ضعف مفرط مدیران دولتی در سرخابی‌ها
چند روز بعد از امضای قرارداد شوکه‌کننده مهدی طارمی و رامین رضاییان با تیم سیزدهم لیگ فوتبال ترکیه، حالا سجاد شهباززاده تهران را به مقصد این کشور ترک کرده تا احتمالا با باشگاه آلانیااسپور قرارداد امضا کند و سومین بازیکن فوتبال ایران باشد که در فصل پیش رو برای یک باشگاه ترک توپ خواهد زد. لحن مصاحبه‌های مدیرعامل باشگاه استقلال درباره تصمیم شهباززاده برای جدایی، درست شبیه لحن مصاحبه‌های مدیران پرسپولیسی بعد از جدایی رامین رضاییان است. هم طاهری و هم افشارزاده، بازیکنان تیم‌شان را مقصر جدایی قلمداد می‌کنند و پشت جو احساسی علیه این بازیکن‌ها پنهان می‌شوند اما سوال کلیدی اینجاست که چه کسی در درجه اول زیر بار بندهای عجیب و غریب قرارداد این بازیکن‌ها رفته و به همین سادگی راه را برای خروج آنها باز گذاشته است؟ چه کسی جز مدیران دو باشگاه محبوب پایتخت؟ هواداران پرسپولیس تصور می‌کردند تیم‌شان با رامین رضاییان قرارداد دارد و با حفظ این بازیکن و مهدی طارمی تبدیل به یک تیم رویایی خواهد شد اما خیلی زود مشخص شد بندی در قرارداد رضاییان وجود دارد که به سادگی توانایی فسخ قرارداد را به این بازیکن می‌دهد. مدیران باشگاه علاوه بر باز گذاشتن راه خروجی برای بازیکنی که از تیم ته جدولی راه‌آهن به پرسپولیس آمده بود، درباره تمدید قرارداد با طارمی حقیقت را به هوادارها نگفتند اما خوش‌شانس بودند که همه عصبانیت علاقه‌مندان به تیم قرمز، گریبان 2 ستاره جدا شده تیم را گرفت و هیچکس سراغ سرزنش این مدیران نرفت. آنها 2 هفته قبل بشدت در مقابل درخواست کاوه رضایی برای گنجاندن بند فسخ در قرارداد تازه مقاومت کردند و به همین خاطر مهاجم خوب ذوب‌آهن را به تیم رقیب باختند اما زیاد طول نکشید تا مشخص شود سال گذشته چنین حساسیت‌هایی وجود نداشته است. شهباززاده نیز به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان فصل گذشته استقلال، به لطف بندی که در قراردادش قرار گرفته به سادگی می‌تواند تیمش را ترک کند. بدون تردید رفتار این بازیکنان در مواجهه با احساس هوادارها قابل نقد به نظر می‌رسد اما نباید از اشتباه مدیرانی که در زمان امضای قرارداد چنین امتیازهای بزرگی را به بازیکنان می‌دهند نیز به سادگی عبور کرد. فوتبالیست‌های ایرانی با قراردادهای یک‌ساله، عملا در مالکیت باشگاه نیستند و هر تابستان می‌توانند تیم را به مقصد دلخواه ترک کنند. این اوج هنر یک مدیر است که در قراردادهای دو ساله نیز چنین فرصتی به این بازیکنان بدهد!
واکنش به دخالت کی‌روش در ترانسفر طارمی و رضاییان
حق با سرمربی تیم‌ملی است
1- از زمان حضور کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران بارها از دخالت‌های او درباره آینده بازیکنان تیم‌ملی شنیده شد. تا سال قبل این شائبه وجود داشت که او به خاطر درگیری‌هایش با قلعه‌نویی و مظلومی از بازیکنان می‌خواهد که به استقلال نروند. حتی بازگشت نکونام و آندو به لیگ حاشیه خلیج فارس هم توصیه کی‌روش نامیده شد. حالا در این فصل همین اتفاق برای پرسپولیسی‌ها رخ داد. سرمربی این تیم در ابتدای لیگ، ساز مخالفت با کی‌روش را کوک کرد و حالا جدایی رضاییان و طارمی را به همین اختلاف ربط داده‌اند.
2- اینکه کی‌روش نگران آینده بازیکنانش باشد خیلی هم اتفاق تازه‌ای نیست. به هر حال رسیدن تیم‌ملی به جام‌جهانی نیاز به بازیکنان آماده دارد. این اتفاق در حرفه‌ای‌ترین فوتبال‌های دنیا هم مشاهده می‌شود. به‌عنوان مثال یوآخیم لو به‌عنوان سرمربی قهرمان جام‌جهانی هر بار درباره آینده بازیکنان صحبت می‌کند. لو تا این حد پیش رفت که در مصاحبه‌اش اعلام کرد گوتزه باید بایرن‌مونیخ را ترک کند. سرمربی تیم‌ملی آلمان خیلی راحت درباره آینده هوملس و انتقالش از دورتموند به بایرن هم اظهارنظر کرد. لو درباره انتقال پودولسکی به لیگ ترکیه و ناکامی شوآینی در منچستر هم واکنش نشان داده بود: «من توصیه می‌کردم لوکاس راهی ترکیه شود، چرا که گالا یک باشگاه بزرگ و جاه‌طلب است که بازیکنان باانگیزه‌ای دارد. او انتخاب کاملا درستی کرد. کمی از فان خال ناراحتم و از انتقادات او به باستین ناامید شدم. به او توصیه می‌کنم دست از سر شوآینی برداشته و او را به حال خودش رها کند».
3- اینکه کی‌روش از بازیکنان تیم‌ملی بخواهد که فوتبال‌شان را در خارج از ایران دنبال کنند اتفاق خوبی است. به هر حال سطح تمرینات لیگ‌های اروپایی نزدیک‌تر به استانداردهای کی‌روش است البته اگر پای لجبازی و کینه‌شخصی در میان نباشد. اگر بازیکنان برای جلب توجه کی‌روش راه جهانبخش را در پیش بگیرند؛ نه حاشیه خلیج‌فارس و تیم‌های درجه چندِ ترکیه.