گروه بین‌الملل: مهم‌ترین حادثه تروریستی معاصر در آلمان بر خلاف پروپاگاندای رسانه‌های غربی، ریشه در بحران نژادپرستی داخلی این کشور داشته است نه تروریسم تکفیری. حوالی ساعت 6 عصر جمعه گذشته به وقت محلی،  یکی از بزرگ‌ترین مراکز تجاری در شمال شهر مونیخ، مرکز ایالت باواریا صحنه تیراندازی‌های مکرر یک عامل تروریستی به سوی مردم بود که این حادثه آلمان را در وحشتی بی‌سابقه فرو برد. جالب اینکه مرکز تجاری المپیا در نزدیکی مجموعه المپیک مونیخ قرار دارد که میزبان المپیک 1972 بود، یعنی همان رویدادی که با گروگانگیری ورزشکاران رژیم صهیونیستی توسط مبارزان فلسطینی همراه شد. از طرف دیگر کشتار مونیخ به فاصله تنها چند روز پس از حمله یک نوجوان پناهجوی 17 ساله افغان با تبر و چاقو به مسافران یک  قطار محلی در ووتسبورگ آلمان صورت می‌گرفت که
۵ زخمی در پی داشت و ضارب خود را از قبل عضوی از داعش معرفی کرده بود. اما به سرعت مشخص شد که شوک روانی اولیه وارده به ژرمن‌ها محصول پروپاگاندای خودشان بوده است. رسانه‌ها و مقامات رسمی آلمان که در ابتدا این حادثه را به واقعه 44 سال پیش ارتباط  داده و برای «تروریستی» خواندن حادثه و ارتباط آن با اسلام‌هراسی خیز برداشته بودند، با گذشت کمتر از یک شبانه‌روز از کشتار 22 ژوئیه سردتر شده‌اند و دیگر خبری از هیاهوی نخستین کسانی که این حادثه را «11 سپتامبر» یا دست‌کم «13 سپتامبر» آلمان می‌خواندند مشاهده نمی‌شود. حتی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان که خواستار تشکیل جلسه فوری شورای امنیت سازمان ملل پیرامون این حادثه شده بود، با روشن شدن ارتباط حملات به انگیزه‌های نژادی خاص کشورش، بیش از این سروصدایی به پا نکرد تا ریاکاری ژرمنی به اوج خود برسد. آلمان که به طور سراسری در وضعیت اضطراری فرو رفته بود حال شاید از این واکنش عجولانه از خود و جهانیان شرم کند، چرا که به محض مشخص شدن تکفیری نبودن عامل حمله و فریادهای او مبنی بر اینکه یک آلمانی است، خطر حمله را به مراتب کمتر از آنچه در ابتدا در بوق و کرنا می‌شد، نشان داد، فقط و فقط به این دلیل که انگیزه ضارب واکنشی مستقل یا شاید هم جنون‌آمیز به معضل نژادپرستی حاکم بر جامعه ژرمن تلقی می‌شود.  به گزارش صدای آلمان (دویچه وله)، پلیس مونیخ، قربانیان تیراندازی‌های روز جمعه در مرکز خرید المپیای مونیخ  و سپس ایستگاه متروی متروک نزدیک آن را 10 کشته به علاوه 27 زخمی اعلام کرده که حال 9 تن از آنان نیز وخیم است. جدید‌ترین گزارش‌های رسمی حاکی از آن است که تنها یک مهاجم در این تیراندازی‌های بی‌هدف نقش داشته، حال آنکه براساس گزارش‌های پلیس و شبکه‌های خبری، تیراندازی‌هایی از سوی 3 فرد مختلف مشاهده شده بود. همچنین  تایید شده که یک دانشجوی ۱۸ ساله
آلمانی- ایرانی به نام «علی دیویدزسنبلی» که از سال‌ها پیش در مونیخ زندگی می‌کرده است، تنها عامل کشتار روز جمعه محسوب می‌شود که انگیزه‌هایش از این کشتار هنوز روشن نیست. این جوان سابقه جنایی نداشته و برای پلیس کاملا ناشناخته بوده است. اما در حالی که توماس باومن، سخنگوی پلیس مونیخ در ابتدا گفته بود که مهاجم با شلیک به سر خویش، خودکشی کرده است اما دیروز از احتمال مرگ او بر اثر اصابت گلوله نیروهای پلیس به سرش در یک کیلومتری مرکز تجاری المپیا خبر داده شده است. برای نخستین‌بار نه رسانه‌های آلمانی بلکه یک روزنامه انگلیسی به نقل از منابع امنیتی آلمان هویت کامل و عکس این جوان را منتشر کرد. همچنین شاهدان بسیاری که در محل بوده‌اند یا به فیلم‌های گرفته شده از حادثه دسترسی داشته‌اند در شبکه‌های اجتماعی به 2 ویژگی خاص این حمله اشاره کرده‌اند که جالب توجه است. نخست اینکه جوان مهاجم تیراندازی ناشی بوده و حتی از نزدیک به هدف نمی‌زده است. دوم، فریادهای «الله‌اکبر» او بوده که از نظر افکار عمومی در تناقض با فریادهای دیگرش یعنی «من آلمانی هستم» و «لعنت بر مهاجران» قرار می‌گیرد. آژانس خبری آلمانی «ان‌زد 24»  نیز در برنامه‌ای زنده اقدام به پخش مکالمه‌ای مربوط به صحنه حادثه کرد که در آن به‌خوبی شنیده می‌شود که مهاجم چندین بار فریاد می‌زند که آلمانی است و در کجا به دنیا آمده است. همچنین شنیده می‌شود که او چگونه با صدای بلند- خطاب به مهاجران- دشنام سر می‌دهد.
دادستانی آلمان سعی کرده هرگونه وابستگی سیاسی او را منکر شود اما به گفته پلیس، در خانه سنبلی که با والدین خود زندگی‌ می‌کرده و دچار افسردگی و تحت درمان بوده است، مطالبی در رابطه با کشتارهای مشابه از جمله مطلبی درباره آندرس بریویک، تروریست نژادپرست نروژی و عامل قتل‌عام 77 نفر در سال ۲۰۱۱ پیدا شده، به انضمام کتابی با این عنوان: «چرا دانش‌آموزان می‌کشند؟» اکثر قربانیان جوان و نوجوان بودند. 3 نفر از آنها ۱۴، 2 نفر ۱۵ و بقیه ۱۷، ۱۹، ۲۰ و ۴۵ ساله بودند. 3 نفر از قربانیان نیز زن هستند. این حمله نه‌تنها خوشایند گروه‌های تروریستی تکفیری است، بلکه موجی از همراهی گروه‌های نژادپرست «نئونازی» را نیز برانگیخته و شکاف نژادی- فرهنگی بزرگ جامعه آلمان را به رخ کشیده است. پلیس مونیخ در نخستین ساعات پس از حمله از احتمال «وجود انگیزه تروریستی» در این کشتار سخن گفته بود اما بامداد دیروز اعلام شد انگیزه مهاجم هنوز روشن نیست و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد. دلیل غیر تروریستی اعلام شدن حادثه، پیدا نشدن شواهدی است که نشان دهد حادثه مرکز خرید المپیای  مونیخ،  انگیزه‌ای اسلام‌گرایانه داشته است.  هوبرتوس آندرا، رئیس پلیس مونیخ دیروز در جریان یک کنفرانس خبری اعلام کرد تیراندازی مونیخ ارتباطی با مهاجران و گروه تروریستی داعش ندارد. او دوباره تاکید کرد «سنبلی» تابعیت آلمانی داشته و در این کشور متولد شده است. نیروهای ویژه آلمان با عنوان «سک» پس از شناسایی هویت جسد سنبلی، به آپارتمان او هجوم بردند اما به وضوح در آنجا هم چیز مشکوکی نیافتند و حتی با همسایگانی مواجه شدند که علی دیویدز سنبلی را یک شهروند خوب معرفی می‌کردند. این نوجوان در سیستم آموزشی آلمان و با افکاری شبیه اکثر ژرمن‌ها تربیت شده بود نه عقاید افراطی تکفیری‌ها. با این حال از نخستین لحظات پس از مخابره این حمله که پوشش رسانه‌ای بی‌سابقه‌ای در رسانه‌های آلمانی داشت، برخی شبکه‌های مجازی وابسته به سازمان تروریستی داعش، تلویحا آن را کار عوامل خود دانسته بودند. مثلا یکی از حساب‌های تلگرامی منسوب به داعش با جشن گرفتن این حادثه خونین، افتخار کرده بود که «حالا دیگر تمام اروپا دچار حملات تروریستی ما شده‌اند.» اما کارشناسان معتقدند داعش هیچ‌گاه مسؤولیت حملاتش را به سرعت بر عهده نمی‌گیرد و به عنوان مثال طی 2 حمله اخیر به پاریس و نیس بین 10 ساعت تا 72 ساعت طول کشیده تا این سازمان تروریستی واکنش نشان دهد. با این وجود می‌توان گفت هماهنگی عجیبی بین رسانه‌های غربی و تکفیری به چشم می‌خورد. اغلب روزنامه‌ها و پایگاه‌های خبری اروپایی و آمریکایی با پیش داوری اسلام‌هراسانه به این خبر پرداختند؛ نظیر روزنامه آلمانی بیلد که از همان تیتر «قتل عام در مونیخ» حادثه 1972 المپیک مونیخ استفاده کرد یا روزنامه گاردین که با عنوان «اروپا بار دیگر با تیراندازی‌های مونیخ متعجب شد» سعی کرد حادثه روز جمعه مونیخ را علاوه بر گروگانگیری سال 1972 به وقایع تروریستی سال اخیر پاریس و نیس و بروکسل مربوط کند. کشورهای اروپایی و آمریکایی هم در بالاترین سطح به این حادثه واکنش نشان دادند طوری که منتظر حمله واقعی داعش به آلمان بوده‌اند. علاوه بر آنگلا مرکل، عالی‌ترین مقامات غربی نیز با این حادثه همدردی کردند؛  یوآخیم گاوک رئیس‌جمهور آلمان، ترزا می، نخست‌وزیر و  بوریس جانسون وزیر خارجه انگلیس  و همچنین جرمی کوربین رهبر حزب کارگر، فرانسوا اولاند رئیس‌جمهور فرانسه و سایر مقامات و رهبران اتحادیه اروپا،  ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه،  باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا و نامزدهای جانشینی‌اش یعنی هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ و... اما به محض آنکه انگیزه‌های روانی عامل این حادثه مشخص شود، همان‌هایی که می‌گفتند در کنار ملت آلمان هستیم، این کشور را با معضل نژادپرستی‌اش به حال خود رها خواهند کرد. حادثه 22 ژوئیه مونیخ کماکان یک حمله تروریستی محسوب می‌شود اما از نوع ژرمنی‌اش.