گروه بین‌الملل: با گذشت یک روز از به خاک و خون کشیده شدن راهپیمایی شیعیان افغان در کابل، فشارها و انتقادات از دولت اشرف غنی به منتهای درجه رسیده است. بازماندگان این حادثه برای تشییع شهدای دوم حوت (مرداد) در مصلای شهید مزاری پایتخت گردهم آمدند و به ادامه اعتراضات خود پرداختند. شیعیان هزاره که 80 تن از عزیزان‌شان را در انفجارهای کم سابقه شنبه در میدان دهمزنگ کابل از دست دادند بر این اعتقادند مسؤولیت حادثه چه انتحاری باشد و چه انفجاری برعهده دولت افغانستان و شخص رئیس‌جمهور است بویژه که نه‌تنها روایت شاهدان حاضر در صحنه علنا روایت رسمی رسانه‌های دولتی را درباره انتحاری بودن حملات و دست داشتن داعش در آن نفی می‌کند، بلکه بسیاری از شرکت‌کنندگان در مقابل دوربین‌های خبری اعتراف کرده‌اند پیش از آغاز اعتراضات توسط مسؤولان دولتی به مرگ تهدید شده بودند.  روز شنبه در حالی که هزاران زن، مرد و کودک افغان جهت اعتراض به تغییر مسیر خط انتقال برق موسوم به توتاپ از ولایت هزاره‌نشین بامیان در خیابان‌های کابل و در فضایی مدنی دست به تظاهراتی آرام زده بودند، بنا به گزارش وزارت کشور افغانستان ناگهان با 2 انفجار مهیب و پیاپی روبه‌رو شدند که نتیجه آن 80 شهید و بیش از 230 زخمی بود. در میان قربانیان دست‌کم 20 فعال سیاسی جنبش روشنایی و 160 زخمی از این گروه به چشم می‌خورد، ضمن اینکه یک نماینده مجلس افغانستان و خبرنگار خبرگزاری تسنیم نیز جزو مجروحان حادثه بودند.  دولت اشرف غنی مدعی است ابتدا عامل انتحاری اول خود را منفجر کرد، سپس عامل دوم به صورت ناقص عملیاتش را انجام داد و عامل سوم نیز توسط نیروهای امنیتی از پا در آمد. برخلاف روال همیشگی که حوادث اینچنینی در همان ابتدا بلافاصله به گردن گروه طالبان گذاشته می‌شد و در حالی که گمان می‌رفت این بار نیز دولت با انتشار بیانیه‌ای طالبان را مقصر اصلی بداند، اتفاقی دیگر افتاد.  ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی رسمی گروه طالبان افغانستان در همان ساعات اولیه این حادثه دردناک با انتشار اعلامیه‌ای ضمن محکومیت شدید این انفجار آن را دسیسه‌ای برای تفرقه میان ملت افغانستان و آغازی برای نفاق قومی و مذهبی دانست.  در نهایت پس از سکوت چند ساعته و در حالی که در ابتدا برخی منابع داعش دست داشتن در این حمله خونین را تکذیب کرده بودند، رسانه‌های غربی با استناد به خبری در سایت «اعماق» که وابسته به این گروه تروریستی شناخته می‌شود، اعلام کردند مسؤولیت این کشتار را داعش برعهده گرفته است. اما نکته اینجاست که به نظر می‌رسد «اعماق» برای تبلیغ وحشت عمومی به دروغ همه حملات تروریستی جهان را کار داعش معرفی می‌کند، چرا که همین منبع به اصطلاح داعشی، حادثه تیراندازی در مونیخ آلمان را هم که کار یک نوجوان بومی بی‌ارتباط با این گروه و دارای عقاید نژادپرستی و مشکلات روحی بوده است، به سازمان داعش نسبت داده بود.  در کمال تعجب سایت «اعماق» هم پس از حدود 30 دقیقه خبر مربوط به انفجار کابل را از خروجی خود برداشت. این در حالی بود که داعش بارها از طریق بنگاه رسانه‌ای بین‌المللی مسؤولیت چنین حملاتی را در افغانستان برعهده گرفته بود.  خبرنگار خبرگزاری تسنیم از ساعات اولیه در تظاهرات جنبش روشنایی در میان مردم بود. او که در نزدیک‌ترین محل به انفجار نخستین بمب حضور داشت خوشبختانه از این حادثه جان سالم به در برده و در یکی از بیمارستان‌های کابل بستری شد اما فردای روز انفجار به دنبال ریشه‌های احتمالی این اقدام تروریستی به میان مردم داغدیده رفت. مردم حاضر در محل بر این اعتقاد بودند انفجار به وسیله مواد منفجره‌ای تعبیه شده در یک چهارچرخ بستنی‌فروشی و یک موتوسیکلت به وقوع پیوسته و شاهدان عینی فردی انتحاری را در میان خود مشاهده نکرده‌اند. نکته مهم اینجاست که سفارت آمریکا در افغانستان که کشورش مسؤولیت بازسازی ارتش افغانستان و به نوعی تأمین امنیت در این کشور در طول 15 سال گذشته را برعهده داشته از 3 روز قبل نسبت به خشونت کشیده شدن این تظاهرات هشدار داده بود. تظاهراتی که چندین مرحله قبلی آن در کمال مدنیت برگزار شده بود، این بار نیز در سایه آرامش قرار بود به کار خود ادامه دهد اما یکی از اعضای جنبش روشنایی به یورونیوز گفته است مقامات دولتی صریحا به آنها گفته بودند «اگر از مرکز بامیان پا در راه کابل بگذارید کشته می‌شوید» و به تهدیدشان هم عمل کردند.  از ساعات ابتدایی تظاهرات، بالگردهای ارتش افغانستان بر فراز جمعیت در حال پرواز بودند و نیروهای امنیتی تمام امور را تحت نظر داشتند اما از کنترل امنیتی جمعیت حاضر خبری نبود. حال بازماندگان شهدای روز شنبه 2 گزینه را محتمل می‌دانند که در هر دو حالت خون 80 معترض شیعه به گردن اشرف غنی، رئیس‌جمهور محبوب آمریکایی‌هاست: گزینه اول این است که عناصری در داخل دولت با توجه به منافع بزرگ پروژه انتقال انرژی توتاپ قصد سرکوب هزاره‌های معترض را داشته‌اند که این همان فرضیه انفجار را تقویت می‌کند. گزینه دوم نیز با فرض انتحاری بودن انفجارها کم‌کاری دولت افغانستان در تأمین امنیت شهروندان به‌رغم همه هشدارهای امنیتی دولتی و خارجی را مطرح می‌کند که معنایی جز همدستی با داعش در قتل‌عام شیعیان ندارد.