«مخالفت با واردات»، «خودکفایی در تولید» و «حضور در کلوب صادرکنندگان بنزین» در سرلیست تعهدات شفاهی بیژن نامدار زنگنه به وکلای ملت در جریان اخذ رای اعتماد به وی در ابتدای کار دولت یازدهم قرارداشت اما اینک این وعدهها در رویایی بزرگ بسر میبرد! تئوری خودکفایی تولید بنزین در دولت اعتدال به نیمسال دوم سال آینده موکول شد، سال 94 در ایستگاه پایانی بوده و حجم واردات بنزین از مرز 5/8 میلیون لیتر در روز عبور کرده است. این یک سرافکندگی بزرگ برای وزارت نفت در 28 ماه اخیر بوده است. اکنون با گذشت 5/2 سال، حجم واردات بنزین مرز دو برابری را در نوردیده و در عمل دومین دارنده ذخایر هیدروکربوری سازمان اوپک، دست به دامان کشورهای اروپایی و آسیایی برای واردات بنزین خودروهای خود شده است. آمارهای رسمی روایت میکنند که میزان واردات بنزین از روزانه 5/3 میلیون لیتر در سال 92 به 5/8 میلیون لیتر در سال 94 رسیده که بر این اساس، ارزش سالانه واردات بنزین در مدت 3 ساله، به رقم 3/3 میلیارد دلار رسیده است. رقمی که دستکم بستر احداث 4 پالایشگاه نفت با ظرفیت متوسط 60 هزار بشکهای را فراهم میآورده است. فرمانده قرارگاه سازندگی خاتمالانبیا(ص)، اکنون واردات این حجم بنزین در دوران پساتحریم را امری تاسفبار دانسته است. میانگین مصرف روزانه بنزین در کشور در هفته منتهی به 9 اسفند ماه سالجاری به بیش از 69 میلیون لیتر رسیده، با این همه مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی گفته که با لغو تحریمها، مصرف سوخت کشور افزایش خواهد یافت. بر همین اساس، 2 جریان تاثیرگذار، یعنی رئیس سازمان حفاظت محیط زیست از یکسو و از سوی دیگر وزیر نفت، آشکارا به جنگ بنزین تولید داخل در پتروشیمیها رفته و به مرور این نوع از سوخت تولید داخل را از درجه اعتبار ساقط کردهاند. از بستر همین خاستگاه، عطای بنزین تولید داخل به لقایش بخشیده شد و جایگاههای عرضه سوخت سراسر کشور هم به واردات روزانه 5/8 میلیون لیتر بنزین خو گرفتهاند. به گزارش نسیم آنلاین، منتقدان وزارت کنونی نفت، افزایش واردات بنزین در 3 سال اخیر، همزمان با توقف تولید بنزین در داخل را به شائبه وجود رانت پیوند زده و اذعان داشتهاند که این امر با توجه به تحریم کشور و واردات بنزین با قیمت آزاد و عرضه یارانهای آن در داخل، منجر به ایجاد جذابیت برای واردکنندگان واسطهای شده است. از طرفی گمان میرود، راهاندازی پالایشگاه ستاره خلیجفارس که میتوانست در اتکا به تولید داخل موثر واقع شود عملی نشد چرا که مسؤولان راهاندازی آن را مرهون صرف 3 میلیارد یورویی در احداث آن میدانند که با تزریق 650 میلیون یوروی دیگر این طرح به بهرهبرداری نهایی برسد. حال، با علم به این واقعیت که با بهرهبرداری از این طرح، کشور از واردات روزانه 9 میلیون لیتر بنزین بینیاز شده و به باشگاه صادرکنندگان بنزین خواهد پیوست، پرسش اساسی این است که چرا وزارت نفت به جای به اتمام رساندن این طرح پالایشی، بر طبل واردات بنزین کوبید؟