بعد از گذشت 4 سال از المپیک لندن، جدیدترین کارنامه عملکرد ورزش ایران، در المپیک آتی به عنوان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رویداد ورزش جهان مشخص خواهد شد که اصلی‌ترین ملاک برای ارزیابی عملکرد مسؤولان، مربیان و ورزشکاران هم به حساب خواهد آمد. از همین رو هرچه به زمان آغاز این دوره از بازی‌ها در ریودوژانیروی برزیل نزدیک‌تر می‌شویم اهمیت موضوع کسب سهمیه که مهم‌ترین دغدغه ورزش ایران طی یک سال گذشته بود کمتر شده و «مدال‌آوری» مهم‌تر شمرده می‌شود. این مهم شمردن از آنجایی است که میزان مدال‌آوری و بویژه رنگ آن تعیین‌کننده جایگاه نهایی کاروان اعزامی به ریو خواهد بود که ماهیت کارنامه 4 ساله ورزش کشور را هم مشخص می‌کند و به نوعی ارزیابی عملکرد ورزشی‌ها و بویژه مسؤولان و دست‌اندرکاران را هم در مقایسه با المپیک پیشین و نتایج ثبت شده در آن موجب می‌شود. بهترین حضور ایران در تاریخ برگزاری ادوار مختلف بازی‌های المپیک از نظر مدال‌آوری و جایگاه به دست آمده در المپیک پیشین رقم خورد. در المپیک لندن کاروان ایران که ۵۴ سهمیه داشت، با مجموع ۱۲ مدال شامل ۴ مدال طلا، ۵ مدال نقره و ۳ مدال برنز در جایگاه هفدهم قرار گرفت. این عملکرد کاملا برخلاف عملکرد کاروان اعزامی به المپیک ۲۰۰۸ پکن بود. در آن دوره از بازی‌های المپیک، ورزش ایران به لحاظ کسب سهمیه، بیشترین و بهترین آمار را در طول همه دوره‌های المپیک داشت اما کاروان اعزامی کشورمان با قرار گرفتن در جایگاه پنجاه‌ویکمی بدترین نتیجه را به دست آورد. برای هرچه کمتر شدن احتمال تکرار نتایج پکن که ناکامی بزرگ و تاریخی ورزش ایران را موجب شد و از طرفی رسیدن به نتایجی در حد المپیک لندن، مسؤولان ورزش کشور بویژه در کمیته ملی المپیک که مسؤولیت اعزام کاروان را برعهده دارند، از هر ترفندی استفاده کرده و می‌کنند تا تقویب انگیزشی ورزشکاران را برای مدال‌آور شدن و بویژه کسب مدال طلا در میادین رویودوژانیرو موجب شود. البته پیش از این و طی سال‌های گذشته هم وعده‌های نقدی و غیرنقدی زیادی برای کسب مدال در المپیک به ورزشکاران داده می‌شد که البته بعضا بی‌پایه و اساس و به نوعی پوچ هم بودند که حتی باعث منفی شدن دید ورزشکار هم شده است اما  پرداخت بموقع پاداش 10 میلیون تومانی به ورزشکاران راه‌یافته به المپیک و مربیان آنها توسط کمیته ملی المپیک همراه با پرداخت 2 میلیون حقوق ماهانه به این ورزشکاران توسط وزارت ورزش وعده‌هایی بود که بابت کسب سهمیه داده شد و انصافا هم تا به امروز اجرا شده تا ورزشکاران المپیکی بدانند صحبت‌هایی که برای مدال‌آوری آنها داده شده در حد وعده وعید نمی‌ماند. ورزشکارانی که در المپیک ریو موفق به کسب مدال شوند پاداشی دریافت خواهند کرد که به نسبت پاداش در نظر گرفته شده برای مدال‌آوران المپیک لندن قابل توجه است. براساس تصمیم جلسه۷ آذرماه سال ۹۴ شورای معاونان وزارت ورزش، مدال‌آوران طلا در المپیک ریو ۳۰۰ سکه به عنوان پاداش دریافت می‌کنند و به مدال‌آوران نقره و برنز هم به ترتیب ۲۰۰ و ۱۲۰ سکه پرداخت خواهد شد. این در حال است که برای ورزشکاران اعزامی به المپیک لندن به ترتیب ۲۰۰، ۱۵۰ و ۱۰۰ سکه در ازای کسب مدال طلا، نقره و برنز در نظر گرفته شده بود. عضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک در نشست بهمن‌ماه سال گذشته خود استخدام ورزشکاران مدال‌آور در بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ را با هدف تضمین آینده آنها مصوب کردند. این مصوبه فقط شامل طلایی المپیک ریو نمی‌شود و هر ورزشکاری که در این بازی‌ها به مدال نقره یا برنز هم دست یابد، استخدام کمیته ملی المپیک خواهد شد. ورزشکاران مازندرانی که در المپیک ریو موفق به کسب مدال طلا شوند از طرف مسؤولان استانی خود یک میلیارد ریال (۱۰۰ میلیون تومان) پاداش دریافت خواهند کرد؛ این موضوع بنا به پیشنهاد کیومرث هاشمی، رئیس کمیته ملی المپیک در نشستی که سال گذشته با ربیع فلاح‌دار، استاندار مازندران داشت به تصویب رسید. البته رئیس کمیته ملی المپیک در نظر دارد نشست مشابه خود با استاندار مازندران را با مسؤولان دیگر استان‌ها هم برگزار کند و به منظور تقویت انگیزه و دلگرمی ورزشکاران آن استان‌ها، قول‌های اینچنینی از آنها بگیرد. مازندران ورزشکاران زیادی در ترکیب کاروان المپیکی کشورمان دارد و به همین دلیل نشست کیومرث هاشمی با استاندار این استان زودتر از دیگر استان‌ها برگزار شد.