باربد بهراد: انتظار میرفت دستگاه دیپلماسی کشورمان به کمک فدراسیون فوتبال بیاید که هرگز اینچنین نشد. فدراسیون فوتبال برای شکست دادن عربستان محتاج کمکهای دولتی بود که این کمکها انجام نشد و حالا دستور تازهای هم صادر شده است. پس از وقایع سفارت عربستان در تهران و کنسولگریشان در مشهد، پادشاهی این کشور به صورت یکطرفه رابطهاش را با ایران قطع کرد. پیرو همین اتفاق، مسؤولان ورزشی این کشور که همگی سرسپردههای آلسعود هستند که اگر غیر از این بود اجازه مدیریت در ورزش و فوتبال را نداشتند، در نقشهای از پیش طراحیشده، خواهان انجام برگزاری بازیهای نمایندگان ایران و سعودی در کشور ثالث شدند. بعد از چند ماه سرانجام کنفدراسیون فوتبال آسیا زیر بار حرف زور سعودیها رفت و اینک قرار شده بازی نمایندگان ایران و سعودی در عمان، قطر و امارات برگزار شود. اما فدراسیون فوتبال که پیشبینی این حکم را میکرد در گام دوم قصد داشت با بردن شکایت به فیفا سرانجام این رأی را بشکند. لذا فدراسیون نامهای را در اینباره نوشت و در ابتدای امر هم وزارت ورزش و جوانان خواستار پیگیری این موضوع شد اما سفر نوروزی رئیسجمهور کشورمان به پاکستان و حرفهای جدید دکتر روحانی درباره سعودی و این موضوع که ما خواستار حل مشکلات هستیم، موجب شد وزارت ورزش تغییر موضع بدهد؛ به آن معنا که حالا نه دولت همانند قبل با قدرت کامل وارد این ماجرا میشود و نه وزارت ورزش قصد دارد از اهرمهای تاثیرگذارش برای پیشبرد شکایت فدراسیون فوتبال استفاده کند. شاید از نگاه دولت انجام بازی در کشور ثالث در انتها به ضرر هر 2 کشور است و نباید بهخاطر این موضوع بر آتش اختلافات سیاسی 2 کشور بیفزاییم، از این رو فدراسیون فوتبال هماینک میداند که برای پیشبرد شکایتش هیچ کمک بزرگ دولتی به آنها نمیشود و تنها از طریق فیفا و ارتباطات فوتبالی باید این مشکل حل شود. شاید درباره بازیهای نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا بازی در کشور ثالث چندان مشکلآفرین نباشد اما اگر به هر ترتیبی تیمهای ملی فوتبال ایران و عربستان در راه صعود به جامجهانی 2018 روسیه در یک گروه قرار بگیرند آنگاه مساله بازی در کشور ثالث کاملا به ضرر تیمملی کشورمان است، چرا که بازی در تهران و حضور یکصد هزار نفر در آزادی میتواند کاملا به ضرر سعودیها باشد. با این وجود فعلا سیاست دولت، تنشزدایی این ماجراست و باید دید عقبنشینی ما و جلونشینی سعودیها در این مساله تا کجا پیش میرود و دست آخر چه زمانی قرار است دولت با همه توان به کمک فوتبال بیاید.
در مسائل داخلی هم فدراسیون مستاصل است
بیچاره رئیس فدراسیونی که قدرت در اختیارش نیست و پرسنلش همچون امواجی خروشان هر یک سودای تشویش و تنش در سر دارند. زمانی از اتمام حجت علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال با همه پرسنل زیرمجموعهاش از کیروش و اسدی گرفته تا مدیر تیمملی و سایرین نمیگذرد که باز هم چهار ستون فدراسیون فوتبال را درگیریهای تن به تن و الفاظ تند و نامناسب لرزانده است و کفاشیان نیز درست همانند یک نظارهگر از دور به تماشا نشسته و کاری از دستش بر نمیآید. همه چیز از برنامه نود کلید خورد، صحبتهای سجادی و اسدی در بازدید از کمپ تیمملی کیروش و پیروانی را حسابی عصبانی کرده بود. «وضعیت زمین شماره یک کمپ تیمهای ملی چندان هم بد نیست»، همین یک جمله کافی بود تا مسؤولان تیمملی حسابی تحریک شوند. کار در حضور فردوسیپور بالا گرفت تا پیروانی به عنوان مدیر تیمملی و اسدی به عنوان دبیر کل فدراسیون فوتبال حسابی از خجالت هم در بیایند و گویی چون 2 دشمن که یکدیگر را در قفس گیر آوردهاند به هم گلاویز شوند و انگار نه انگار که آنها مسؤولیت خطیری چون حمایت از تیمملی دارند و باید در یک جبهه علیه حریفان صفآرایی کنند. چیزی از این موضوع نگذشت تا به فاصله کمتر از 24 ساعت سرمربی تیمملی نیز بغض فروخورده خود را در تمام این روزها بشکند و آنچه که نباید را علیه دبیر کل به زبان بیاورد. «اسدی فرق زمین فوتبال و زمین سیبزمینی را نمیداند». کیروش تمام حرفهایی را که در تمامی این روزها انباشته کرده بود بر زبان جاری کرد و در رینگی یک نفره اسدی را به توپ بست. «آقای اسدی که قصد خدشه وارد کردن و زیر سوال بردن اعتبار، شأن و جایگاه جناب آقای افشین پیروانی را دارد، کیست؟ ایشان با چتر نجات وزارت ورزش وارد فدراسیون فوتبال شد و جناب آقای کفاشیان را مجبور کرد که او را جایگزین دبیرکل کاربلد و حرفهای سابق فدراسیون کند. آقای اسدی که تفاوت بین زمین فوتبال و زمین سیبزمینی را نمیداند چگونه میتواند راجع به استانداردهای لازم و امکانات در فوتبال بینالمللی صحبت کند؟» سرمربی تیمملی در ادامه اما نرمتر انتقادات خود را از سجادی معاون ورزش قهرمانی مطرح کرد؛ کیروش که حسابی از دست سجادی ناراحت است صحبتهای خود را اینچنین بیان کرد؛ «صحبتهای آقای دکتر سجادی راجع به زمین و امکانات آکادمی ملی فوتبال کاملاً باعث شگفتی من شده است. البته قبل از هرگونه صحبت دیگر با کمال احترام باید این را خدمت حضرتعالی عرض کنم قولهایی که جنابعالی در راستای حمایت از تیمملی قبل از جامجهانی برزیل و جام ملتهای آسیا دادید را به یاد آوردم. فقط میخواهم یادآوری کنم که ما مربیان و بازیکنان مسائل را فراموش نمیکنیم و امروز باید بگویم که از این مسائل گذشت هم نمیکنیم. شما چگونه میتوانید به مردم بگویید چرا بنده درخواست یک زمین بهتر و شرایط بهتر را دارم؟ صادقانه عرض میکنم که شما چگونه میتوانید به هواداران فوتبال ملی ایران بگویید آن چیزی که در باشگاه کورینتیانس برزیل دیدید با آن چیزی که برای آمادهسازی تیمملی مهیاست، مناسب و خیلی خوب است؟ صادقانه عرض میکنم که فرمایشات حضرتعالی من را ناامید کرد چرا که توقع بنده از یک مسؤول بلند رتبه ورزشی داشتن انگیزه بالاتر برای ارائه نگرشی وسیعتر است.» مسؤول طغیان به پا شده در فدراسیون فوتبال کسی جز علی کفاشیان ریاست نامقتدر این فدراسیون نیست؛ رئیسی که هیچکس حتی به حرفش گوش نمیدهد چه برسد به فرامین و دستوراتش. رئیس فدراسیونی که سیاستی جز مماشات همهجانبه با افراد مختلف ندارد تا آنچه این روزها بر سر فوتبال ایران آمده ماحصل مدیریت غیراصولی وی باشد. هرچه هست فوتبال ایران در آستانه رقابتهای انتخابی جام جهانی 2018 روسیه دچار چالش جدیدی شده است. تا به امروز اگر تنها زمین فوتبال نداشتیم و از کمبود امکانات رنج میبردیم و انتخابات ریاست فدراسیونمان در هالهای از ابهام قرار داشت، اما امروز علنا جدال در میان مسؤولان فدراسیون فوتبال و تیمملی به رسانهها کشیده شده و بیش از هر زمان دیگری علی کفاشیان در این بین هیچکاره است.