محمد سررشته‌داری: کارلوس کی‌روش که بحق دنبال امکانات برای تیم‌ملی فوتبال ایران است و می‌خواهد این تیم را به بهترین شکل ممکن برای حضور در جام‌جهانی آماده کند، گاهی اوقات پا را از اختیاراتش فراتر می‌گذارد. نصرالله سجادی در حالی که زمین کمپ را جلوی رویش شخم زده‌اند و در حال زهکشی هستند و تیم‌ملی ایران عملا زمین اختصاصی ندارد و بین زمین‌های دستگردی و نفت که استانداردهای بین‌المللی ندارند در رفت و آمد است و از خوابگاه و هتل و رستوران دور است، می‌گوید: «کی‌روش صحبت‌های زیادی می‌کند اما ما همه جوره امکانات را برای تیم‌ملی فراهم کردیم و حتی 2 زمین تمرینی نفت و دستگری را در اختیار تیم‌ملی قرار دادیم و همه جوره به این تیم کمک می‌کنیم و فدراسیون فوتبال نیز توان خود را می‌گذارد و نمی‌دانم چرا کی‌روش همیشه معترض است»! این نوع نگاه‌ها قابل پذیرش نیست، چه مردم معمولی در اجابت با یکدیگر چنین حرف‌هایی را بر زبان آورند و چه فرد بزرگی چون معاون وزیر چنین بگوید. تیم‌ملی ایران نباید آواره این زمین و آن زمین باشد، حتی تیم‌های باشگاهی معمولی هم در کشورهای مدرن حداقل
۶ زمین فوتبال دارند و اگر تیم‌ملی ما ندارد این درد است و می‌تواند - بخوانید باید - مورد اعتراض سرمربی تیم‌ملی و بازیکنان و مردم قرار بگیرد. مطالبه داشتن زمین مناسب اصلا موضوع عجیبی نیست. خواسته زیادی هم محسوب نمی‌شود و زمانی که این موضوع ساده به چنین ادبیاتی تبدیل می‌شود و اصراری هم در کنارش می‌بینیم که امکانات کافی است تازه متوجه می‌شویم که چرا گاهی اوقات کی‌روش منفجر می‌شود و از عدم حمایت حرف می‌زند آن‌هم در حالی که داشتن یک زمین چمن حتی اسمش حمایت هم محسوب نمی‌شود. پاراگراف بعدی حرف‌های معاون وزیر چنین است: «اگر بشود طبقه دوم این ورزشگاه را صندلی‌دار بکنید اما اگر هم نشد سایر استان‌های کشور مثل تبریز و مشهد ظرفیت میزبانی از تیم‌ملی را دارند». اگر قرار بود ورزشگاه آزادی را مبله کنند شاید این بحث به نوعی قابل تفکر بود اما صندلی پلاستیکی و یک شماره ساده این همه سال وقت لازم ندارد، دارد؟ این روزها در آسیا هم تیم‌های ملی 10 زمین تمرین دارند و درد چمن ندارند آیا این یعنی آنکه کی‌روش صحبت‌های زیادی می‌کند؟ از سجادی باید پرسید که نخستین امکانات تیم‌ملی فوتبال چیست؟ آیا زمین چمن استاندارد نیست؟ آیا وجود استادیوم با صندلی و حمایت تماشاگر نیست؟ زمینی که شما روی آن ایستاده بودید و در موردش حرف می‌زدید زیر کشت بود، کمی آن طرف‌تر هم طبقه دوم ورزشگاه آزادی به دلیل صندلی نداشتن با قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا عملا قابل استفاده نخواهد بود.حالا منصفانه به ماجرا نگاه کنید، آیا تیم‌ملی حمایت کافی و وافی را از مسؤولان دریافت کرده است؟ آیا کی‌روش صحبت‌های زیادی انجام می‌دهد؟با این حال این انتقاد را هم باید به کی‌روش وارد کرد که در مصاحبه‌هایش حرمت صاحبخانه را نگه نمی‌دارد و بعضا از واژه‌هایی استفاده می‌کند که حرمت افراد را زیر سوال می‌برد. او درباره علیرضا اسدی دبیرکل فدراسیون فوتبال چنین اقدامی را انجام داد و به او گفت که فرق زمین فوتبال و زمین سیب‌زمینی را نمی‌داند. این یعنی اینکه سوابق ورزشی و فوتبالی علیرضا اسدی را نادیده گرفتن و مستقیم به سمت تخریب او رفتن. البته کی‌روش قبل از این
هم بارها به افراد مختلف چنین توهین‌هایی را
انجام داده بود که جزو نقاط ضعف وی محسوب می‌شود. قرار نیست او که میهمان ایران و فوتبال کشورمان است به صاحبخانه توهین کند و حرمت نمک را نگه ندارد.