printlogo


کد خبر: 158250تاریخ: 1395/3/10 00:00
نکاتی از قهرمانی رئال‌مادرید

پیتر اسمیت:  رونالدو در 120 دقیقه بازی خیلی کم اثر بود اما باز هم در یک لحظه‌ بزرگ خودش را نشان داد. وقتی خوآن فران پنالتی‌اش را به تیر دروازه‌ کیلور ناواس زد، معلوم بود که رونالدو پشت توپ قرار می‌گیرد. رونالدو در چهارمین فینال خودش، بر عکس اولین فینالش، پنالتی‌اش را گل کرد. درآوردن پیراهن و آن شادی بیش از حد نمایشی هم قابل پیش‌بینی بود. هر انتقادی از رونالدو داشته باشیم، خیلی‌هایش بجا است اما به هیچ وجه نمی‌توانیم استعداد فوتبالی او را منکر شویم. کریستیانو رونالدو یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ است. بهترین گلزن تاریخ چمپیونزلیگ امسال در 31سالگی برای ششمین فصل پیاپی به مرز 50 گل در یک فصل رسید، آماری که در تاریخ فوتبال اروپا بی‌نظیر است. شاید رونالدو دیگر سرعت سابقش را نداشته باشد، اما همچنان گل پشت سر گل برای رئال می‌زند و نقشی کلیدی برای تیمش دارد.
 تاریخ‌سازی زیزو
 احتمالا وقتی زین‌الدین زیدان جام قهرمانی اروپا را بالا می‌برده با خودش گفته: «مربیگری که میگفتن سخته این بود؟!» زیزو در تنها بیست و هفتمین بازی‌اش روی نیمکت رئال مادرید قهرمان چمپیونزلیگ شد، اولین مربی فرانسوی که به چنین افتخاری رسیده است. کاری که زیدان در رئال کرد دادن آزادی به ستاره‌های هجومی‌اش بود، کاری که بنیتس بسیار پیچیده‌اش کرده بود. تصمیم کلیدی زیدان بازی دادن به کاسمیرو بود. هافبک دفاعی برزیلی رئال تعادلی عالی به تیمش داد و باعث شد تیم زیدان 5 کلین‌شیت در 7 بازی چمپیونزلیگ داشته باشد و با بهترین خط دفاعی این جام را فتح کند. حضور کاسمیرو و پوششی که خط دفاعی می‌داد به این معنا بود که مودریچ و کروس می‌توانند تمرکز خودشان را روی خلاقیت هجومی بگذارند. 17 گل در 4 بازی اول تیم زیدان در لالیگا نتیجه‌ این تصمیمات بود. بدین ترتیب زیزو با فتح چمپیونزلیگ لقب هفتمین مردی را گرفت که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی این تورنمنت را برده‌اند. 6 نفر اول میگل مونیوز، جووانی تراپاتونی، یوهان کرویف، کارلو آنچلوتی، فرانک رایکارد و پپ گوآردیولا هستند.
 گرت بیل فوق‌العاده
 بیل در سومین سال حضورش در رئال مادرید دومین قهرمانی چمپیونزلیگش را هم جشن گرفت. بیل در فینال بهترین بازیکن تیمش بود و بارها دروازه‌ اتلتی را تهدید کرد. گل راموس روی ضربه‌ سر هوشمندانه‌ بیل به ثمر رسید و اگر سوپر بلاک استفان سویچ نبود، بیل می‌توانست مثل فینال 2 سال پیش باز هم گل بزند. جدا از این نمایش، ضربه‌ پنالتی بیل در حالی که در نیمه‌ دوم وقت اضافه پاش گرفته بود و به زحمت می‌دوید، خیلی راحت و ساده وارد دروازه‌ اوبلاک شد تا فصل خوب جادوگر ولزی پایان‌بندی بسیار شیرینی
داشته باشد.
 راموس کنار اتوئو و مسی
 برعکس فینال 2 سال پیش که سرخیو راموس در ثانیه‌های پایانی دروازه‌ اتلتی را باز کرد، کاپیتان رئال این بار فقط 15 دقیقه وقت می‌خواست تا به جمع ساموئل اتوئو و لیونل مسی به عنوان تنها بازیکنانی که در 2 فینال اولشان در تاریخ چمپیونز لیگ (با فرمت جدید) گل زده‌اند بپیوندد. جدا از این گل راموس در طول بازی موفق شد با وجود تمام درگیری‌هایی که با گابی و خوآن فران داشت، به شکل شگفت‌انگیزی آرامش خودش را حفظ کند و با گرفتن کارت قرمز به تیمش ضربه نزند. در حالی که زوج او، یعنی په‌په فقط مشغول اجرای تئاتر و غلت خوردن روی زمین بود، راموس با 8 دفع توپ (بیش از هر بازیکن دیگری در زمین) و 3 قطع توپ عنصر کلیدی خط دفاعی رئال مادرید بود. راموس در پایان هم پنالتی خودش را گل کرد تا وظیفه‌اش را کامل انجام داده باشد.
 شب تلخ تورس
 فوتبال فرناندو تورس این فصل با دیگو سیمئونه احیا شد.ال نینو از فوریه بدین سو 10 گل برای اتلتی زد تا صحبت از تمدید قراردادش برای یک فصل دیگر هم به میان بیاید. اما نمایش او در فینال بسیار ناامیدکننده بود. تورس در 120 دقیقه تنها 27 بار توپ را لمس کرد. این آمار را مقایسه کنید با 142 باری که توپ به پای گابی خورد. درسته که در بازی‌های نزدیکی مثل فینال چمپیونزلیگ فرصت‌های کمتری به مهاجمان می‌رسد، اما حتی با در نظر گرفتن این حقیقت، باز هم تورس تنها سایه‌ای در زمین بود. وقتی بازی به دقیقه‌ 70 رسید دو دروازه‌بان بیشتر از تورس توپ را لمس کرده بودند و تورس حتی یک پاس سالم هم به هم‌تیمی‌هایش نداده بود. شب تلخ فرناندو تورس شاید پایان دوران او در باشگاهی که در آن بزرگ شده را رقم بزند.
 


Page Generated in 0/0065 sec