گروه فرهنگ و هنر: هنگامی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خانوادههای شهدای هفتم تیر و جمعی از خانوادههای شهدای مدافع حرم از لزوم ساخت فیلمی درباره شهدای هفتم تیر سخن به میان آوردند، داغ دل دوستداران سینمای متعهدانه زنده شد. آقا در این دیدار به انتقاد از کمکاری حوزه فرهنگ و هنر درباره وقایع تاریخی و حساسی چون حادثه هفتم تیر پرداختند و فرمودند: «بعد از گذشت 35 سال هنوز یک فیلم سینمایی یا یک نمایش یا یک رمان درباره حادثه هفتم تیر و شهید بهشتی و شهدای این حادثه نداریم و اگر این حادثه تاکنون زنده مانده است، فقط به دلیل روحیه انقلابی خود مردم است». این اظهار نظر رهبری در ادامه دغدغههای ایشان درباره فعالیتهای هنری کشور بوده و در ادامه اشاراتی است که در دیدار اخیر با شاعران درباره لزوم ساخت فیلمی درباره واقعه گوهرشاد به عمل آوردند. از دیدگاه رهبری پرداخت هنرمندان به وقایع تاریخی به لحاظ درسآموزی اتفاقات رخ داده برای مخاطبان بوده و از این حیث جای تاملاتی بسیار از نگرهای هنری باقی میماند. حال با این نگاه وقتی به کاستیهای سالیان دراز حوزه فرهنگ و هنر نگریسته میشود، دردهایی بسیار از میان همه نادیدگیهای هنرمندان نسبت به وقایع تاریخی به بهانههایی ناصواب رخ میدهد، اینکه امکاناتی شایسته وجود ندارد، اینکه تیغ سانسور مانع از بروز همه حقایق میشود، اینکه دولت باید پیشقدم تولید چنین آثار فاخری شود و هزاران دلیل دیگر که در این سالها بهانهای برای انجام فعالیتهای لازم از سوی هنرمندان شده و فرصتهایی قابل توجه برای پرداخت درباره سوژههای دراماتیزه تاریخی را ساقط کرده است.
اگر چه ساخت آثار سینمایی و تلویزیونی و حتی ایجاد تحقیقات برای نگارش اثری مکتوب در باب وقایعی تاریخی مانند هفتم تیر نیاز به حمایتهای لازم از سوی متولیان فرهنگی و هنری و دستاندرکاران دولتی دارد و وجود امکانات مناسب، لازمه اجرایی شدن چنین آثاری است اما در همین سینما شاهد تولید آثاری با بودجههای بالا برای موضوعاتی نه چندان قابل توجه بودیم که اتفاقا از کیسه بیتالمال بوده و هیچ راهی به جهان دغدغههای انسان مسلمان ایرانی نداشتهاند. با این حیث مساله کمبود بودجه برای ساخت آثار ارزشی و عدم وجود بستری مناسب برای اینگونه آثار به عنوان بهانههایی برای فعالیت در این حوزه به شمار میرود. در این میان آنچه درباره فعالیتهای ارزشمدارانه فرهنگی و هنری برجسته میشود، وجود دغدغه و علاقه برای فعالیت در آثار تاریخی و دینی نزد هنرمندان و ادیبان بوده که دلی پرشور میخواهد و سری دغدغهمند و نگاهی متعهد که از یک هنرمند متعهد برمیآید و این شرایط از درون او باید برخاسته شود و امری سفارشی نیست و کاملا مبتنی بر گوهرمندی روح هنرمند است و از همین زاویه نگاه است که رهبر معظم انقلاب اسلامی به «رسالت هنر انقلابی» اشاره داشته و فرمودند: «توقع انقلاب از هنر و هنرمند، یک توقع زورگویانه و زیادهخواهانه نیست؛ بل مبتنی بر همان مبانی زیباشناختی هنر است. هنر آن است که زیباییها را درک کند. این زیباییها لزوما گل و بلبل نیست؛ گاهی اوقات، انداختن یک نفر در آتش و تحمل آن، زیباتر از هر گل و بلبلی است. هنرمند باید این را ببیند، درک کند و آن را با زبان هنر تبیین نماید». بیان حقایق و تجسم زیباییهای بشر و نمایانسازی وقایع تاریخی در واقع تنها از روح هویدا و بیدار هنرمند انقلابی برمیخیزد و این رسالتی است که در بطن امر هنری وجود دارد. هنرمندی که تنها به دنبال بزک کردن اندیشههای غربی و نمایش آن در آثار تولیدی برای مخاطب نباشد و بتواند عصاره حقیقت را از میان انبوه غبارهای گرفته از سوی رسانههای غربی بازنمایی کرده و در بستههایی جذاب و مخاطبپسند ارائه کند. تبلیغ و تبیین اندیشههای انقلابی و برملاسازی حقایق تاریخی از دریچه نیروی خلاقه هنرمند نیاز امروز بینندهای است که با انواع تصاویر فریبنده و جاذبههای تخیلی سر درگریبان است و وجود رخدادهای تاریخی و سوژههایی سیاسی چون هفتم تیر، فرصتی گرانبها برای سینمای به دنبال سوژه ایرانی است که باید قدرش دانسته شود.