مراسم بزرگداشت بیست‌وسومین سالگرد شهادت سیدمرتضی آوینی با حضور رئیس سابق سازمان صداوسیما و دوستان و همرزمان این شهید بزرگوار برگزار شد. در این مراسم عزت‌الله ضرغامی، رئیس سابق صدا‌وسیما درباره شخصیت شهید آوینی بیان داشت: شهید آوینی چون خیلی به دوره ما نزدیک بوده است، جریان‌های مختلف و هنرمندان متفاوت تلاش می‌کنند هرکدام از منظر خود او را توصیف کنند. اگر قرار است برای هنر مردمی این هنرمند متعهد و هنرهای ملی‌اش الگو قرار بگیرد جا دارد آوینی و تفکرات او به راستی شناخته و معرفی شود. چنانکه برخی سعی می‌کنند پارادوکس‌هایی را درباره آوینی و فلسفه و تفکرات او مطرح کنند و شبهه‌هایی در این‌باره ایجاد کنند و برای پاسخگویی به این شبهات و پارادوکس‌های مطرح شده باید شهید را به طور کامل بشناسیم. وی افزود: آوینی بدون روایت فتح  به لحاظ شناخته شدن تفکراتش، مفهومی ندارد و روایت فتح نیز بدون آوینی شناخته نخواهد شد چون در تک‌تک پلان‌های این مستند آوینی است که خودنمایی می‌کند. نگاه، قلم و گفتار- متن او به این مستند محتوا بخشیده است. رئیس سابق صداوسیما تصریح کرد: شهید آوینی بخشی از سابقه‌اش به دهه 50 و بخش دیگر سابقه‌اش به دهه 60  بازمی‌گردد. بیشتر روش نظریه‌پردازی و مسائل نظری است که مربوط به اوست و این روزها مورد بحث قرار می‌گیرد. سیدمرتضی آوینی یک روشنفکر است اما پیش از توضیح بیشتر باید بگویم روشنفکرها 2 دسته‌اند، یک دسته از متن مردم هستند و دسته دوم بریده از مردم. شهید آوینی از متن مردم بود که به پرتو افکنی مشغول بود و دغدغه‌های مردم و متن آنها را انعکاس می‌داد. وی ادامه داد: آوینی با انقلاب تحول و تولد جدیدی یافت. ققنوس‌وار از خاکستر انفعال و رخوتی که دامن روشنفکری را در دهه 50 در کشور گرفته بود، بیرون آمد. لذا خودش هم از آن حرف می‌زند و مظاهر آن را به آتش می‌کشد. در این مراسم خسروشاهی دوست و همرزم شهید آوینی طی سخنانی در واکنش به برخی موضع‌گیری‌ها درباره شهید آوینی گفت: این روزها نکاتی درباره شهید آوینی بیان می‌شود که غبار غم را روی دل‌های‌مان می‌نشاند. شهید آوینی را  انسانی مذبذب، دم‌دمی‌مزاج و احساساتی معرفی می‌کنند، در حالی که ایشان یک انقلابی به تمام معنا بود. شهید آوینی انسان تراز اول انقلاب اسلامی، بر دوش هنر انقلاب سوار بود. او ادبیات، هنر نمایشی، نویسندگی و... را در جمع‌های مختلف روشنفکری و ضد روشنفکری آموخته بود و بر آن تسلط داشت. اما وقتی نفخه‌ انقلاب از سوی امام دمیده‌ شد، تفکرات و حالات ایشان جهت دیگری به خود گرفت و نامه‌ ایشان به برادرش در آن روزها ما را به یاد جملات آخر بی‌سیم شهید باکری به همرزمانش می‌اندازد. وی افزود: شهید آوینی براساس یک احساس صرف یا یک توفان ناگهانی به انقلاب نیل پیدا نکرد، او یک انسان تراز اول انقلاب و مادب شده به ادب امام خمینی بود. از همان آغاز هم در خط مقدمی که باید می‌بود حضور پیدا کرد. او کسی بود که 143 برنامه تلویزیونی برای تلویزیون ساخت، 80 برنامه دیگر غیرتلویزیونی تهیه کرد و همیشه پاسخگوی داعیه‌داران درگیری با امام بود. چنین کسی از سر احساس به سمت انقلاب نیامده است، آوینی اولین کسی بود که در سوسنگرد، هویزه، خرمشهر و خوزستان سطح خون را ساخت. دوست و همرزم شهید آوینی در ادامه صحبت‌هایش عنوان داشت: شهید آوینی نوع جدیدی از مستند را به نام مستند سینمای اشراقی پایه‌گذاری کرد، در صورتی که هنوز سینماگران روشنفکر ما که قدمی برای سینمای دفاع‌مقدس بر نداشته‌اند آن را نشناخته‌اند اما نمونه‌های بسیاری از این نوع مستند در هالیوود و در خارج از کشور شناخته شده است. شهید آوینی خون خود را به عنوان یک مهر تایید بر زمین فکه ریخت؛ اینکه بخواهیم این روزها از این حرف بزنیم که او چه زمانی انقلابی بوده و چه زمانی انقلابی نبوده است جز خیانت به این شهید و راهش چیزی در بر ندارد. وی تصریح کرد: ممکن است برخی شهید آوینی را یک انسان انقلابی بسیجی بدانند که صرفا در حوزه مستند و سینما مثل بقیه کارهایی انجام داده است که این تفکر اشتباه است، او کسی بود که ادبیات داستانی قبل از انقلاب و هنرهای تجسمی قبل از انقلاب را بخوبی می‌شناخت، اگر می‌خواست ادای روشنفکری در بیاورد از همه روشنفکران آن زمان بالاتر بود، اینکه محصولات دوران گذشته خود را می‌سوزانند یک نوع خرقه سوزی عارف در حین وصول به حق است. شهید آوینی هنرمندی بود که با امام خمینی(ره) حیات تازه‌ای را آغاز کرد.