نیکبخت واحدی اخیرا در مصاحبه‌ای رادیویی عنوان کرده که کاش هیچ‌وقت از استقلال جدا نمی‌شد و به پرسپولیس نمی‌آمد. تماس‌های اخیر بین مدیریت باشگاه استقلال و واحدی نشان می‌دهد که دلیل این پشیمانی‌ها چیست. انتقال نیکبخت از استقلال به پرسپولیس پاسخی کوبنده از سوی قرمزها عنوان شد در قبال انتقال هاشمی‌نسب. اما یک فرق بسیار بزرگ در این دو انتقال وجود داشت. هاشمی‌نسب هیچگاه نتوانست در استقلال درخشش قبلش را داشته باشد و خیلی سریع و زود مجبور شد با حضور قلعه‌نویی از این تیم برود. اما در این سو نیکبخت با حضور در پرسپولیس و کار کردن با دنیزلی تازه به شکوفایی کامل در فوتبال ایران رسید. بازیکنی که همیشه به عنوان مدافع چپ استفاده می‌شد با نظر دنیزلی به خط حمله آمد و تازه دوران درخشانی را آغاز کرد. نیکبخت یکی از ستاره‌های اصلی قرمزها بود که همه بار هجومی این تیم در خط حمله روی دوشش بود. اما زندگی غلط و افت‌های بسیار که ناشی از سبک اشتباه زندگی‌اش بود موجب افتش شد تا دست آخر به خاطر همین افت ناگهانی از صفحه اول فوتبال ایران محو شود. حالا 10 سال از آن روزگار می‌گذرد و نیکبخت واحدی به‌رغم اینکه 2 فصل قبل برای مقطعی به استقلال آمد، حالا می‌گوید کاش هیچ وقت به پرسپولیس نمی‌رفت. او به‌رغم اینکه یکی از ستاره‌های اصلی فوتبال ایران در دهه 80 بود حالا نه در پیشکسوتان پرسپولیس جایی دارد و نه استقلالی‌ها او را بخشیده‌اند. چندی قبل بهرام افشارزاده قصد داشت با توجه به گذشته درخشان نیکبخت از او به عنوان یکی از مربیان رده پایه استفاده کند که بسیاری از پیشکسوتان استقلال رای او را زدند. اگر چه نیکبخت به صورت رسمی هنوز با مستطیل سبز وداع نکرده است اما نه هیچ تیمی در لیگ برتر خواهان اوست و نه در لیگ یک می‌تواند تیمی را پیدا کند از این رو باید او را تمام شده دانست. نیکبخت اگر به پرسپولیس نمی‌آمد شاید حالا به راحتی می‌توانست در تیم‌های رده پایه استقلال فعالیت کند و همین رزومه می‌توانست او را روزی سرمربی تیم اصلی کند. ولی حضور در پرسپولیس برای او بهای سنگینی داشت و حالا وی برای پاک کردن آن خاطره، در همه جا صحبت از آبی بودنش می‌کند و می‌خواهد مسیر را برای بازگشت به جمع پیشکسوتان استقلال مهیا کند. حالا باید دید آقای ستاره سابق موفق عمل می‌کند یا نه.