با شروع فصل نقل و انتقالات بازارگرمی هر ساله تعدادی از بازیکنان فوتبال به اوج خود رسید و شاهد هستیم که در این میان هر روز در رسانه‌ها صحبت از قرمز و آبی شدن یک بازیکن به گوش می‌رسد. در جدیدترین موضوع بحث حضور کاوه رضایی به پرسپولیس یا حتی استقلال در صدر اخبار نقل و انتقالاتی قرار گرفته و هر روز صحبت از این به میان می‌آید که این بازیکن با یکی از این دو تیم قرارداد امضا خواهد کرد. هر چند به نظر می‌رسد این انتظار تنها یک انتظار بیهوده خواهد بود.  فرهنگ غلط نقل و انتقالات هر سال وارد دوران جدیدی می‌شود به طوری که شاهد هستیم بازارگرمی و بازی‌های رسانه‌ای برخی بازیکنان وارد فازهای جدید و عجیب‌تری می‌شود به طوری که امسال درباره بازیکنی مثل کاوه رضایی این موضوع به عینه مشاهده شد. شاید باید این مساله را به مشاوره‌های غلطی که به برخی بازیکنان داده می‌شود ربط داد، چرا که بازیکنان با این کارها تنها قصد دارند قیمت خود را در بازار مکاره نقل و انتقالات بالا و بالاتر ببرند.  کاوه رضایی که کسی در توانایی‌های فنی او شکی ندارد بیشتر از یک هفته است که باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال را به نوعی سر کار گذاشته و هر دو باشگاه علاوه بر مذاکره کردن به نظر می‌رسد در آب نمک خوابانده تا منتظر باشد پیشنهاد خارجی خوبی به دستش برسد که به نظر می‌رسد این پیشنهاد خارجی به دست این بازیکن رسیده و همین مساله باعث شد تا او قید حضور در سرخابی‌های پایتخت را بزند و به دنبال لژیونر شدن باشد.  شواهد و قرائن موجود نشان می‌دهد کاوه رضایی با پیشنهادی از سوی یکی از کشورهای خارجی روبه‌رو شده و به همین دلیل قید حضور در تیم‌های ایرانی را زده و به فکر رفتن به خارج از کشور است؛ این در حالی است که طبق اخبار تایید نشده کی‌روش از بازیکنان تیم‌ملی خواسته تا به جای حضور در تیم‌های ایرانی راهی تیم‌های خارجی شوند تا شانس بیشتری برای حضور در تیم‌ملی داشته باشند و همین موضوع باعث شده بازیکنان سودای رفتن به خارج از کشور را در سر بپرورانند. این مسائل نشان می‌دهد که به احتمال فراوان کاوه رضایی نه در پرسپولیس و نه حتی در استقلال حاضر نخواهد شد و قصد دارد فوتبال خود را در خارج از کشور دنبال کند؛ مساله‌ای که البته باید گفت مقصر اصلی‌اش خود باشگاه‌هایی هستند که بی‌جهت چنین بازیکنانی را بزرگ می‌کنند به حدی که دیگر خودشان هم نمی‌توانند در جذب این نفرات موفق عمل کنند.  سابقه نقل و انتقالات نشان داده هر گاه دو تیم پرسپولیس و استقلال دست روی یک بازیکن گذاشته‌اند هم بازار را علیه هم خراب کرده‌اند و هم بازیکن مورد نظر را بیش از آنچه ظرفیتش است بزرگ کرده‌اند و معمولا هم چنین بازیکنانی جذب هر تیمی شوند نمی‌توانند کارآیی لازم را داشته باشند. حالا پرسپولیس و استقلال مانده‌اند و جای خالی نقطه ضعفی که می‌خواستند با کاوه رضایی پر کنند. بازیکنی با این همه هیاهو و ۶ گل زده در فصل قبل!
اتریش مقصد بعدی
مدیران میانی پرسپولیس از پایان انتظار برای به خدمت گرفتن کاوه رضایی خبر دادند، این در حالی است که این بازیکن از همان ابتدا روی حضور در یک تیم خارجی اصرار داشت.  کاوه رضایی که قصد لژیونر شدن دارد با یک پیشنهاد از لیگ اتریش مواجه شده که این مساله علت اصلی تاخیر پاسخ او به پرسپولیس است. البته این مهاجم سابق تیم‌ملی همچنان روی حضور در پرسپولیس نظر دارد اما قطعا گزینه اولش حضور در این تیم خارجی و لیگ اتریش است. رضایی که از طرف استقلال و دو تیم دیگر هم پیشنهاد داشته، بعد از گذشت چند روز از مذاکرات با پرسپولیس حالا با عقب‌نشینی این باشگاه مواجه شده است.  مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس در این ارتباط گفته است انتقال کاوه رضایی به این تیم منتفی شده و آنها دیگر به این مهاجم کرد تبار فکر نخواهند کرد. البته ممکن است دوباره در این زمینه اتفاقات تازه‌ای بیفتد اگر چه از ظواهر امر اینطور بر می‌آید که این(احتمالا فعلا) پایان داستان مهاجم گریزپای سابق تیم‌ملی نوجوانان با پرسپولیس است.  نکته جالب اینکه پیشنهاد مالی تیم اتریشی به کاوه رضایی از پرسپولیس و دیگر تیم‌های ایرانی کمتر است و این نشان می‌دهد این بازیکن به دنبال پیشرفت و حضور در فضای فوتبال اروپاست.
بزرگی باشگاه‌ها نباید فراموش شود
پرسپولیس که مثل استقلال جزو بزرگان فوتبال ایران است، نباید به خاطر بازیکنی که خیلی هم از نظر فنی بالا نیست و عملکرد درخشانی نداشته خودش را کوچک کند و چند روز منتظر پاسخ او باشد. پرسش اساسی این است که آیا تیمی به بزرگی و ادعای پرسپولیس «یا استقلال» باید چندین روز برای بازیکنی مثل کاوه رضایی منتظر بنشیند تا او تصمیم بگیرد که به این تیم بیاید یا نه؟
پرسش دوم در پی پرسش اول این است که آیا تیمی مثل پرسپولیس هنوز باید در انتظار مهدی طارمی و درگیر با او باشد؟پاسخ‌ها منفی است، شاید برخی هواداران دنبال ستاره‌ها باشند اما واقعیت و آمار می‌گوید پرسپولیس با علی کریمی که بزرگ‌ترین ستاره فوتبال ایران بود در دوران بازیکن بودن جام نبرده است. حتی آن روزها که اکبر غمخوار و رویانیان گران‌ترین تیم‌های تاریخ پرسپولیس را می‌بستند هم آنها جام نبردند و تنها زمانی جام برده‌اند که تیم بوده‌اند و متحد.  همین سال گذشته که نزدیک‌ترین تیم به جام در 10 سال اخیر پرسپولیس اتفاق افتاد هم پرسپولیس یک یا شاید دو ستاره داشت و باقی بازیکنان معمولی اما خواهنده و قدرتمند بودند و سر جلوی توپ می‌گذاشتند.  هدف طارمی و کاوه رضایی که هر دو از بازیکنان بزرگ فوتبال ایران هستند امروز هدفی غیر از قهرمان کردن پرسپولیس است و کیست که نداند با هدفی غیر از قهرمان کردن تیم ممکن نیست تیم قهرمان شود.  این دو بازیکن هدفشان بازی در خارج از کشور است، حتی شنیدیم کاوه رضایی می‌خواهد بندی را در قراردادش بگذارد که هرگاه دلش خواست قراردادش را فسخ کند و به اروپا یا هر جای دیگری برود. هدف بازیکن مهم است، اگر هدف تیم باشد آن بازیکن به کار می‌آید اما اگر هدف شخصی باشد اینگونه نیست و بازیکن نه در کارهای تیمی کمک می‌کند و نه حواسش به امتیازها و وضعیت باشگاه خواهد بود. او تنها به لژیونر شدن فکر می‌کند و پرسپولیس به قهرمانی، در چنین شرایطی هدف مشترکی وجود نخواهد داشت.  پرسپولیس هم باید دنبال بازیکن دیگری برود، کسی که هدفش با هدف پرسپولیس یکی باشد. پرسپولیسی که می‌خواهد قهرمان شود نباید با بازیکنانی قرارداد ببندد که هدفشان لژیونر شدن است، این کار منجر به قهرمانی نمی‌شود مگر با قراردادی محکم و سفت.