گروه بینالملل: تحولات اخیر جنگ سوریه و پیروزیهایی که ارتش این کشور به کمک همپیمانانش به دست آورد و از سوی اسرائیل «روند پیروزی» خوانده میشود، تلآویو را در برابر گزینههایی قرار میدهد که به اعتراف خود این رژیم بسیار کم و غیرقابل ملاحظه هستند. با این وجود تلآویو نسبت به روند دشوار و نتیجه تلخی که از آن نگران است، یعنی پیروزی بشار اسد، رئیسجمهور سوریه و همپیمانانش، هشدار میدهد و این امر را موجب به خطر افتادن منافع خود میداند. روزنامه هاآرتص در تحلیلی با عنوان «موضعگیری قاطع اسرائیل، پیروزی بشار اسد برای اسرائیل خطرناک است» نوشت: با وجود نگرانیای که تلآویو از بابت پیروزی بشار اسد، رئیسجمهور سوریه و همپیمانانش و به دنبال آن به خطر افتادن منافع خود دارد، اما بهخوبی میداند که قدرت درونیاش برای ممانعت از بروز تغییرات در روند سیاسی سوریه ضعیف است. همزمان این رژیم از تکرار اشتباه آنکارا در مقابله با دخالت روسیه در سوریه خودداری میکند و اگرچه امیدوار است در آینده موانعی در راه پیروزی دشمنانش در سوریه به وجود بیاید، اما به تغییر این روند و قطعیت آن معترف است. اسرائیل در حال حاضر روی تغییر دیدگاهش نسبت به جنگ در سوریه کار میکند و این تغییر به دنبال دستاوردهایی که ارتش سوریه به کمک روسیه و ایران محقق کرد و ترس از پیروزی دولت دمشق که طبیعتا پیروزی ایران را نیز به دنبال خود دارد، ایجاد شد. با این حال، تغییر رویکرد اسرائیل درباره سوریه هرگز به معنای اقدامات نظامی نخواهد بود اما آنچه درباره اسرائیل نگرانکننده به نظر میرسد، آن است که به موازات اینکه هیچ اقدامی از سوی غرب صورت نمیگیرد و غرب از کمک کردن به معارضان «میانهرو» طفره میرود، دولت دمشق و همپیمانانش از نظر میدانی در حال پیشروی هستند. تا امروز اسرائیل از اعلام موضعی که به نفع هر دو طرف درگیر در سوریه باشد، خودداری کرده و بر عدم دخالت نسبی و اکتفا به دفاع از منافع اعلامشدهاش (خطوط قرمز) و در راس همه آنها ممانعت از انتقال اسلحههای ویژه از سوریه به حزبالله لبنان، اصرار دارد. از نظر عملی جنگ تا حد زیادی به نفع اسرائیل است و بشدت به ارتش سوریه آسیبزده و موجب نابودی اکثر انبارهای بزرگ اسلحههای شیمیایی سوریه شده است. اسرائیل میخواهد جنگ در سوریه برای سالها بدون هیچ کاستی ادامه یابد. البته مساله هنوز تمام نشده و با وجود دخالت روسیه و اختلاف نظر در میان گروههای مخالف، سوریه از تسلیم شدن و فرمانبرداری دور است و غرب باید از حالت بیتحرکی و سکون خود خارج شده و با اعزام نیروی نظامی بزرگی، قدرت نظامی سومی را در سوریه در کنار نیروهای اهل تسنن و کردها برای مبارزه با دولت سوریه در کنار مبارزه همزمان با داعش ایجاد کند.