«شکست» یک سناریوی تکراری برای تیم‌ملی فوتبال انگلیس است. آنها در همه تاریخ خود تنها یک قهرمانی جام‌جهانی را دارند که آن هم در لندن حاصل شد و جالب‌تر اینکه تکنولوژی سال‌های بعد ثابت کرد در آن بازی حساس مقابل تیم‌ملی فوتبال آلمان، توپ انگلیس از خط دروازه نگذشته بود و همین یعنی همان تک‌قهرمانی‌شان هم مرهون اشتباه بزرگ داور بود.
انگلیس با وجود آنکه بازیکنان سرشناسی در اختیار داشت اما باز هم در یک رقابت بزرگ ناکام ماند تا هواداران این تیم ایمان پیدا کنند که تیم آنها توان قهرمانی در رقابت‌های بزرگ را ندارد.
اما چه کسی مقصر اصلی ناکامی انگلیس است؟ در این گزارش می‌خواهیم به این سوال پاسخ دهیم. انگلیس با مهره‌های سرشناسی که در اختیار داشت یکی از شانس‌های اصلی قهرمانی در رقابت‌های یورو 2016 بود. قرعه خوبی نصیب شاگردان روی هاجسون شده بود و آنها برای صعود به جمع 8 تیم ایسلند را پیش رو داشتند که تجربه‌ای در رقابت‌های یورو نداشت. انگلیس با وجود گل زودهنگامی که وین‌رونی به ثمر رساند نتوانست پیروز بازی شود و در نهایت با نتیجه 2 بر یک تن به شکست داد تا وداعی تلخ و زودهنگام با این رقابت بزرگ داشته باشد و انتقادات از روی‌هاجسون زیاد شود.
اما آیا هاجسون مسؤول این شکست بود و باید او را مقصر اصلی این ناکامی دانست؟ طبیعی است که بعد از هر شکستی انگشت اتهام قبل از هر کسی به سوی سرمربی تیم است و این البته کاملا طبیعی به نظر می‌رسد، چرا که او مسؤولیت بازی دادن به بازیکنان و تاکتیک تیمی را برعهده دارد. علامت استفهام بزرگ درباره ترکیبی است که هاجسون برای این دیدار انتخاب کرده بود تا جایی که تغییرات اشتباهی که او در ترکیب سه‌شیرها داد باعث شد این ایسلند باشد که با پیروزی به دور بعد راه پیدا کند.
آلن شیرر، اسطوره فوتبال انگلیس قبل از بازی برابر ایسلند به انتقاد تند از هاجسون پرداخت و تاکید کرده بود که او هنوز به ترکیب اصلی خود نرسیده است و در حال خطا و آزمون است و این گفته شیرر کاملا صدق کرد، چرا که هاجسون در این رقابت بزرگ چند ترکیب متفاوت را امتحان کرد جالب اینکه هیچ کدام از این ترکیب‌ها جواب نداد و نتوانست او را راضی کند.
هاجسون در این دیدار بار دیگر فریب لوئیس فان‌خال را خورد تا جایی که تصمیم گرفت وین رونی را به عنوان هافبک در میانه میدان به کار گیرد تا این بازیکن به جای تمام‌کنندگی در نقش بازیکن بازیساز ظاهر شود که البته این تاکتیک پاسخ نداد.
استوریچ بازیکن بسیار سرعتی است و شوت‌های ناگهانی دارد. ستاره لیورپول روی فرارهای انفجاری از جناح راست خوب کار می‌کند اما او در سمت چپ کارآیی چندانی ندارد اما جالب اینکه هاجسون چون تیمش مهاجمان خوبی در اختیار دارد تصمیم گرفت استوریچ را در جناح چپ به بازی گیرد و این تغییر تاکتیک او عملا ستاره لیورپول را از کار انداخت.
یکی از عجیب‌ترین تصمیماتی که روی‌هاجسون در این دیدار گرفت این بود که او آدام لالانا را در ترکیب اصلی قرار نداد و اصلا او را به بازی نگرفت. هاجسون از سیستم 3-3-4 استفاده می‌کند و هافبک لیورپول بسیار مناسب این سیستم بود. او در فرانسه از بهترین بازیکنان انگلیس بود با این حال هاجسون به یکباره تصمیم گرفت این بازیکن را نیمکت‌نشین کند. هاجسون که چیزی برای از دست دادن نداشت همه 5 مهاجم خود را به میدان فرستاد اما جالب اینکه چون انگلیس برنامه خاصی نداشت با 5 مهاجم هم راه به جایی نبرد. وین رونی، هری کین، جیمی واردی، دانیل استوریچ و راشفورد 5 مهاجم انگلیس بودند که هاجسون از همه آنها در این بازی حساس استفاده کرد اما نتوانست بهره‌ای ببرد و سیستم 2-4-4 ایسلند اجازه خودنمایی به مهاجمان سرشناس و گرانقیمت انگلیس را نداد.
یکی دیگر از عجیب‌ترین تصمیماتی که هاجسون در این دیدار گرفت این بود که رحیم استرلینگ را با وجود افت محسوسی که داشت باز هم در ترکیب اصلی تیم خود به بازی گرفت. استرلینگ زمانی که در لیورپول بود از بهترین بازیکنان لیگ جزیره بود اما او با پیوستن به منچسترسیتی با افت محسوسی روبه‌رو شد با این حال هاجسون او را به تیم‌ملی دعوت کرد.
استرلینگ تورنمنت ناامیدکننده‌ای را پشت‌سر گذاشت. او در دیدار برابر ایسلند هم نتوانست بازی خوبی را به نمایش گذارد و هاجسون هم در همان دقیقه 60 او را از بازی بیرون کشید و جیمی واردی را به میدان فرستاد اما مهاجم لسترسیتی هم نتوانست منجی تیمش شود تا در نهایت این انگلیس باشد که با اشتباهات تاثیرگذار سرمربی خود بازنده بازی شود.