کامران پارسی‌نژاد: «سیمرغ سهند» شرح زندگانی شاعر معاصر «محمدحسین شهریار» است که در قالب داستان به   منصه ظهور درآمده است. نویسنده اثر بر آن بوده تا در گوشه و کنار داستان از اشعار شهریار بهره ببرد. محمدرضا اصلانی، نویسنده اثر می‌گوید زندگینامه داستانی شاعر پرآوازه شهریار در سال 1377 برای نخستین‌بار و در سال 1380 برای بار دوم منتشر شد و در سال جاری این اثر  با ویرایشی جدید و بازنویسی و الحاق‌های لازم  روانه بازار نشر شده است. «سیدمحمدحسین بهجت‌تبریزی، شاعر مشهور و گرانقدر ایران  فرزند سیداسماعیل موسوی معروف به حاج میرآقا خشگنابی در سال 1325 قمری برابر با 1285 شمسی و مطابق با 1907 میلادی در شهر تبریز در محله بازارچه میرزا نصرالله در منزل شخصی حاج میرآقا که از سادات خشگناب (قریه‌ای در نزدیکی قره‌چمن) و از وکلای پایه یک دادگستری تبریز بود، پا به عرصه حیات گذاشت. بی‌شک نگارش زندگینامه داستانی کاری بسیار سخت و طاقت‌فرساست. اصولا  تلفیق زندگینامه شخصیت‌های مشهور که غالبا همگان آنها را می‌شناسند و قالب داستانی  کار دشوارتری است. این در حالی است که برخی گمان می‌کنند نوشتن رمان دشوارتر است. باید به این مساله توجه داشت که در نگارش رمان تخیل نقش دارد اما در نگارش زندگینامه داستانی نویسنده باید پایبند به مستندات باشد و نویسنده نمی‌تواند خیلی آزاد در کار خلق حوادث باشد. جدای آن غالبا مخاطبان آثار این اشخاص مهم را می‌شناسند و مدام پیگیر هستند تا چه میزان نویسنده وفادار به حقیقت‌مانندی است. تخیلی که در اینگونه داستان‌ها به کار گرفته می‌شود باید هم در زیرساخت داستان  کاربرد داشته باشد و هم به اصل روایت مستندگونه لطمه وارد نکند. تلاش محمدرضا اصلانی برای نگارش «سیمرغ سهند» خاصه برای کسی که زندگینامه داستانی می‌نویسد بیشتر قابل حس است. مخاطب براحتی می‌تواند در فضای داستانی قرار بگیرد و با شخصیت اصلی داستان رابطه حسی برقرار کند. نثر این داستان نظرگیر است. از آنجا که چاپ اول اثر متعلق به چند سال قبل است با این حال نویسنده از نثری روان بهره می‌برد که تاثیرگذار است. شیوه روایتی داستان نیز قوام‌یافته است. محمدرضا اصلانی به خوبی توانسته رویدادها و مسائل مختلف پیرامون شاعرنامدار کشور را بیان کند. مقدمه کتاب مقدمه‌ای کلیدی به حساب می‌آید که مخاطب با خواندن آن حس درونی  نویسنده نسبت به شاعر را درمی‌یابد و خواننده با مطالعه آن می‌تواند ورود بهتری به ساحت داستان داشته باشد. در زندگینامه داستانی من موافق فصل‌بندی‌های کوتاه نیستم البته ممکن است نویسنده ناچار باشد در جای جای داستان فصل‌بندی‌های متعددی داشته باشد. اما بهتر آن بود حوادث مختلف براساس قوانین علی به هم مرتبط می‌شد. بی‌ شک نویسنده‌ زندگینامه داستانی باید هم امانتدار تاریخ باشد و هم قوانین حاکم بر داستان را رعایت کند. خوشبختانه محمدرضا اصلانی از عهده 2 امر مهم برآمده است. بر  این اساس آثار ایشان  در آینده می‌تواند به عنوان مرجع مورد استفاده  قرار ‌گیرد. در واقع داستان ایشان گوشه‌هایی از زندگی شهریار  را به تصویر کشیده که تاریخ ادبیات قادر به بازگو کردن آن نیست. چاپ سوم کتاب یادشده با ویراستاری جدید در سال 1394 با تصویرگری محمدحسین صلواتیان در197 صفحه توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی منتشر شده است.