مهدی طاهرخانی: بعد از اعلام قیمت بازیکنان لیگ جاری حالا همه متوجه شدند یک سیاست بسیار غلط و خطرناک در لیگ ایران جان گرفته است.انتشار لیست بهای بازیکنان یک فایده بسیار بزرگ داشت؛ حالا به روشنی می‌بینیم فوتبال نیمه‌حرفه‌ای ایران چگونه برخلاف همه جای جهان بیشترین رقم را به بازیکنان بالای 30 سال و شاید رو به اتمام اختصاص می‌دهد.آنچه در سایت سازمان لیگ ایران منتشر شد شاید 90 درصد واقعیت باشد، چرا که بعضی منابع خبر دادند قیمت بعضی بازیکنان قطعا بیشتر از رقم اعلام شده است. با این وجود ما ملاک را همین لیست قرار می‌دهیم و به یک نتیجه‌گیری حیرت‌آور می‌رسیم. در هیچ کجای جهان برای بازیکن بالای 30 سال چنین سرسام‌آور هزینه نمی‌کنند، اگر از چند استثنا مثل زلاتان و کریس رونالدو که هر دو بالای 30 سال دارند، عبور کنیم در همه موارد این جوانان هستند که با توجه به آینده‌شان بیشترین رقم قرارداد را به خود اختصاص می‌دهند اما چرا در فوتبال ما وضعیت کاملا متفاوت است؟ بهتر است اول نگاهی به گرانقیمت‌ترین بیندازیم؛ قاسم حدادی‌فر از ذوب‌آهن یک‌میلیارد و ۴۳۰ میلیون تومان دریافت کرده و سن این بازیکن 33 سال است. در بهترین حالت تنها او 2 سال دیگر در اوج است و بعد از آن شاید کفش‌هایش را آویزان کند. نکته جالب و بهت‌آور داستان آنجاست که چندی پیش سعید آذری مدیرعامل ذوب‌آهن صدایش به آسمان برخاست که چرا سرخابی‌های پایتخت در حال ریخت و پاش هستند. غافل از اینکه این مدیر ناباورانه برای یک بازیکن در مرز خداحافظی حاضر شده بیشترین رقم کل ایران را بدهد. نفر دوم لیست  لوسیانو ادینیو از تراکتورسازی  است با رقم یک‌میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان. باید از مدیران تراکتور پرسید آیا واقعا یک 34 ساله با این قیمت می‌ارزد؟ بازیکنی که فصل قبل به صورت کامل نیمکت‌نشین بود و قطعا با این سن و سال نمی‌تواند بیشتر از 70 دقیقه بازی کند. ما هم جای ادینیو بودیم مرتب می‌گفتیم تبریز قلب‌مان است. او فهمیده در هیچ کجای دیگر غیر از تبریز به یک  بازیکن 34 ساله و در آستانه خداحافظی اینچنین پول نمی‌دهند.  اما 6 بازیکن یک‌میلیارد و 200 میلیونی داریم که در این بین تنها امید ابراهیمی و شجاع خلیل‌زاده زیر 30 سال هستند. مگویان در مرز 30 است و رحمتی و حیدری هم به ترتیب 32 و 33 سال سن دارند. محمد نوری هم 33 ساله است که موفق شده چنین قرارداد خوبی را با تراکتوری‌ها ببندد. ماتیاس چاگوی 33 ساله  هم توانسته یک‌میلیارد و ۱۵۵ میلیون تومان  از فولاد خوزستان بگیرد و در نهایت جاسم کرار در مرز 29 سالگی از تراکتورسازی یک میلیارد و ۱۲۰ میلیون تومان اخذ کرده است. این لیست یک زنگ خطر است. یک آلارم بزرگ برای فوتبال ما. جایی که دلال‌ها قیمت را تعیین می‌کنند. جایی که پیرمردها هنوز روی بورس هستند و کسی برای جوانان ارزش قائل نیست. جایی که مدیران غیرفوتبالی و غیرآگاه براحتی  خام مدیربرنامه‌ها می‌شوند و اینچنین ناگهان یک بازیکن درجه دو می‌تواند خودش را به بالای میلیارد برساند. در این فوتبال جوانان که آینده‌ساز هستند گران‌ترین‌ها نیستند؛ برعکس همه جای جهان و این پیرمردهای لب مرز بازنشستگی‌اند که اینچنین جالب سر مدیران ما را کلاه می‌گذارند. کاش فوتبال هم مثل کابینه دولت بود هر 4 سال یا دست پر هر 8 سال با اتوبوس همه را عوض می‌کردند تا اینچنین با سرعت برخلاف همه جای جهان به قهقرا نرویم. قابل توجه وزیر ورزش محترم که دستور داده بودند تیم‌های دولتی نسبت به اقتصاد مقاومتی حرکت کنند؛ پیرمردها خوب مقاومتی از خودشان نشان دادند. چشم آقای وزیر و دوست پیرش، روشن.