امیر استکی: داستان گران شدن سرسام‌آور شکر در این روزها را حتما شنیده‌اید! اگر هم نشنیده‌اید کافی است به فروشگاه مواد غذایی محله‌تان سر بزنید تا کاملا در جریان قرار بگیرید یا وضعیت قیمت مرغ را که دیگر حتما می‌دانید! چرا که با این اوضاع قیمت گوشت قرمز، بیشترین منبع پروتئین این روزهای ایرانیان گوشت مرغ هست و از این رهگذر همه در جریان افت و خیز قیمت آن هستیم یا احتمالا اگر وسع‌تان برسد و اهل مصرف برنج ایرانی باشید، حتما می‌دانید که برنج با کیفیت قابل قبول زیر هر کیلو 12هزار تومان به‌دست‌تان نمی‌رسد البته ما که وسع‌مان نمی‌رسد و به اجبار همین برنج‌های هندی را مصرف می‌کنیم و به احتمال زیاد شما هم در جریان قیمت آن هستید که همین متاع بی‌رنگ و بو و رخسار هم برای هر کیلویش باید حدود 5 هزار تومان پرداخت کرد.
همه این سر به فلک کشیدن‌ها در این 4-3 قلم کالای اساسی به همین چند ماه اخیر برمی‌گردد و همانگونه که مثل خودمان مستحضرید مقصر اصلی هم در این وضعیت دولت سابق است. این را آقای پزشکیان افاضه فرموده‌اند که «مشکلات فعلی کشور را دولت یازدهم به وجود نیاورده» و از افاضات مابقی بزرگواران دست‌اندرکار اداره کشور بی بروبرگرد می‌فهمیم که همه تقصیر‌ها از آن همان دولت سابق است و احتمالا تا 5-4 سال آینده نیز کماکان او مقصر اصلی باقی بماند یعنی خوشبینانه تا وقتی که دوستان معتدل در کرسی‌های قدرت اجرایی کشور حضور داشته باشند. فضای رسانه‌های مملکت را هم که بررسی می‌کنیم می‌بینیم بیشتر آنها هم همین بصیرت نافذ را دارند و خود به خود ملتفت هستند که همه مشکلات کنونی و آتی بر ذمه گذشتگان است، چرا که اصلا و ابدا اعتراضی یا لااقل اشاره‌ای به این تیک‌های تیز افزایش قیمت ارزاق عمومی نمی‌کنند و از هیچ مسؤول محترم کنونی توضیح نمی‌خواهند و انگار نه انگار که رسانه زبان مردم است و باید این مطالبات مردمی را از مسؤولان پیگیری کند و اصلا چرا باید قاعده بازی الیگارشیک را به هم بزند، رسانه قلم‌فروش برای قدرت می‌نویسد و قدرت، مطامع رسانه کذا را برآورده می‌کند و دیگر، مردم، به ما چه؟!
البته شاید بگویید لابد این طفل معصوم‌ها گیاهخوارند و گوشت استفاده نمی‌کنند و برنج و شکر را هم لابد به علت رژیم غذایی کنار گذاشته‌اند اما بنده اگر اشتباه نکنم یادم هست که تا 4-3 سال پیش این بزرگواران رویه دیگری داشتند و هر گاه چنین مشکلی پیش می‌آمد سریع‌السیر از دولت مطالبه می‌کردند و حتی تا قیمت ریزترین اقلام تره‌بار را هم پیگیر بودند و کمبود فصلی گوجه فرنگی را هم به یک مساله بزرگ رسانه‌ای و ملی تبدیل کردند، حالا فیش‌های نجومی نباید مساله ملی شود، بماند... اما خب! حق هم داشتند چرا که دولت قبل آن روزها سر کار بود و قطع به یقین مقصر و ناکارآمد و غیرتکنوکرات و غیرمتخصص و در اصل غیر این طبقه الیگارشیک! امروز هم که می‌بینید زیاد از آن رویه سابق این دوستان خبری نیست مال این است که همانطور که گفتیم مقصر اصلی دولت سابق است و خب! حالا که 3 سالی می‌شود که گذشته پس دیگر لزومی ندارد که از گذشتگان مطالبه کنیم، همین‌قدر که بدانیم و بپذیریم که مقصرند کفایت می‌کند.
داستان مملکت ما چیزی شبیه آن ضرب‌المثل معروف است که می‌گفت «از ماست که بر ماست» با این تفاوت که در نگاه دولت و اعوان و انصارش از «از اوناست که بر ماست!» و هر چه شده نتیجه اونها بوده نه ما! اونها یعنی همان کار نابلدهای قبل از ما !
البته اداره مملکت کار سختی است خاصه مملکت ما ایران که برای اداره امورش باید نفت بفروشیم و خرج کنیم. این واقعا کار سخت و پیچیده‌ای است که نخبگان سیاسی خودی و اهل مملکت ما از بعد از انقلاب به سختی و مشقت هر چه تمام‌تر مشغول آن بوده‌اند. نفت را با چه مشقتی استحصال می‌کردند و با چه مشقت بیشتری به فروش می‌رساندند و تازه! سخت‌تر از همه اینها هزینه کردن این پول‌ها بود که خدا می‌داند چه رنج‌ها و زحمت‌هایی نبود که این غیورمردان مخلص برای توزیع عادلانه منافع نفت در کشور متحمل نشده‌اند و همین است که امروز ما شاهد یک توزیع عادلانه و منصفانه منابع و زیرساخت‌ها و فرصت‌ها در سراسر کشور به شیوه فیش‌های نجومی هستیم.
فقط کافی است یک نگاه به دور و بر خودمان بکنیم تا به وضوح این بسامانی نیکوی امور ملک و ملت را مشاهده کنیم و حظ وافر ببریم و صد لعن و نفرین و مرده‌باد هم نثار دولت‌های نهم و دهم بکنیم که آمدند و این جریان نیکو را از دست اهلش گرفتند و نگذاشتند این بزرگواران کار همیشگی خود را درست انجام بدهند و در نتیجه گند زدند به مملکت و خدا می‌داند تا چند دهه دیگر طول می‌کشد تا این بزرگواران نیکوسرشت بتوانند این ویرانی‌های بر جای مانده از دوران سابق را رفع و رجوع کنند.
آخر مگر کار هر کسی است که نفت بفروشد و هزینه کند. این بزرگواران 30 سال حداقل طول کشید تا در این فن خبره شوند، آنوقت دولت نهم و دهم آمد و این همه تجربه و کارآمدی را کنار زد و کار را داد به دست یک عده آدم جدید. همین آدم‌های جدید بودند که خوب بلد نبودند نفت بفروشند و رموز راضی نگه داشتن خریداران را بلد نبودند و بلد نبودند چطور قرارداد ببندند تا طرف را برای سال‌های سال پابند نفتمان کنند و همین کارها را کردند به علاوه پافشاری غیر ضروری‌شان بر مساله هسته‌ای که راه فروش نفت هر روز تنگ‌تر و تنگ‌تر شد تا امروز که این بزرگواران معتدل‌الافکار هر چه می‌کنند نمی‌توانند کمی این راه را فراخ‌تر کنند و راحت‌تر نفت را بفروشند و همه چیز را به روال سابق برگردانند که ملت هم یک نفس آسوده بکشد و یک دل سیر مرغ، برنج و گوشت ارزان میل کنند.
البته کارهای خوبی در زمینه قراردادهای نفتی در حال انجام است که اگر بشود دیگر هیچ کس حاضر نخواهد شد از قید استحصال نفت ما بگذرد و اگر کمی دیگر هم صبر کنیم برجام کم‌کم اثر خود را نمایان می‌کند و فروش نفت ما براحتی میسر می‌شود و آنوقت راه فروش نفت دوباره هموار هموار می‌شود و کارها همه می‌افتد روی روال سابق‌شان و دوباره همه چیز گل و بلبل می‌شود. فقط بیان این نکته از طرف عزیزان و دولتمردان ضروری است که تا وقتی برجام بیاید و اثر خودش را بگذارد و قراردادهای جدید نفتی هم به سرانجام برسند و غیره و ذلک، تا آن روز مقصر اصلی همه کم و کاستی‌ها کماکان دولت‌های نهم و دهم خواهد بود لذا صمیمانه از همه ملت و اصحاب رسانه‌ها خواهشمند است با مطالبات بیجا دل رئیس‌جمهور مظلوم را خون نکرده و کماکان از دولت قبل مطالبه بنمایند تا ان‌شاءالله کار فروش نفت و ورود پول به مملکت باز شود و از آن وقت است که دولت و در راس آن رئیس محترم جمهور مسؤولیت امور مملکت را به گردن خواهند گرفت؛ ان‌شاءالله.