در 12 سال اخیر هیچ ایجنتی به اندازه ژورژ مندس در ترانسفرهای بزرگ نقش نداشته است. اما به نظر می‌رسد تابستان امسال، فرصت درخشش مینو رایولا، رقیب جدی مندس است. رایولا زلاتان ابراهیموویچ و هنریک میخیتاریان را به منچستریونایتد آورده و حالا در آستانه ثبت رکورد ترانسفر تاریخ فوتبال با انتقال پل پوگبا از یوونتوس به یونایتد است. در این گزارش مهم‌ترین بازیکنان این دو سوپرایجنت، در پست‌های مشابه را با هم مقایسه می‌کنیم.
داوید دخه‌آ (مندس) – جی‌جی دوناروما (رایولا)
به پدیده 17 ساله میلان لقب بوفون جدید فوتبال ایتالیا را داده‌اند. اما دوناروما تا رسیدن به سطح دخه‌آ، یکی از بهترین دروازه‌بان‌های حال حاضر فوتبال جهان، اگر نگوییم بهترین، راه زیادی دارد.
نیکولاس اوتامندی (مندس) – ایگناتزیو آباته (رایولا)
بین بازیکنان مندس فول‌بک راست درجه یکی پیدا نمی‌شود. پس برای ساختن تیم 11 نفره‌اش باید اوتامندی را به این پست ببریم و با آباته میلان مقایسه کنیم. آباته فصل نسبتا خوبی را در سری آ پشت سر گذاشت و حالا دیگر بدل به دفاع راستی مطمئن شده است. اما اوتامندی با تمام جنجال‌هایی که برای پیوستن به سیتی از والنسیا به پا کرد، نمایش‌های بسیار پایین‌تر از انتظارات داشت، وضعیتی که حتی آینده‌اش تحت رهبری پپ گوآردیولا را هم زیر سوال برده است.
رناتو سانچس (مندس) – پل پوگبا (رایولا)
جدال 2 تا از جذاب‌ترین هافبک‌های نسل جدید فوتبال اروپا را در فینال یورو 2016 مقابل هم دیدیم، جدالی که چه به لحاظ نمایش و چه به لحاظ نتیجه به سود هافبک جدید بایرن‌مونیخ به پایان رسید. اما حقیقت اینجاست که سانچس 18 ساله، با تمام استعدادی که ازش دیدیم، هنوز جای زیادی برای اثبات خودش دارد. در نقطه مقابل اما پوگبای 23 ساله 4 فصل پیاپی مهره کلیدی یوونتوس در قهرمانی سری آ و رسیدن به فینال چمپیونز لیگ بوده، ستاره‌ای که قرار است بزودی لقب گرانقیمت‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال را به خودش اختصاص دهد. پس فعلا پوگبا را باید برتر از سانچس بدانیم. اگرچه ادامه حرفه این دو هافبک در مونیخ و احتمالا منچستر می‌تواند این تعادل را به هم بزند.
آنخل دی‌ماریا (مندس)- هنریک میخیتاریان (رایولا)
هواداران منچستریونایتد امیدوارند اتفاقی که برای دی ماریا در اولدترافورد افتاد برای میخیتاریان تکرار نشود. ستاره سابق رئال‌مادرید که به عنوان بهترین بازیکن فینال چمپیونز لیگ 2014، در پیروزی
4 بر یک تیمش مقابل اتلتیکو مادرید انتخاب شد، با وجود شروع درخشانش در یونایتد، به دلایل مختلف، از سازگار نشدنش با محیط جدید و رژیم کسالت‌بار لویی فان‌خال، در نهایت یک فصل بیشتر در انگلیس دوام نیاورد و به پاری‌سن‌ژرمن منتقل شد، جایی که باز هم ارزش خودش را نشان داد. میخیتاریان هم یک فصل عالی را با دورتموند سپری کرده و حالا قرار است نیروی خلاق و اصلی یونایتد مورینیو باشد. با این وجود سابقه دی‌ماریا این جدال را به سود مندس به پایان می‌برد.
دیگو کاستا (مندس)- روملو لوکاکو (رایولا)
2 سال پیش چنین مقایسه‌ای اصلا موضوعیتی نداشت. بی‌اعتمادی ژوزه مورینیو به لوکاکو، با وجود فصل امیدوارکننده‌ای که به صورت قرضی در اورتون پشت سر گذاشته بود، پایان کار مهاجم جوان بلژیکی را در استمفوردبریج رقم زد. به جای او دیگو کاستا از اتلتیکو مادرید آمد و یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های چلسی در قهرمانی لیگ شد. اما فصل پیش سقوط مورینیو، چلسی و کاستا به قدری شدید بود که این مقایسه را بشدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. حالا چلسی دوباره به لوکاکو که یک فصل درخشان دیگر را با اورتون سپری کرد علاقه‌مند شده و گویا قصد دارد با نظر آنتونیو کونته، دیگو کاستا را به اتلتیکو بازگرداند.
کریستیانو رونالدو (مندس)- زلاتان ابراهیموویچ (رایولا)
جدال سوپراستارهای سوپر ایجنت‌ها، ستاره سابق یونایتد مقابل ستاره جدید تئاتر رویاها. سال 2013 که هر دو بازیکن در اوج بودند رونالدو در پلی‌آف مقدماتی جام‌جهانی یک‌تنه سوئد زلاتان را شکست داد و برنده این جدال سنگین‌وزن شد. زلاتان قطعا در بیش از یک دهه اخیر همیشه جزو 10 بازیکن برتر جهان بوده اما هرگز به سطحی که رونالدو، به عنوان یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ، بهش رسید، نرسیده است.