گروه اقتصادی: چطور ممکن است با رشد اقتصادی زیر ۴ درصد، در سال‌های ۹۳ و ۹۴، 2/1 میلیون شغل ایجاد شود، اما با رشد اقتصادی 4/12درصدی در سال‌های ۸۹ و ۹۰ شغلی ایجاد نشود؟ دولت یازدهم به‌رغم عملکرد ضعیفی که در حوزه اشتغالزایی از خود به جا گذاشته است، با بیان آمار اشتغالزایی 2/1 میلیونی در 2 سال و نیم گذشته به نوعی از پاسخگویی در برابر میلیون‌ها جوان بیکار فرار می‌کند. به گزارش «نسیم آنلاین»، با گذشت حدود یک ماه از آخرین سفر استانی حسن روحانی، هنوز بازتاب جملاتی که رئیس دولت یازدهم در این سفر خود درباره اشتغالزایی مطرح کرده در سطح محافل اقتصادی کشور ادامه دارد. رئیس‌جمهور در سفر خود به استان یزد در میدان تاریخی امیر چخماق تاکید کرد که دولت متبوعش در 5/2 سال گذشته یک میلیون و 179 هزار شغل ایجاد کرده در حالی که دولت‌های نهم و دهم با وجود درآمد نفتی 120 دلاری هیچ شغلی ایجاد نکرده‌اند! این صحبت‌های رئیس‌جمهور واکنش‌های مختلفی را در میان اقتصاددانان و فعالان اقتصادی برانگیخت و اکثر آنها به غیرممکن بودن این آمار اشتغالزایی با توجه به رکود عمیق دو سال و نیم گذشته اشاره کردند. البته اظهارات رئیس‌جمهور این سوال را در محافل اقتصادی کشور مطرح کرد که چه کسی چنین آمار بحث‌برانگیزی را به حسن روحانی داده است؟ شاید برای پاسخی دقیق به این سوال بهتر است به چند ماه قبل از زمان آغاز به کار دولت تدبیر و امید بازگردیم. در نخستین ماه‌های سال 92 مسعود نیلی مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور که آن زمان به عنوان یک کارشناس اقتصادی منتقد دولت‌های نهم و دهم شناخته می‌شد به رسانه ملی آمد و با انتقاد از آمار اشتغالزایی دولت قبل اعلام کرد که اشتغال خالص دولت محمود احمدی‌نژاد در 8 سال فعالیت خود، «صفر» بوده است. این در حالی است که اگر امروز با دیدگاه مشاور اقتصادی روحانی، وضعیت اشتغال خالص دولت تدبیر و امید را در 5/2 سال گذشته بررسی کنیم به عدد جالب منفی 6 می‌رسیم! نکته دیگر اینجاست که چند هفته قبل از ادعای ایجاد 2/1 میلیون شغل توسط روحانی، مسعود نیلی مشاور اقتصادی رئیس دولت یازدهم اعلام کرده بود که دولت تدبیر و امید در 2 سال گذشته به طور متوسط هر ماه 8000 شغل ایجاد کرده بود که این عدد نشان‌دهنده حدود 200 هزار شغل در دوران مدیریت حسن روحانی بر قوه مجریه است، بنابراین آمار اشتغالزایی 2/1 میلیونی حسن روحانی از این نظر با آمار مشاور اقتصادی‌اش تطابق ندارد. اما با توجه به این تفسیر مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور و همچنین با استناد به نظریه مرسوم در میان اقتصاددانان که بنابر آن «هر یک درصد رشد اقتصادی 100 هزار شغل ایجاد می‌کند» می‌توان مقایسه جالبی از میزان اشتغالزایی در دولت یازدهم و دولت‌های نهم و دهم بر پایه ادعای 2/1 میلیون شغلی روحانی کرد. طبق اعلام مرکز آمار کشور، اگر میزان رشد اقتصادی بدون نفت مجموع سال‌های 89 و 90 را در نظر بگیریم به عدد رشد اقتصادی 4/12 درصد می‌رسیم. اگر رشد اقتصادی 8/2 درصدی سال 93 را در کنار رشد اقتصادی حدود یک درصدی سال 94 (در خوش‌بینانه‌ترین حالت) قرار دهیم هم به  عدد رشد اقتصادی 8/3 درصدی در مجموع 2 سال گذشته می‌رسیم. بنابراین بنا به اظهارات رئیس‌جمهور در آخرین روزهای سال گذشته با وجود رشد اقتصادی 4/12 درصدی(مجموع سال‌های 89 و 90) هیچ شغلی ایجاد نشده و براساس رشد اقتصادی 8/3درصدی (مجموع سال‌های 93 و 94) 2/1 میلیون شغل ایجاد شده است. حال باید پرسید چطور ممکن است چنین اتفاقی بیفتد؟ بنابراین می‌توان گفت اقتصاددانان لیبرالی که روزگاری میان رشد اقتصادی و اشتغال رابطه دقیقی متصور بودند و در دولت قبل از همین حربه برای انتقاد کردن استفاده می‌کردند، امروز برای خروج از دامی که خودشان برای دولت قبل مهیا کرده بودند به واژه جدیدی رسیده‌اند. این اقتصاددانان که امثال مسعود نیلی، موسی غنی‌نژاد و محمد طبیبیان از شاخص‌ترین آنها هستند سعی دارند با بیان این واژه به نوعی از پاسخگویی در برابر عدم ایجاد اشتغال در دولت تدبیر فرار کنند و انتقادهایی را که در زمان دولت قبل به اشتغالزایی دولت داشتند به فراموشی بسپارند. با این تفاسیر باید گفت منبع آمار عجیب و غریب اشتغالزایی در دولت روحانی که حدود یک ماه پیش از سوی رئیس‌جمهور مطرح شد، مسعود نیلی مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور و چند تن از مشاوران غیررسمی دولت مانند محمد طبیبیان و موسی غنی‌نژاد هستند. متاسفانه رئیس دولت یازدهم هم با اعتماد به این اقتصاددانان لیبرال با بیان آماری عجیب از اشتغالزایی در دولت خودش و مقایسه آن با دولت قبل، واکنش منفی اقتصاددانان و فعالان اقتصادی را برانگیخت. باید دید حسن روحانی در مدت اندک باقی مانده از دولت یازدهم بار دیگر با اعتماد به این مشاوران دست به بیان چنین آمار و ارقام عجیب اقتصادی می‌زند یا خیر؟ همچنین این را هم نباید فراموش کرد که دولت یازدهم با این آمار عجیبی که از اشتغالزایی خود بیان می‌کند به نوعی در حال فرار از پاسخگویی در برابر میلیون‌ها جوان بیکار ایرانی نسبت به عملکرد ضعیف خود در حوزه اشتغال است. در همین حال محمدامین سازگارنژاد، رئیس سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور با تاکید بر جلوگیری از ریزش نیروهای کار و حفظ نیروهای شاغل گفت: در حال حاضر 3 میلیون و 500هزار نفر بیکار در کشور داریم که اگر به شایستگی مدیریت نشود، ریزش نیروها در بازار کار را شاهد خواهیم بود.