گروه بینالملل: افشای همراهی رژیمهای مرتجع عربی با نقشههای رژیم صهیونیستی اینبار از زبان یائیر گولان، معاون رئیس ستاد ارتش این رژیم صورت گرفت. وی با بیان اینکه «میان تلآویو و شماری از کشورهای عربی، همکاری نظامی بیسابقهای برقرار شده است»، خاطرنشان کرد، این رژیم «به این کشورها خدمات اطلاعاتی میدهد» و در توجیه این خدمات، آن را در راستای همکاری در مبارزه با داعش اعلام کرد. گولان گفت: اردن، از داعش هراسناک است و ما با آنها همکاری میکنیم تا از طریق کمک اطلاعاتی، آنها را در حفظ امنیتشان یاری کنیم. احساس میشود ما در منطقه به کنار گذاشتن دشمنیها نیازمندیم و در حال حاضر، میان اسرائیل، اردن و مصر، همکاری نظامی بیسابقهای شکل گرفته است. گولان در این راستا به دیدار ماه گذشته یوسی کوهن، رئیس موساد با عبدالله دوم، پادشاه اردن اشاره کرد و آنچه در سخنان او بیشتر جلب نظر میکرد؛ اشاره به این نکته بود که حزبالله، به تهدیدی بیسابقه تبدیل و توانمندیهای نظامی این حزب، موجب نگرانی رژیم صهیونیستی شده است. گولان گفت: حزبالله توانست توانمندی نظامی خود را توسعه دهد و به تهدیدی بیسابقه برای اسرائیل تبدیل شود؛ اگر اوضاع را با گذشته مقایسه کنیم خواهیم دید که حزبالله، بیهیچ شکی به خطرناکترین تهدید برای ما تبدیل شده است. به گفته ناظران سیاسی، این گفته گولان، افزایش همکاری نظامی رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی و فراتر رفتن این همکاریها از اردن پس از وارد شدن عربستان به میدان را تفسیر میکند؛ این موضوع در کنار دیگر وقایع، نشان از احتمال آغاز تجاوزگری جدید رژیم صهیونیستی با مشارکت کشورهای عربی علیه محور مقاومت دارد. کارشناسان نظامی و سیاسی بینالمللی توان مقاومت را بسیار قویتر از سال 2001 یعنی زمان جنگ 33روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان ارزیابی میکنند. به گفته کارشناسان، در سال 2006 موشکهای حزبالله تا عمق 120 کیلومتری فلسطین اشغالی را تحت پوشش قرار میدادند اما هماکنون تمام فلسطین اشغالی در تیررس موشکهای حزبالله است. روزنامه السفیر در گزارش تحلیلی به بررسی قدرت حزبالله، جایگاه و علل تاثیرگذاری آن در سطح داخلی و منطقهای و تبدیل شدن این حزب به قدرتی تعیین کننده پرداخت و نوشت، برخلاف تصور بسیاری از افراد، مولفههای قدرت حزبالله فقط روی قدرت «سخت» متمرکز نیست بلکه این حزب قدرت بسیار مهم دیگری دارد که از نظر تاثیرگذاری و نتایج سیاسی و اجتماعی آن با قدرت نظامی برابری میکند و این همان مولفه «قدرت نرم» است. در واقع، قدرت نظامی «سخت» تنها عامل رسیدن حزبالله به جایگاه کنونی خود به عنوان یک قدرت منطقهای فرامرزی نیست بلکه در کنار آن، حزبالله لبنان از منابع بیشمار قدرت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، رسانهای و مردمی برخوردار است که حکایت از «قدرت نرم» فراوان آن دارد. مولفههای قدرت نرم حزبالله لبنان به 2 گروه مولفههای اساسی و فرعی تقسیم میشود. ابزارها و مولفهها و شاخصهای اصلی قدرت نرم حزبالله شامل فرهنگ جذاب این حزب و ارزشی سیاسی و سیاست خارجی مشروع و برخوردار از قدرت معنوی آن - از منظر دیگران-است. این حزب ارزشهای سیاسی خود را با اخلاص در داخل و خارج اجرا میکند. مولفهها و شاخصهای فرعی را نیز میتوان در دستاوردها، ارزیابی تجربیات گذشته، صراحت و شفافیت سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزبالله و جهاد اجتماعی این حزب خلاصه کرد. تظاهرات مردمی و راهپیمای مسالمتآمیز نیز از ابزارهای قدرت نرم موثر و مهم به شمار میرود. این روزنامه نوشت، زبان گفت وگو و همزیستی مشترک حزبالله یکی دیگر از منابع قدرت نرم این حزب به شمار میرود. به نوشته السفیر، علاوه بر شبکه اجتماعی حزبالله و ائتلافهای داخلی و خارجی نظیر روابط با ایران و حمایت از مساله فلسطین که قدرت دوچندانی به حزبالله داده است، این حزب از مولفه دیگری نیز در قدرت نرم بهره میبرد و آن هم کاریزما و شخصیت سیدحسن نصرالله است که با اعتقاد راسخ خود قدرت زیادی در تاثیرگذاری بر مردم دارد.