دکتر محمدمهدی سیار: «ما امروز هم به سرود احتیاج داریم؛ سرود یک نیازی است... به نظر من سرود یک نوعی از شعر بسیار پرتأثیر است، اثرگذار است. از بسیاری از انواع شعر، شاید بگوییم از همه‌ انواع شعر اثرگذاری‌اش بیشتر است؛ یعنی گسترش اثرگذاری و سرعت اثرگذاری آن بیشتر است». رهبر انقلاب در دیدار رمضانی با شاعران (31/3/1395) سرود از مردمی‌ترین مصنوعات ادبی است که با طیف وسیعی از مردم ارتباط برقرار می‌کند. ویژگی‌های سرود را می‌توان در 2 حوزه‌ ظاهری و محتوایی بیان کرد. از ویژگی‌های ظاهری سرود، عدم نیاز به آلات موسیقی است. اگرچه همراهی موسیقی در بعضی از فرازها موجب زیبایی بیشتر سرود می‌شود، اما ماهیت سرود و حیات آن به موسیقی بستگی ندارد. به همین دلیل، در لحظه و مکانی که هیچ وسیله‌ موسیقایی وجود نداشته باشد، بازهم سرود قابلیت اجرا دارد. برای مثال، در سفرهای گروهی، کوهنوردی و راهپیمایی‌ها، سرود بدون نیاز به کمترین امکاناتی، قابلیت استفاده دارد.
قابلیت اجرای دسته‌جمعی و همگانی، ویژگی دیگر سرود است که افراد مختلف حتی بدون نیاز به توانایی‌های آوازی، می‌توانند در قالب گروه‌های دانش‌آموزی، دانشجویی و مردمی، به‌شکل دسته‌جمعی سرودی را همخوانی کنند. در زمینه‌ محتوا، سرود بیانگر سخن مردم و زبان آنها در بیان اهداف و خواسته‌هاست. این قالب در عین‌حال به‌گونه‌ای باید باشد که طیف وسیعی از مردم آن را درک و فهم کنند و با آن ارتباط برقرار کنند. در حقیقت خلق سرود خوب یک فعالیت سهل ‌و ممتنع است. تنظیم کردن یک شعر مناسب با آهنگی مناسب، به ‌همراه یک محتوای مفید، به‌گونه‌ای که سرودی شکل و مورد اقبال و پسند مردم قرار بگیرد، یک فرآیند هنری و فنی بسیار سخت و پیچیده است.
زبان یک ملت
سرود قابلیت فوق‌العاده‌ای برای بازگو کردن احساسات جمعی و ملی یک قوم و ملت نیز دارد. به‌طور طبیعی سرود با حماسه و مسائل اجتماعی و جمعی همراه است و در عرصه‌های گوناگون زندگی اجتماعی ورود پیدا کرده است. سرود می‌تواند در سطح یک ناحیه و کشور رواج یابد و به زبان حال و شعار یک ملت بدل شود. در تاریخ مشاهده می‌کنیم که در جنگ‌ها، شعارهای جنگی به‌ شکل کوتاه، ساده و قابل تکرار خوانده می‌شده است. در آیین‌های مذهبی نیز سرود فراوان وجود دارد. به‌طور مثال در اسلام و در مراسم حج، سرود جمعی «لبیک اللهم لبیک» را داریم که همه‌ حجاج آن را با هدف قرب الهی و با شکوه خاصی همخوانی و تکرار می‌کنند. در تاریخ انقلاب خودمان نیز سرود، عامل ایحاد وحدت کلمه و شورآفرینی در نیروهای مردمی و راهپیمایی‌ها بود. سرودهای انقلاب اسلامی به‌حدی تأثیرگذار و عمیق بوده‌اند که اگر امروز ما سرودهای انقلاب را از حافظه‌ تاریخی خودمان پاک کنیم و آن را نادیده بگیریم، شاید خاطره‌ مشترک و زنده‌ای برای ما باقی نماند. تمام تصویری که نسل انقلاب و نسل‌های پس از آن، از حرکت مردم در انقلاب اسلامی دارند با سرودهای انقلاب درآمیخته است. در میان تحولات بسیار زیاد و متنوع هنری و موسیقایی جهان معاصر، گونه‌ سرود انقلاب اسلامی ایران یکی از درخشان‌ترین اتفاقات هنری جهان معاصر به‌شمار می‌آید. کارنامه‌ای که این هنر در ایران دارد، از لحاظ کیفیت قابل مقایسه با موسیقی اعتراضی و اجتماعی در هیچ‌جای دنیا نیست. این سرودها تا آن اندازه در کشور ما تأثیرگذار بوده‌اند که پس از گذشت 3 دهه از انقلاب، هنوز برای انتقال این تجربه‌ تاریخی به نسل‌های بعدی، از همین سرودهای درخشان در رسانه‌های ما استفاده می‌شود. در واقع این سرودها نه‌تنها حرکت مردم را در همان زمان شکل دادند، بلکه در انتقال این تجربه به نسل‌های بعدی نیز مؤثر واقع شدند. به‌عنوان نمونه، جشن‌های دهه‌ فجر را که دهه‌ منتقل‌کننده‌ این اتفاق تاریخی به نسل‌های بعد است، در نظر بگیرید. اگر در دهه‌ فجر سرودهای انقلاب از مجموعه‌های رسانه‌ای و تبلیغی حذف شود، درمی‌یابیم که دست‌مان خالی است و بضاعت کمی برای عرضه خواهیم داشت.
تبادل با ملت‌های دیگر
تجربه‌ سرود انقلاب اسلامی بویژه در دهه‌ اول انقلاب، بسیار گرانبها و تأثیرگذار است. برای ادامه‌ این راه ما نیاز داریم که سرود انقلاب اسلامی ایران به‌شکل دقیق و علمی تشریح و تدوین شود. از یکسو کشورها و ملت‌هایی نظیر هندوستان، کشمیر و افغانستان (بویژه در مبارزه با شوروی) چه از لحاظ محتوا و چه از حیث ملودی، از سرودهای انقلاب استفاده کرده‌اند. از سوی دیگر ما نیز از سرودهای آمریکای جنوبی تأثیراتی گرفته‌ایم. این تأثیرگذاری و تأثیرپذیری فرهنگی نیازمند یک تحقیق مدون است که ویژگی‌های هنری، ادبی و تاریخی آن بررسی شود و این چراغ راهی شود برای ادامه‌ راه آیندگان.