فسنکو به مرور زمان متوجه می‌شود این دبیرستان در واقع محلی است برای عرض‌اندام چند دسته از باندهای خلافکار که متشکل از همان نوجوانان کر و لال هستند. فسنکو ابتدا مجبور می‌شود تمام اموال خود را به یکی از این باندها باج بدهد و سپس با آنها وارد مبارزه می‌شود. فیلم «قبیله» متشکل از 34 پلان- سکانس است که در زمانی حدود 132 دقیقه روایت می‌شود. سبک فیلمبرداری فیلم استدی‌کم است، نوعی فیلمبرداری شناور خلاقانه که صحنه‌های خشن فیلم را تاثیرگذارتر به نمایش می‌گذارد. در ساختار متمایز اثر می‌توان به فقدان موسیقی متن نیز اشاره کرد که سردی و خشونت جاری بر کلیت فیلم را دوچندان می‌کند. فیلم از این نظر یادآور فیلم آلن کلارک با عنوان «فیل» است که گاس ون‌سنت آن را ساخته است. در فیلم « قبیله» تمدید شدن بی‌امان زمان نماها این فرصت را به ما می‌دهد که به درستی به ارزیابی موقعیت‌ها بپردازیم. هر چند که این تمهید با آغاز شدن پلان- سکانس بعدی مخاطب را وارد یک جهان پیچیده ذهنی می‌کند. تعلیق به واقع مهم‌ترین رکن یک درام برای ترغیب مخاطب برای پیگیری داستان فیلم است. از این نظر فیلم «قبیله» فیلمی است که برای سیراب کردن مخاطب، این مزیت کذایی را دارد. شخصیت‌های فیلم اسلابوشپیتسکی با اینکه از قوه ناطقه محروم هستند اما حتی زمانی که با زبانی دیگر سخن می‌گویند هم تاثربرانگیزند. به واقع عدم توانایی آنها به سخن گفتن پیشاپیش این پتانسیل را در نزد مخاطب ایجاد کرده است که اعمال شدیداً مخرب آنها را برنتابد و از مشاهده آنها شوکه شود. این البته اشتباه است که فیلم «قبیله» را فیلمی بدون دیالوگ قلمداد کنیم. فیلم از این نظر از متوسط فیلم‌های رایج نیز بالاتر است. اما با این تفاوت که در این فیلم بازیگران دارند به زبان اشاره اوکراینی با یکدیگر سخن می‌گویند. هرچند فیلم در نهایت به گونه‌ای طراحی شده است که توسط مخاطبانی که زبان مورد اشاره در فیلم را نمی‌فهمند نیز قابل درک باشد و این بی‌شک دستاورد عظیمی برای گروه تهیه فیلم محسوب می‌شود.