مهدی طاهرخانی: این برای نخستین‌بار بود که سرنوشت همه تیم‌های سعودی برای صعود از گروه به دست ایرانی‌ها افتاد اما تراکتورسازی به چند دلیل یک فرصت تاریخی را براحتی هدر داد؛ جایی که این‌بار منافع ایران در میان بود و شایسته‌تر آنکه شاگردان قلعه‌نویی کمی ملی‌تر به موضوع نگاه می‌کردند. آتشی که حاکمان سعودی بر پا کردند دست آخر موجب زمینگیر شدن تیم‌های عربستانی در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا شد.
سعودی‌ها به بهانه عدم امنیت در ایران از سفر به کشورمان طفره رفتند و دست آخر با نفوذشان که در پیکره فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا دارند، بازی‌ها را به کشور ثالث کشاندند. موضوعی که در ایران از آن به عنوان شکست دیپلماسی فدراسیون علی کفاشیان یاد شد. اما بازی در کشور ثالث عاقبت به نفع تیم‌های ایرانی شد، چرا که آنها عملکرد بسیار مطلوب‌تری نسبت به همتایان سعودی خود ارائه دادند. در هفته آخر مرحله گروهی اگر تراکتورسازی همانند ذوب‌آهن مقابل حریف سعودی خود قد علم می‌کرد بدون تردید الهلال هم اینک همانند دیگر تیم‌های عربستانی حذف شده بود.
اما صعود از پیش قطعی شده تراکتورسازی از یک‌سو و بازی حساس این تیم مقابل استقلال از سوی دیگر موجب شد امیر قلعه‌نویی مطابق گفته قبل از بازی، تغییراتی را در ترکیب اصلی به وجود بیاورد و مهم‌تر از آن به بعضی از بازیکنان اصلی‌اش سفارش کند مراقب ساق پای خود برای بازی حساس لیگ باشند. شاید در نگاه نخست این حق سرمربی تراکتورسازی باشد که منافع تیمش را در نظر بگیرد و بیشتر توان خود را برای مصاف با استقلال بگذارد که هم از لحاظ شخصی و از حیث تیمی، انگیره‌های فراوانی را برای قلعه‌نویی تولید می‌کند. برای او انتقام گرفتن از افشارزاده، حلاوت خاصی دارد. در یک فصل اخیر در همه مصاحبه‌های قلعه‌نویی صحبت از کم‌لطفی‌هایی شده که نسبت به وی در لیگ چهاردهم روا شده است. پس از شکست استقلال در داربی، عده‌ای از نزدیکان افشارزاده و مظلومی، قلعه‌نویی را متهم به اخلال روی سکوها کردند. به طوری که رئیس کمیته هواداران استقلال، تلویحا کدهای روشنی را درباره قلعه‌نویی و فتح‌الله‌زاده داد. البته سرمربی تراکتورسازی در جمع‌های خودمانی اعلام کرد: ان‌شاءالله در هفته بیست‌ونهم جواب آقایان را در زمین مسابقه می‌دهم.
استقلال برای قهرمانی محتاج هر 3 امتیاز خانگی است اما همان‌طور که گفته شد قلعه‌نویی دنیایی از انگیزه را دارد و از سوی دیگر تراکتورسازان برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا برای فصل بعد باید در 2 بازی پیش رو حداکثر امتیازات را بگیرند. همین 2 موضوع سبب شد تا قلعه‌نویی تقریبا با
50 درصد توان، تیمش را مقابل الهلال سعودی به میدان بفرستد؛ ثمره‌اش هم شکست 2 بر یک و صعود الهلال از این گروه بود. اما وقتی عنوان می‌شود یک تیم باشگاهی در بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا نماینده یک کشور است و مسؤولان آن باشگاه انتظار دارند به چشم ملی به آنها نگریسته شود(از این‌رو بود که تراکتورسازی مهدی شریفی را از راه انزلی به تبریز بازگرداند) در این سو این باشگاه‌ها هم مسؤولیتی را در قبال کشورشان خواهند داشت. اما شامگاه روز سه‌شنبه تراکتورسازی فقط به منافع خودش فکر کرد نه نفع ملی یک کشور. برای فوتبال ما که این روزها در جنگ تمام‌عیار با سعودی است، حذف الهلال بسیار ارزشمند بود اما امیر قلعه‌نویی به این بازی، ملی نگاه نکرد و فقط منافع باشگاهی و شخصی را لحاظ کرد. بدون شک اگر تراکتورسازی همانند بازی رفت مقابل الهلال ظاهر می‌شد اینک عربستان همه نمایندگانش را حذف شده می‌دید و این برای تعداد سهمیه آنها برای سال بعد امتیاز منفی به حساب می‌آمد. اما متاسفانه در این بازی حساس برای جامعه فوتبال ایران و تشریفاتی برای قلعه‌نویی، این گزاره مهم نادیده گرفته شد تا کورسوی امیدی برای تنها نماینده عربستان روشن بماند. نگاه ملی خوب است اما خوب‌تر آنکه دو طرفه باشد.