پروژههای نیمهتمام این بار چشم به سفر هیات دولت به استان بستهاند تا شاید این سفر راهی به سوی روبان قرمز افتتاح باز و قفل این پروژهها را با کلید تدبیر باز کند. پروژههای نیمهتمام برجای مانده از گذشته و کلنگهایی که همچنان بر زمین مانده، دغدغهای است که گریبان توسعه استان را گرفته است. تعدد پروژههای ناتمام، محدود بودن منابع و حجم مطالبات پیمانکاران موجب شده سرنوشت پروژههای ناتمام کهگیلویه و بویراحمد در هالهای از ابهام قرار گیرد. میراث فراز و فرود کلنگها در یکی از محرومترین استانهای کشور، یکهزار و ۸۰۰ پروژه نیمهتمام است که نیازمند نوشدارویی قوی است تا به جان استانی محروم نفسی تازه ببخشد. فراز و فرودهای کلنگزنیها بارقه امیدی بود بر دل مردم استان حتی در دورافتادهترین نقاط تا شاید راهی از دل کوهها باز شود یا کارخانهای فرزندانشان را از بیکاری حاکم بر شهر و روستا برهاند. کهگیلویه و بویراحمد که در جنوب غربی سرزمین کهن ایران در پای دنا و در سایه بلوطهای هزار سالهاش با گنج نفت، مردمی در رنج بیکاری و محرومیت دارد، نیازمند گوشه چشمی است که پروژههای روی زمین ماندهاش را ببیند و آنها را از زمین بلند کند. یکی از پروژههایی که لقب پیرترین پروژه استان را با خود یدک میکشد، جاده پاتاوه به دهدشت است. این پروژه ۲۰ ساله قرار است محور بنادر جنوب کشور و شرق خوزستان را ۲۰۰ کیلومتر به مرکز کشور نزدیکتر و ۴۰۰ روستای کهگیلویه و بویراحمد را نیز از بن بست خارج کند. این پروژه به طول
۱۳۶ کیلومتر و دارای 4 فاز است که جنوب کشور را ۲۰۰ کیلومتر به مرکز کشور نزدیکتر میکند. فازهای یک و 3 این طرح به ترتیب ۲۸ و ۲۰ کیلومتر و فازهای 2 و 4 این طرح نیز به ترتیب
۲۸ و ۶۳ کیلومتر است و تاکنون افزون بر ۱۰۰ میلیارد تومان برای احداث این جاده ملی هزینه شده است. بیمارستان ۲۰۰ تختخوابی از مهمترین پروژههای بخش درمان کهگیلویه و بویراحمد بوده که هنوز به پایان نرسیده است تا مردم این استان برای درمان در استانهای دیگر آواره شوند. کلنگ این پروژه و پروژه بیمارستان بوشهر با هم بر زمین زده شد اما در بوشهر به پایان رسید و در یاسوج هنوز ۷۱درصد پیشرفت فیزیکی دارد. چهارخطه کردن محور یاسوج به سمیرم یکی دیگر از پروژههای مهم و نیمه تمام کهگیلویه و بویراحمد است که این پروژه نیز به دلیل کمبود اعتبار بر زمین مانده است. این پروژه در دولت گذشته نام مصوبه استانی هم به خود گرفت اما بهرغم هشدارهای کارشناسان نسبت به خطرات این جاده، نسخههای مسؤولان برای رفع آنها اثری نکرد و مهر ماندگار هم گره از مشکلات باز نکرده است. چهارخطه کردن این محور مهم که کریدور جنوب به مرکز کشور نام گرفته و راه ارتباطی بنادر جنوبی به مرکز است، هنوز هم معطل مانده و جان نمیگیرد تا هر هفته در پیچ و خم آن جانی از مسافران آن گرفته شود. از دیگر مشکلات این استان آبخیز، کمبود آب است. منابع آبی فعلی یاسوج دیگر جوابگوی رشد جمعیت آن نیست و از طرفی هدر روی بیرویه آب ناشی از مصرف بیش از حد مردم و فرسوده بودن شبکه توزیع، این زخم را کاریتر کرده است تا جایی که امکان بحران آب در یاسوج با همه داشتههای آبیاش وجود دارد. با این حال سد «تنگ سرخ» که با هدف تامین آب شرب درازمدت شهر یاسوج و روستاهای اطراف، در سال ۹۰ کلنگش به زمین زده شد، به بهانههای مختلف حرکتی لاکپشتی دارد و با اعتبار قطرهچکانی حتی نتوانسته زمینهای مورد نیاز را تملک کند و معلوم نیست با این اعتبار اندک کی به پایان برسد. با وجود تلاش بسیار مسؤولان و تخصیص اعتبار، در حدود 2 سال فعالیت دولت ۹۰۸ پروژه عمرانی و اقتصادی در این استان افتتاح یا کلنگزنی شد که ۷۴۸ مورد از این تعداد طرحهای افتتاحی بودند. اما هنوز بسیاری از پروژههای کلیدی و مهم که میتواند این استان را از محرومیت نجات دهد، بر زمین ماندهاند. این پروژهها نیازمند تخصیص اعتباراتی ویژه هستند تا شاید غبار محرمیت را از چهره استان کمرنگ کنند. سفر هیات دولت اما میتواند مرهمی بر زخمهای این پروژهها باشد و آرزوی دیرینه مردم این استان برای رسیدن به توسعه را محقق کند.