بیرانوند آمد تا سوشا برود
خداحافظ آقای حاشیه و گاف
سوشا، گلر سابق تیم‌هایی مثل فجرسپاسی، پاس همدان، ملوان و فولادخوزستان که سابقه قهرمانی در لیگ برتر را نیز دارد، 2 سال بعد از حضور در بین پرسپولیسی‌ها از جمع ستاره‌های این تیم جدا می‌شود و جای خود را به علیرضا بیرانوند می‌دهد. سوشا 2 فصل پیش در زمان سرمربیگری دایی به پرسپولیس آمد و در رقابتی سخت با نیلسون پیراهن شماره یک قرمزها را در ابتدای فصل به تن کرد اما در همان بازی اول با بدشانسی در بازی مقابل نفت تهران توپ غلامرضا رضایی بعد از برخورد به تیر به وی خورد و وارد دروازه شد تا شاید از همان روز اول بدشانسی، بداقبالی و گل‌هایی عجیب رقم بخورد. مکانی که بعد از چند مسابقه جای خود را به نیلسون، دروازه‌بان برزیلی داد با
تغییر و تحولات پرسپولیس در نهایت جانشین این گلر ۴۰ ساله شد تا در فصل گذشته مرد شماره یک پرسپولیس باشد. او در ابتدا فصل را با محرومیت آغاز کرد و اتفاقات عجیب و غریب ورزشی سال گذشته، وی را تبدیل به چهره‌ای متفاوت در میان هواداران کرد. سوشا که در تمام فصل حمایت برانکو ایوانکوویچ و مربی گلرهای پرسپولیس را با خود داشت به دلیل روحیه خوب در تمرینات و اردو هرگز مورد غضب برانکو قرار نگرفت اما 2 گلی که او در بازی نفت تهران دریافت کرد در نهایت برانکو را به این نتیجه رساند که دیگر روی او حساب نکند، بنابراین در 2 بازی بعد الکساندر لوبانف درون دروازه پرسپولیس ایستاد که البته او هم عملکرد چشمگیری در این 2 بازی نداشت و ۳ گل خورده او در ۱۸۰ دقیقه پایانی لیگ از عوامل قهرمان نشدن پرسپولیس در لیگ برتر است. البته پیش از این و با اتفاقاتی که سوشا در میانه فصل تجربه کرد و نام وی را به دلایلی دیگر بر سر زبان‌ها انداخت، مشخص بود حضور وی در پرسپولیس دیگر به اتمام خواهد رسید اما این اتفاق خیلی سریع‌تر از آنچه تصور می‌شد به وقوع پیوست. مکانی که روز دوشنبه در جمع بازیکنانی که در ضیافت ناهار پرسپولیس حضور داشتند غایب بود، همان شب از قرارداد 2 ساله پرسپولیس با علیرضا بیرانوند مطلع شده و قطعا آینده خود را در تیم دیگری جست‌وجو خواهد کرد. او که از مردان منتخب کارلوس کی‌روش بوده است، حالا باید دوباره خود را در فضایی جدید به فوتبال ایران تحمیل کند. کاری که پیش از این موفق به انجامش شده اما در پرسپولیس پرهیاهو و پرسروصدا نتوانست از پس آن برآید.
چشمگیرترین قهرمانی بارسا و درخشش زیزو
گابریله مارکوتی: این بیست‌وچهارمین قهرمانی بارسا در لالیگا و ششمین قهرمانی‌شان در 8 سال اخیر بود. بارسا فصل‌های درخشان زیادی را در این 8 سال تجربه کرده، اما قهرمانی این فصل به دلیلی خاص برای‌شان از همه سخت‌تر و البته دلچسب‌تر بود. همان‌طور که جرارد پیکه بعد از قهرمانی گفت بارسا این فصل مجبور شد 2 بار لیگ را ببرد. همه چیز به «آن ماه» بازمی‌گردد. بازه زمانی بین پیروزی 3 بر یک در چمپیونزلیگ مقابل آرسنال و پیروزی
8 بر صفر در لالیگا مقابل دپورتیو لاکرونیا. بارسا در این مقطع در 6 بازی مانده به پایان لیگا از چمپیونزلیگ حذف شد و اختلاف 8 امتیازی‌اش با اتلتیکو مادرید در صدر جدول لالیگا به صفر رسید. بعد بارسا در 5 بازی آخر فصل 24 گل زد و حتی یک گل هم نخورد و با 5 پیروزی پیاپی در نهایت لالیگا را فتح کرد. درباره دلیل این افت مقطعی بارسا نظرات مختلفی وجود دارد. من معتقدم سفرهای بین‌قاره‌ای و تعداد دقایق خیلی زیادی که مثلث خط حمله بارسا در یک سال اخیر بازی کرده‌اند، باعث خستگی جسمی و ذهنی این 3 ستاره شد که در نهایت افت بارسا را با خودش به همراه داشت. اما به هر دلیل، بازگشت بارسا پس از این دوران سخت و تمرکز و روحیه دوباره‌ای که پیدا کردند، قهرمانی این فصل را چشمگیرتر از سال‌های قبل می‌کند. درست است که 5 بازی آخر بارسا بازی‌های به نسبت ساده‌ای بودند، اما فراموش نکنیم ارتش دیگو سیمئونه و کهکشانی‌های مادرید پشت سرشان، در یک قدمی بودند. عبور از این راه، آن هم به شکلی که بارسا انجام داد، به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. بارسا در نهایت با یک اختلاف امتیاز نسبت به رئال مادرید لالیگا را فتح کرد. اما اختلاف 2 تیم در واقع بیشتر از یک امتیاز است. با این وجود من خودم باید دست‌هایم را به نشانه تسلیم مقابل زیزو بالا ببرم. من درباره زین‌الدین زیدان اشتباه کردم. نداشتن تجربه لازم برای سر و کله زدن با سوپراستارهایی مثل رونالدو و بیل، مشکلات ساختاری باشگاه که رافا بنیتس هم موفق نشد حل‌شان کند و البته
خلق و خوی نه چندان گرم خود زیدان، دلایلی بودند که فکر نمی‌کردم او در مقام مربی رئال‌مادرید موفق شود. اما رئال زیدان لالیگا را در رده دوم با یک اختلاف امتیاز نسبت به بارسا به پایان رساند و حالا در فینال چمپیونزلیگ حضور دارد.