مسعود فراستی این روزها یکی از جنجالیترین چهرههای سینمایی است. منتقدی پرحاشیه که با نقدش بر فیلم «دونده زمین» دوباره در صدر حاشیههای سینما نشسته است. به گزارش سوره سینما، فراستی در بخشی از مصاحبه اخیر خود درباره «دونده زمین» گفته است: به نظر من این فیلم اساسا علیه مردم است. اینها یک طرف. طرف دیگر اینکه یک ژاپنی میآید و به این مردم خنده یاد میدهد و در واقع بهنوعی منجی اینها میشود تا اینها وارد زندگی شوند. این دیگر خیلی زور دارد و خیلی توهینآمیز است. انگار پول گرفتی مملکتت را اینگونه جلوه بدهی و او منجی شود. فراستی در ادامه میگوید: کجای گفتمان شما انسانی است؟ یک ژاپنی بیاید به من خنده یاد بدهد که من برفک نبینم. این انسانی است؟ آیا در این شرایط هستم؟ ۲۰ سال اخیر را نگاه کنید و ببینید چند تا از بچههای فقیر شهرستانی ما برنده المپیادهای فیزیک و ریاضی هستند. بروید نگاه کنید. شما چطور؟ چقدر سواد دارید؟ حداکثر یک دیپلم دارید. بعضیهایتان که همان را هم ندارید. نه سواد دانشگاهی دارید، نه نبضتان با مردم میتپد، نه تخصصی دارید. چه میگویید؟ این منتقد در پاسخ به این سوال که «کلاً مسعود فراستی چه فیلمهایی را دوست دارد؟» میگوید: فیلمهایی که حرف دهانشان را میفهمند و اندازه دهانشان حرف میزنند، هر چقدر هم کوچک باشند. فکر میکنم بزرگی و کوچکی به حرفی که میزنند نیست، به چگونگی است. یعنی میتوانی یک حرف بسیار کوچک را آنقدر درست بزنی که حال کنند. یک حرف بزرگ را هم آنقدر بد بزنی که بد شود. حرف خوب را باید خوب زد، هر قدر هم کوچک باشد. خوب حرف زدن مهمتر از خود حرف است. در بخشی از این گفتوگو فراستی درباره «هفت افخمی» و «هفت جیرانی» هم صحبت کرده است. فراستی میگوید: فکر میکنم «هفت» افخمی بهتر است. مستقل از اینکه خیلی چیزهایش را دوست ندارم، اضافه دارد؛ مصاحبهها و بقیه چیزها اما موضع افخمی درستتر است. موضع وسط 2 صندلی نیست. موضع جیرانی وسط 2 صندلی بود. مرا میخواست که شلوغ کند، موضع خودش آن طرف بود و سعی کرد هر جا که این تضاد هست، علیه من تمام شود. رسماً خیلی جاها نمیگذاشت حرف بزنم، ولی میدانست برنامهاش با نقد من گرفت. فراستی نباشد نمیگیرد، ولی بهروز بازی در نمیآورد. خودش است. خلبازیها، غلطها، ضد نقدها و همه چیزهایش خودش است و میارزد به این طیف آدمها.