حسن روانشید: امثال الحکم راهگشا و سرفصل مطالبی است که برای شروعش با مشکل روبه‌رو می‌شویم و نمی‌دانیم برای تضمین نثر خود از کدام کلام کمک بگیریم. اینجاست که با قاطعیت می‌گوییم و می‌نویسیم «من بد ‌کنم و تو بد مکافات دهی، پس فرق میان من و تو چیست بگو» گذشتگان جفا کردند، بدسلیقگی کردند، رعایت نکردند، چالش ایجاد کردند، تنش به وجود آوردند و همه امور را به بن‌بست رساندند! وظیفه ما که امروز ادعا داریم و می‌خواهیم ثابت کنیم آمده‌ایم تا این معضلات را از پیش روی جامعه برداریم، چیست؟ آیا اگر دوغ و دوشاب را مخلوط کرده و تحویل دهیم وظیفه خود را انجام داده‌ایم و آیندگان همچون خودمان تیغ انتقاد را برایمان تیز نخواهند کرد؟ حرف زدن و ادعا کردن و شعار دادن نه‌تنها دردی را دوا نمی‌کند بلکه نمکی است که به زخم‌های بازشده می‌پاشد. پس چه‌بهتر ضمن انتقاد از سیاست‌های اقتصادی گذشته نه‌چندان دور، به تفکیک آنها از یکدیگر پرداخته، منصفانه قضاوت کنیم و آن مختصری را که مثمرثمر می‌دانیم، ادامه دهیم و به تکمیلش بپردازیم تا سرمایه‌های هزینه شده نابود نشود. می‌شود بی‌طرفانه بررسی کرد که آیا طرح مسکن مهر به‌طور کامل مفید بوده است یا مضر؟ و اگر انصاف در وجودمان جایگاهی داشته باشد، خواهیم دید که کفه فواید آن بر کفه مضراتش می‌چربد و در کنار مضرات آن آثار مثبت متعددی داشته که از جمله ثبوت قیمت مسکن در سراسر کشور است. خانوارهای زیادی هم‌اکنون ساکن این لانه‌های! به‌ظاهر ناقص از نظر خدمات شهری هستند اما این قشر از جامعه کسانی را شامل می‌شود که با همین حداقل‌های موجود هم قانع بوده و می‌دانند برای پرداخت اجاره خانه تلاش نمی‌کنند تا هرماه دودستی تقدیم صاحب آن کنند بلکه اقساط مسکن خود را می‌پردازند.  توان و عرضه دولت قبل همین‌قدر بوده که این طرح را با جسارت کامل راه‌اندازی کند و دست دولت‌های بعدی را در حنا بگذارد اما این دولت می‌تواند چالش را به فرصت تبدیل کند، همراه با سیاست و کیاست دست خود را از حنا درآورده و برای دولت‌های بعدی باقیات و صالحات بجا بگذارد. نباید فراموش کرد اصل نتیجه مطلوب آن است که میلیون‌ها خانواده را صاحب سرپناه کرده و اگر مغرضانه به آن ننگریم می‌توانیم در تکمیل این طرح مشارکت کرده و عیوب ظاهری و باطنی آن را به محاسن تبدیل کنیم. تابلوی نمودار آن را نیز به نام خودمان بالا ببریم، نه اینکه رهایش کنیم تا لعن و نفرین ساکنان و وارثان نثار همه شود.  سازمان عمران فولادشهر برای هر واحد آپارتمان مسکن‌مهر از مالکان آن مبلغ یک‌میلیون و 500 هزار تومان دریافت کرده تا به آنها خدمات شهری از جمله تسطیح، خیابان‌سازی، جدول‌بندی، ایجاد پیاده‌رو و دیگر امکانات شهری بدهد؛ اما آنها را به حال خود رها کرده و برای بد جلوه دادن اصل طرح، حتی نخاله‌های ساختمانی را هم تخلیه نمی‌کنند! مالکیت زمین ده‌ها مجتمع تجاری را به سرمایه‌گذاران واگذار کرده تا ساخت‌وساز کنند. هم‌اکنون به خاطر کامل نبودن خدمات شهری این منطقه که به عهده سازمان عمران فولادشهر است این مجتمع‌های تجاری قابل بهره‌برداری نیست و سرمایه‌ها در حال استهلاک و نابودی قرار گرفته است!  برای ساکنان این شهر امنیت عبور و مرور وجود ندارد و حضور زباله و نخاله‌ها باعث تجمع حیوانات ولگرد از جمله سگ، گربه و موش شده که در ساعات شب، شهر در قرق آنهاست! این‌ در حالی است که فولادشهر عظیم‌ترین مجتمع مسکن‌مهر را از نظر تعداد در سطح کشور دارد، رها کردن فعالیت‌های عمرانی در آن نشان از بی‌مهری به مهر را دارد و بوی خصومت و لجاجت می‌دهد، نه بی‌توجهی و کمبود اعتبار! نباید فراموش کرد هزینه‌های خدمات شهری پیشاپیش از مالکان واحدهای مسکونی دریافت شده است!