گروه بین‌الملل: نوام چامسکی، زبان‌شناس و متفکر بزرگ آمریکایی چند روز پیش به یانکی‌ها نهیب زد که از خواب رویای آمریکایی بیدار شوند و جلوی فروپاشی جامعه‌شان را بگیرند.  او ظهور شگفت‌آور دونالد ترامپ غیرسیاستمدار و بدون پیشینه تشکیلاتی را به‌عنوان یکی از نامزدهای اصلی ریاست‌جمهوری آمریکا، نشانه سقوط جامعه آمریکایی دانسته بود. بلافاصله پس از مطرح شدن تز چامسکی بود که بزرگ‌ترین و افراطی‌ترین گروه نژادپرست در ایالات متحده بار دیگر دست به خشونت زدند. اما ماجرا کمی با تنش‌آفرینی‌های پراکنده قبلی فرق می‌کند، چون این بار این خشونت‌ها به نام نامزد پیشتاز جمهوری‌خواهان صورت می‌گیرد؛ ترامپ!  در همایش روز شنبه سازمان نژادپرست کوکلاکس‌کلان یا «کی‌کی‌کی» (مخفف Ku Klux Klan) که در شهر آناهایم کالیفرنیا برگزار شد تعدادی در جریان چاقوکشی آنها با مخالفان‌شان زخمی شدند.  بنا بر اعلام پلیس کالیفرنیا، در مجموع 13 نفر در این غائله دستگیر شدند که 6 نفر از اعضای کی‌کی‌کی و 7 نفر از مخالفان این سازمان هستند. 4 نفر نیز با چاقو زخمی شدند. کوکلاکس‌کلان‌ها که دست‌کم 8 میلیون نفر را در آمریکا شامل می‌شوند، پشتیبان برتری نژادی سفیدپوستان و در حقیقت آنگلوساکسون‌های پروتستان هستند و رویکردی ضدکاتولیک و ضد مهاجران دارند.  از هنگام تاسیس این گروه در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی اعضای آن که عمدتا نسبی شمال اروپایی داشتند، به شکار سیاهان، لاتین‌ها و سرخپوستان پرداخته و از ابزار ترور، خشونت و وحشت برای پیشبرد عقایدشان که در راستای طبقه حاکم سرمایه‌دار است، استفاده کردند.  اما آنچه در حال حاضر کوکلاکس‌کلان‌ها را هار‌تر از سال‌های اخیر کرده است، اشتراک شعارهای نژادپرستانه آنها با دیدگاه‌های دونالد ترامپ، نامزد پیشتاز جمهوری‌خواهان برای انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 است. در نتیجه برخی شاخه‌های قدرتمند‌تر این جماعت بویژه در ایالت‌های جنوبی که پایگاه اجتماعی سنتی دارند، به طور علنی به حمایت از ترامپ پرداخته‌اند. مثلا در آستانه بزرگ‌ترین و حساس‌ترین مرحله انتخابات منطقه‌ای درون‌حزبی جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در روز سه‌شنبه موسوم به «فوق سه‌شنبه» که چند ایالت را شامل می‌شود، شاخه کوکلاکس‌کلان‌های ایالت نوادا از این میلیاردر جنجالی حمایت کرده بودند.  در حاشیه انتخابات انجمن‌های ایالتی نوادا که اواخر هفته پیش برگزار شد و ترامپ در آن بار دیگر 2 رقیب اصلی خود یعنی مارکو روبیو و تد کروز را با کسب ۴۵ درصد آرا در مقابل به ترتیب ۲۴ و ۲۱ درصد آرا شکست داد، تصاویری منتشر شد از کوکلاکس‌هایی که پوستر شعار معروف ترامپ؛ «می‌توانیم دوباره با هم آمریکا را بزرگ کنیم» را در دست داشتند.  به گزارش روزنامه مجازی ایندیپندنت، کریستال هیث، مدیر یک ایستگاه رادیویی محلی تصاویری از افراد ملبس به پوشش سفید قیفی شکل معروف کوکلاکس‌کلان‌ها منتشر کرده که نشان می‌دهد آنها حین رای‌گیری انجمن جمهوری‌خواهان در مرکز نوادا مقابل ساختمان ایستاده و از نمایندگان ایالتی حزب می‌خواستند ترامپ را برگزینند.  همزمان تجمع افرادی با لباس این جماعت نژادپرست آنگلوساکسون در مقابل دبیرستانی در لاس‌وگاس نیز باعث وحشت مردم شده بود. در همین حال برخی آمارهای نگران‌کننده درباره ارتباط میان فقر طبقات متوسط سفیدپوست در شهرها و روستاهای کوچک‌تر آمریکا و خیزش روزافزون گروه‌های نژادپرست افراطی به چشم می‌خورند. از جمله آنها آماری است که یک مرکز حقوقی به نام «ساوثرن پاورتی» (فقر جنوبی) منتشر کرده که براساس آن در سال 2015 حدود 190 گروه فعال کوکلاکس‌کلان ثبت شده است، حال آنکه ربع قرن پیش در 1990 این تعداد آنها تنها 28 گروه بود. عمدتا در ایالت‌های غربی و مرکزی آمریکا که نژادهای اروپایی در اکثریت هستند، خشم جوانانی که به گروه‌های نژادپرست می‌پیوندند بر اثر مشاهده مهاجرت وسیع لاتین‌ها- بویژه از طریق مکزیک- به کشورشان و همین طور گسترش آماری است که از رنگ باختن اکثریت سفیدپوست جامعه آمریکا تا سال 2040 خبر می‌دهند.  اما وجه خطرناک‌تر این حرکت مخرب اجتماعی آن است که اگرچه کوکلاکس‌کلان‌ها سابقه حمایت محدود در برخی شهرها و ایالات از نامزدهای ادوار پیشین ریاست‌جمهوری- نظیر جورج بوش پسر و میت رامنی- را در سال‌های اخیر داشته‌اند اما به نظر می‌رسد این جماعت که تعدادشان به شکل قابل توجهی در حال افزایش است به صورت هماهنگ در حال جمع شدن پشت سر یک جریان خاص هستند که دونالد ترامپ را در انتخابات سال 2016 حمایت می‌کند.  نوام چامسکی، استاد برجسته زبان‌شناسی دانشگاه ام‌آی‌تی نیز در گفت‌وگویی که هفته گذشته با تارنمای «آلترنت» داشت، ریشه پیروزی‌های ترامپ را در ترس و به موازات آن فروپاشی جامعه ایالات متحده در دوره نولیبرال دانست.  او گفت: «مردم با احساس انزوا و بی‌پناهی خود را قربانی نیروهای قدرتمندی می‌دانند که فاقد درک و تاثیرگذاری هستند». او جو سیاسی را که زمینه‌ساز رشد این سرمایه‌دار نیویورکی است با دهه 30 میلادی مقایسه کرد که آمریکا در بحران شدید اقتصادی فرو رفت: «به لحاظ عینی، میزان فقر و رنج بسیار شدیدتر بود با این حال حتی میان افراد شاغل بی‌بضاعت و بیکاران نوعی حس امید وجود داشت که این امید اکنون عمدتا به خاطر جنبش‌های افراطی کارگری و وجود سازمان‌های سیاسی حاشیه‌ای از دست رفته است».  اما دو قطبی اکثریت و اقلیت حاصل از افراطی‌گری همان چیزی است که امثال ترامپ روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا رای اکثریت را به چنگ آورند. منتقدان ترامپ این اتهام را به او وارد می‌کنند که به جای آرام کردن فضای چند قطبی و تنش‌آلود جامعه با مطرح کردن وعده‌هایی علیه مکزیکی‌ها و مسلمانان، بادی سیاسی را در بادبان نژادپرستان افراطی می‌دمد و در نهایت آنها را به نفع خود بسیج می‌کند. در ماه‌های اخیر که ترامپ از کشیدن دیوار در مرز با مکزیک و بازگرداندن آوارگان سوری در صورت پناهندگی به آمریکا صحبت کرده است، اکثریت سفیدپوست جامعه، واکنش‌هایی همسو با ادعاهای او نشان داده‌اند به طوری که از زمان آغاز کار انتخاباتی این شومن مستغلاتی، گروه‌های ضداسلامی در ایالات متحده 42 درصد رشد داشته‌اند.  طبیعی است ایجاد چنین فضایی آن هم در اوج فعالیت‌های سازمان‌های تکفیری نظیر داعش و جبهه النصره در نیمکره شرقی، ممکن است مسلمانان و حتی طیف‌هایی از سیاهان و آسیایی‌های را در مقابل خشونت و تهدید‌های گروه‌هایی امثال کوکلاکس‌کلان‌ها به واکنش‌های خشن وادارد. قتل‌عام‌های چارلستون و سن‌برناردینو در سال 2015 که یک جوان نژادپرست سفیدپوست و یک زوج وهابی مرتکب شدند، نمونه‌های بارز فجایعی است که از هر دو سوی شکاف در حال عمیق‌تر شدن نژادی و مذهبی در آمریکا سر زده‌اند.  به موازات این گسل عظیم، گسل دیگری نیز در حال بزرگ و بزرگ‌تر شدن است؛ شکافی بی‌سابقه که بخش‌های فروریزش کرده از جامعه را در مقابل حاکمیت آمریکایی قرار می‌دهد.

هیلاری،  سندرز را جا گذاشت
هیلاری کلینتون با یک پیروزی دیگر بر رقیب چپگرای خود برنی سندرز، جایگاهش را به عنوان نامزد اصلی دموکرات‌ها برای ریاست‌جمهوری مستحکم‌تر کرد. او هفته گذشته در نوادا هم توانسته بود بر ساندرز 71 ساله پیروز شود اما این بار در کارولینای جنوبی سندرز را با اختلاف چشمگیری شکست داد و حدود سه‌چهارم آرا را به خود اختصاص داد. البته پیروزی هیلاری در کارولینای جنوبی قابل پیش‌بینی بود و به همین دلیل سندرز در این ایالت تلاش زیادی نکرده بود اما احتمالا این اختلاف فاحش، به معنای پایان رقابت شانه به شانه سندرز با وزیر خارجه پیشین در نظرسنجی‌های سراسری خواهد بود. اگرچه سندرز شکست در کارولینای جنوبی را تازه آغاز رقابت دانست. هیلاری کلینتون پس از پیروزی در کارولینای جنوبی گفت: «ما برای تک‌تک آرا در همه ایالت‌ها مبارزه می‌کنیم. ما هیچ رقابتی را دست‌کم نمی‌گیریم». به گفته تحلیلگران، آرای سیاهپوستان در ایالت کارولینای جنوبی به سمت هیلاری به عنوان نزدیک‌ترین گزینه سیاسی دموکرات‌ها به رئیس‌جمهور تیره‌پوست فعلی یعنی اوباما سرازیر شده بود. در مقابل سندرز بیشتر به کسب آرای سفیدپوستان و نخبگان و تحصیلکردگان امیدوار است.