تبعات تصمیم سیاسی AFC در دفاع از سعودیها
هزینه سفر تیمهای ایرانی با کیست؟
عقل حکم میکرد با توجه به گرمای شدید کشور عمان انتخاب دیگری داشتیم و ایکاش از همان ابتدا خط و نشانهایمان را نیز برای تقبل هزینه باشگاههای خود در لیگ قهرمانان آسیا برای AFC میکشیدیم. در حالی که ابتدا لبنان بهعنوان کشور ثالث مورد نظر فوتبال ایران برای تقابل با نمایندگان سعودی انتخاب شد اما در نهایت با مخالفت شائبهبرانگیز AFC، عمان بهعنوان مقصد نهایی مدنظر قرار گرفت اما سوالی که هماکنون مطرح شده این است که چرا عمان؟ درست است که عمان همواره کشور دوست و برادر ایران بوده و روابط بسیار حسنهای با کشورمان دارد اما از نظر آب و هوایی به هیچ عنوان انتخاب عمان را نمیتوان انتخاب درستی تلقی کرد. عمان همان کشوری است که کیروش و شاگردانش برای تقابل با این تیم و آشنایی با شرایط آب و هوایی آن اردوی یک هفتهای را در امارات تشکیل دادند تا شرایط را مشابهسازی کنند این موضوع نیز تنها یک دلیل داشت و آن هم آب و هوای گرم مسقط بود. حال مسالهای که مطرح شده این است که نمیتوانستیم در انتخابمان دقت عمل بیشتری به خرج دهیم؟ ایکاش به جای کشوری گرمسیر که قطعا باب طبع نمایندگان عربستانی است، کشوری را انتخاب میکردیم که از نظر آب و هوایی مشابه شرایط جوی ایران یا حتی سردسیر بود تا به دلیل اختلاف ارتفاع ایجادشده و تغییر سطح برای نمایندگان کشور سعودی مشکلساز شویم.
هزینههای تحمیلی برعهده کیست؟
مساله بعدی که باید به آن توجه داشت هزینه 3 نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیاست؛ از هزینههای پروازی گرفته تا اسکان و سایر موارد. سوالی که مطرح میشود این است که به چه دلیل فوتبال ایران طبق خواسته تنشآفرین سعودیها باید تن به پرداخت هزینههایی دهد که خارج از عرف است؟ بهتر بود قبل از این تصمیمگیری کنفدراسیون فوتبال آسیا که باب میل فوتبال عربستان رقم خورد خط و نشان خود را برای AFC میکشیدیم و تکلیف کار را یکسره میکردیم تا مجبور به پرداخت ارقامی مضاعف نشویم. ارقامی که برای فوتبال ایران که این روزها از ضعف اعتبارات رنج میبرد همچون یک کابوس است. هرچند فدراسیون فوتبال ایران اخیرا دفاعیهای قاطع و جدی برای کنفدراسیون فوتبال آسیا ارسال کرده اما به نظر میرسد سیر عمل مسؤولان فوتبال ایران در جریان سامان یافتن مناقشه فوتبالی ایران و عربستان، بهرغم اینکه نتایج آن در خیلی از موارد به نفع سعودیها بوده، همهگیر و آیندهنگر نیز نبوده و همه زوایای پنهان ماجرا از ابتدا در تصمیمات و دفاعیات طرف ایرانی دیده نشده؛ نکتهای که باعث شده این مناقشه تاکنون نتایج ناگواری برای فوتبال ایران به همراه داشته باشد.
داستان عجیب مرگ داور بازی رئال
در یکی از روزهای سال 1987 اوساسونا و رئال مادرید برابر هم قرار گرفتند. قضاوت این دیدار حساس برعهده امیلیو کارلوس گروستا مورو اهل الچه بود. ادواردو ویدال تورس و آنتونیو آنتون بهعنوان کمکداور او را همراهی میکردند. گروستا داور معروف آن دوران، متولد 1941 در سن سباستین بود. او بخشی از شهرتش را به خاطر داوریهای بحثبرانگیزش به دست آورده بود. اعلام پنالتی به نفع مادرید در نوکمپ در حالی که خطا بیرون از محوطه جریمه رخ داده بود، از جمله داوریهای جنجالیاش بود. در کنار این قضاوتها، ویژگیهای برتری همچون تسلط و شناخت از بازی داشت. روز بازی 3 داور که سوار بر BMW بودند با کامیونی تصادف کردند. گروستا راننده و تورس که کنار او نشسته بود، در جا جان خود را از دست دادند. آنتون در عقب ماشین بود و زخمی شد. او سپس چگونگی این تصادف را اعلام کرد. به علت لغزندگی جاده BMW چند بار چرخید، سپس با کامیون برخورد کرد. این خبر به سرعت همه جا پخش شد و مردم از طریق رسانهها از آن باخبر شدند. اما در نهایت تعجب بازی برگزار شد و داوران دیگری جایگزین شدند. فدراسیون اجازه نداد بازی لغو شود و دوناتو پس پرس اهل ساراگوسا را بهعنوان داور این بازی معرفی کرد. پرس از اولین کسانی بود که از این اتفاق آگاه شد و با خوسه پلاسا، رئیس داوران تماس گرفت. در شرایطی که فدراسیون تعویق این بازی را قبول نکرد و پرس تنها 2 ساعت با شهر مورد نظر فاصله داشت، پلاسا تصمیم گرفت او را برای آن بازی انتخاب کند. پرس با آن موافقت کرد اما سپس اظهار کرد با لغو این بازی موافق بوده است. ساریکیگی، مدیر ورزشگاه اوساسونا تا چند سال پیش از این اتفاق داور مشهوری بود و در کنار گروستا اولین بازی بینالمللیاش را تجربه کرد. او داور خط دیدار جام یوفا در کالیاری بود. ساریکیگی در حالی که میگریست، گفت: گروستا هرگز دوست نداشت بازی برگزار نشود.