عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی معتقد است نگاه حاکم بر تدوین مدل جدید قراردادهای نفتی ایران نگاهی نادرست است و این مدل قراردادی به‌دلیل اشکالات ساختاری قابلیت اصلاح ندارد بلکه باید به‌طور کل از دستور کار خارج شود.  هدایت‌الله خادمی در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: مدل جدید قراردادهای نفتی ایران که به نام IPC شناخته می‌شود به هیچ وجه قابل اصلاح نیست بلکه باید این مدل به‌طور کل از دستور کار خارج و فراموش شود. وی افزود: اینکه اکنون بیاییم یک مخزن نفتی را 20 تا 30 سال به‌طور کامل در اختیار شرکتی خارجی قرار دهیم که هم مطالعه کند، هم طراحی کند، هم اکتشاف کند، هم توسعه دهد و هم بهره‌برداری کند، این با روح حاکم بر جمهوری اسلامی سنخیتی ندارد. نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس دهم شورای اسلامی با بیان اینکه «حق نداریم همه یک مخزن نفتی را در اختیار یک شرکت خارجی قرار دهیم» گفت: طبق مدل جدید قراردادهای نفتی، بعد از 20 تا 30 سال سیطره یک شرکت خارجی بر یک میدان نفتی یا گازی ایران، باز هم این قرارداد قابل تمدید است یعنی باید میادین نفتی‌مان را بدون ابزارهای نظارتی تا زمان نامحدود در اختیار خارجی‌ها قرار دهیم و بعد هر بلایی سر مخزن بیاورند ما نتوانیم چیزی بگوییم و به ما مخزنی را تحویل دهند که هیچ به کار نیاید. وی ادامه داد: طبق مدل IPC هیچ مالیاتی از شرکت‌های خارجی در 20 تا 30 سال حضور مستمر در یک پروژه نفتی گرفته نمی‌شود و از شرکت‌های ایرانی که به ‌انتخاب خودشان یا معرفی وزارت نفت به‌ صورت اشتراکی با آنها در این پروژه مشغول به کار می‌شوند نیز مالیاتی اخذ نخواهد شد. خادمی با ابراز اینکه «مدل جدید قراردادهای نفتی ایران کاملاً یک‌طرفه به‌نفع شرکت‌های خارجی نوشته شده» گفت: طبق این مدل، اگر یک شرکت خارجی برآورد تولید یکهزار بشکه نفت خام از یک چاه را داشته باشد اما به هر دلیل نتواند این میزان تولید کند و در نهایت 500 بشکه نفت از آن چاه استخراج و چاه را خراب کند، بدون آنکه ضرر و زیانی بپردازد پول تولید 500 بشکه نفت خود را می‌گیرد و ما می‌مانیم و چاهی که از بین رفته است.  وی افزود: در صورتی دیگر، اگر شرکت خارجی طبق مطالعات و بررسی‌های خود، برآورد کند که از یک چاه یکهزار بشکه نفت تولید می‌کند اما 2 هزار بشکه تولید کرد، هم پاداش می‌گیرد و هم سود تولید بیشتر به شرکت خارجی پرداخت می‌شود. عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: در واقع اگر مدل جدید قراردادهای نفتی را می‌دادیم به دست شل و توتال تا برای ما یک مدل قراردادی بنویسند، آنها مطمئناً در برخی مسائل مراعات ایران را می‌کردند اما IPC با بهانه ایجاد جذابیت، به‌قدری یک‌طرفه به‌نفع شرکت خارجی نوشته شده که حتی خود شرکت‌های خارجی نیز فکر چنین امتیازی را نمی‌کردند. خادمی خاطرنشان کرد: اینکه خودمان حق تصمیم‌گیری درباره آینده یک میدان نفتی را براساس بررسی مسائل ملی نداریم و حتی قدرت تصمیم‌گیری مستقل را نیز از خود می‌گیریم، فاجعه است. وی افزود: بسیاری از کارشناسان و مسؤولان بر لزوم اصلاح مدل جدید قراردادهای نفتی صحبت‌هایی کردند و توصیه‌هایی شد اما دولت سریعاً رفت و در کمیته‌ای در ستاد اقتصاد مقاومتی متن IPC را تایید کرد. خادمی با اظهار اینکه تایید IPC در ستاد اقتصاد مقاومتی در شرایطی که بسیاری متن آن را نیازمند اصلاح می‌دیدند دهن‌کجی به ملت است، گفت: اقتصاد مقاومتی یعنی استفاده از همه ظرفیت‌های داخل کشور. در مدل جدید قراردادهای نفتی که محوریت با استفاده از توان خارجی است، کجای این قرارداد با سیاست‌های اقتصاد مقاومتی همراستاست که ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی مهر تایید بر محتوای آن زده است؟  وی با تأکید بر اینکه «نگاه حاکم بر تدوین مدل جدید قراردادهای نفتی نگاهی نادرست است» گفت: به‌گونه‌ای در این مدل قراردادی با شرکت‌ها و متخصصان داخلی برخورد شده است که در زمان قبل از دارسی با ما برخورد می‌شد. وی ادامه داد: متخصصان داخلی صنعت نفت از نظر دانش صنعت نفت هیچ کاستی نسبت به شرکت‌های بزرگ نفتی جهان ندارند.