جاناتان ویلسون: وقتی یوهان کرویف سال 1988 مربی بارسلونا شد باشگاه در بحران به‌سر می‌برد و در 28 سال تنها 2 بار قهرمان لالیگا شده بود. 27 سال از این تاریخ می‌گذرد و بارسلونا 13 لیگ و 5 چمپیونزلیگ برده است. این یوهان کرویف بود که طرح لاماسیا را داد و بنیان موفقیت‌های آینده‌ بارسلونا را بنا کرد. کرویف در اوایل دهه‌ 90 فلسفه‌ توتال فوتبال را که در آمستردام از رینوس میشل فرا گرفته بود به بارسلونا تزریق کرد.  شاخصه‌های فوتبال بارسلونا تا امروز همان ارزش‌هایی است که کرویف با خودش آورد: وقتی مالکیت توپ داری گل نمی‌خوری. وقتی توپ را از دست می‌دهی در بالاترین جای ممکن حریف را پرس کن تا زمین برایش کوچک شود. از خط آفساید به شکل کنشی استفاده کن تا اشتباهات حریف بالا برود. دروازه‌بانی داشته باش که مثل یک سوئیپر پشت خط دفاعت را جمع کند. مالکیت و پرس، مالکیت و پرس. کرویف با بارسلونا 4 بار متوالی قهرمان اسپانیا شد و اولین چمپیونزلیگ تاریخ باشگاه را هم فتح کرد. کرویف در این دوران ذهنیت بارسلونا را تغییر داد. کرویف سال 1996 کنار رفت و جایش را بابی رابسون گرفت. انتخابی که خودش دنباله‌رو فلسفه‌ قبلی بود. بابی رابسون در وست‌بروم زیر نظر ویک باکینگهام بازی کرده بود، مربی‌ای که اولین بار در آژاکس به کرویف بازی داد و بعد جانشین رینوس میشل در بارسلونا شد.

به توصیه‌ بابی رابسون، لویی فان‌خال، ژوزه مورینیو را به‌عنوان دستیار سومش در بارسلونا به کار گرفت، تیمی که پپ گوآردیولا و لوئیس انریکه را در خط میانی‌اش داشت. یک سال بعد فیلیپ کوکو به خط میانی اضافه شد و رونالد کومان روی نیمکت کنار فان‌خال نشست. فرانک دی‌بوئر هم یک سال بعد آمد. خولن لوپتگی دروازه‌بان ذخیره‌ بارسلونا بود و لوران بلان پیش از او یک سال زیر نظر رابسون در نوکمپ بازی کرده بود.  نیمی از تیم‌هایی که فصل پیش به مرحله‌ یک‌چهارم چمپیونزلیگ رسیدند توسط بازیکنان سابق بارسلونا رهبری می‌شدند. به بیانی دیگر در بازه‌ زمانی 1996 تا 2000 مربیان حال حاضر بارسلونا، بایرن‌مونیخ، منچستریونایتد، پاری‌سن‌ژرمن، آیندهوون، آژاکس و ساوتهمپتون، همه در بارسلونا بودند. همه‌ این مربیان تحت تاثیر یوهان کرویف بودند. به قول پپ گوآردیولا: «کرویف معبد را ساخت و وظیفه‌ ما حفظ آن است.» فرانک رایکارد که زیر نظر کرویف و بعد فان‌خال در بارسلونا بازی کرده بود، با قهرمانی در چمپیونزلیگ 2006 پایه‌گذار یک دهه برتری بارسلونا در اروپا شد. گوآردیولا که اولین بار کرویف در تیم اول به او بازی داده بود با 2 قهرمانی چمپیونزلیگ این راه را ادامه داد. امسال لوئیس انریکه این شانس را دارد که برای اولین بار در تاریخ چمپیونزلیگ از عنوان قهرمانی تیمش دفاع کند و پنجمین قهرمانی بارسلونا در 11 سال اخیر را کسب کند. همه‌ این افتخارات با فوتبال کرویف به دست آمده است. ژوزه مورینیو که رقابت برای مربیگری بارسلونا را سال 2008 به گوآردیولا باخت در پورتو از همان سیستم پرس بالا و سنگین کرویف استفاده می‌کرد. اما بعد به رویکرد رادیکالی رسید که در بازی‌های بزرگ باید بدون توپ بازی کرد و منتظر اشتباه حریف شد اما همین موضع مخالف بارسلونا هم تحت تاثیر کرویف بود و آموزه‌های او در نوکمپ بود. اینها تنها نمونه‌هایی بودند که تحت تاثیر مستقیم کرویف قرار گرفته‌اند. آرسن ونگر همیشه گفته مدل فوتبالش برگرفته از توتال فوتبال رینوس میشل و یوهان کرویف است. آریگو ساکی که در کودکی عاشق رئال‌مادرید و برزیل بوده، می‌گوید: «اما تیمی که نفسم را می‌گرفت هلند دهه‌ 70 بود. فوتبال هلند برایم مثل یک راز بود. به نظرم تلویزیون خیلی کوچک می‌آمد و احساس می‌کردم باید کل زمین را ببینم تا درک درستی از کاری که می‌کردند پیدا کنم». کرویف بازیکن نابغه‌ ظریفی بود که با قدرت مغزش حریفان را شکست می‌داد. تماشای هلند او مقابل اروگوئه در 1974 و آژاکسش در فینال اروپا مقابل یوونتوس در سال 1973 مثل تماشای عروسک‌گردانی برابر عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی‌اش بود. کرویف مربی موفق شد این حس لذت بردن از فوتبال و زیبایی‌اش را حفظ کند و آن را به بازیکنانش انتقال دهد. هیچ مربی-بازیکنی در تاریخ فوتبال به بزرگی کرویف نبود. کرویف 3 دهه عامل اصلی نبوغ بارسلونا و در افقی وسیع‌تر نبوغ فوتبال بود. «بردن خیلی مهمه. اما اینکه به سبک خودت ببری، سبکی که دیگران تقدیرش می‌کنند و سعی در تقلیدش دارند، مهم‌ترین است». بنابر اصول خودش، کرویف به موفقیت کامل رسید. تمام فوتبال مدرن میراث یوهان کرویف است؛ مردی که به تازگی تسلیم سرطان شد تا اینچنین هواداران فوتبال را در شوک فرو ببرد.