محمد سررشته‌داری: دلیل موفقیت پرسپولیس طی 2 سال گذشته نسبت به استقلال، اتحاد بود و مراکز کم تصمیم‌گیری که این اواخر درباره گولج، اوکراینی‌ها، طارمی و رضاییان دیده نمی‌شود و برانکو و باشگاه هماهنگ نیستند. مهم‌ترین دلیل موفقیت و مزیت پرسپولیس نسبت به استقلال طی 2 سال اخیر اتحاد بیشتر و کمتر بودن کانون‌های تصمیم‌سازی بود. در استقلال که به صورت جزیره‌ای اداره می‌شد از نظری جویباری گرفته تا مدیر روابط عمومی و مسؤول اسپانسر و مدیرعامل و مربی، هر کدام تصمیم‌هایی اتخاذ می‌کردند که چون در جهت صحیح نبودند، همه با شکست مواجه می‌شدند اما در پرسپولیس کانون‌های تصمیم‌ساز و اختلاف‌ها کمتر بود و مجمع‌الجزایری در کار نبود. علائم و نشانه‌های اخیر اما این نکته را نشان نمی‌دهد، درباره طارمی، اوکراینی‌ها، اردوی اوکراین، رضاییان و... اختلاف‌های زیادی دیده و شنیده می‌شود. محمود خوردبین طی چند روز گذشته تقریبا در روزهای زوج گفته رضاییان نمی‌آید و در روزهای فرد صحبت‌های خودش را تکذیب و اعلام کرده که رضاییان می‌آید. بدترین اتفاق در این رابطه عوض کردن چند باره تصمیم‌ها نیست بلکه عدم موافقت برانکو با بازگشت رضاییان است که تاکنون 2 بار گفته برای او جا ندارم. درباره گولج استرالیایی و لوبانف و اوکراینی‌ها هم حرف و حدیث بسیار زیاد بوده و به طور کلی شایعه دلالی و موارد اینچنینی از سال گذشته بیشتر شده است. در واقع به نظر می‌رسد جنتلمن بودن برانکو موجب شده باشگاه بیش از مقدار حرفه‌ای آن، نظراتش را به این مربی دیکته کند. درباره طارمی هم اگر به یاد داشته باشید برانکو اعلام کرده بود برای او جا ندارد اما فردایش اعلام کرد جا برای طارمی باز خواهد کرد. اگرچه هنوز با وجود اخبار و اطلاعاتی که از استقلال به دست می‌رسد این باشگاه مجمع‌الجزایری است و با برکناری افشارزاده جزیره‌ها بیشتر فعال شده‌اند اما پرسپولیس هم انگار در همین مسیر قدم برمی‌دارد تا جایی که ترکاشوند و ماجرای لباس‌ها و موارد یاد شده نشان از چندتصمیمی شدن این باشگاه دارد که اگر این موضوع ادامه پیدا کند پرسپولیس در بهترین سالی که شانس موفقیت و جام دارد ممکن است زمین بخورد. آنها حالا شبیه به شبه‌جزیره شده‌اند و تا جزیره‌ای شدن فاصله زیادی ندارند.