اتفاقات اخیر در دل تمرینات پرسپولیس باعث شده برانکو از بازیکنان تیمش بخواهد دنبال باندبازی نباشند.

بی‌اعتنایی بازیکنان ایرانی به خارجی‌ها زنگ خطری است که برانکو بموقع متوجه آن شده است.

برانکو می‌داند مهم‌ترین موضوعی که می‌تواند قهرمانی را از تیمش بگیرد، عدم اتحاد بین بازیکنان است و تشکیل باندهای مختلف. پرسپولیس هفته قبل در یک بازی دوستانه موفق شد شهرداری همدان را 2 بر صفر شکست بدهد. شگفت‌انگیزترین نکته این بازی، گلزنی مهاجم اوکراینی سرخپوشان بود. پریموف که از بدو حضورش در تمرینات پرسپولیس انتقادات زیادی بابت نحوه حضورش، وزنش و شرایط بدنی‌اش شده بود در این 2 بازی دوستانه موفق شد 2 گل برای پرسپولیس به ثمر برساند. پلیانسکی توپ را ارسال کرد و پریموف هم آن را به تور چسباند تا زوجی که جذب آنها بیشترین فشار ممکن را متوجه کادر فنی و مدیریتی پرسپولیس کرده بود، حداقل در یک بازی تدارکاتی نمایش خوبی داشته باشند. در شادی بعد از 2 گلی که پریموف در این 2 بازی دوستانه زد یک نکته منفی وجود داشت. نکته‌ای که با مقایسه گل حسین ماهینی و گل پریموف واضح‌تر مشخص می‌شود. بازیکنان این تیم برای شادی دسته‌جمعی بین پریموف و حسین ماهینی تبعیض قابل توجهی قائل شده‌اند. ماهینی که گل اول بازی را اواخر نیمه اول به ثمر رساند، با استقبال گسترده همبازیانش مواجه شد. تقریبا همه بازیکنان حاضر در زمین به سمت این مدافع کناری آمدند و حسابی او را تحویل گرفتند اما پریموف بعد از گلزنی فقط با تبریک ساسان انصاری مواجه شد. بعد از ساسان با کمی مکث، پلیانسکی هم خودش را به هموطنش رساند و به او تبریک گفت اما از دیگر بازیکنان پرسپولیس خبری نبود. این اتفاقی است که پیش از این هم درباره دیگر بازیکنان خارجی از جمله بنگستون هم افتاده بود. اتفاقاتی که در نهایت در کنار مسائل دیگر این بازیکن را از نظر شرایط روحی - روانی به هم ریخت و در آخر هم به جدایی او انجامید. از این رو برانکو طی چند جلسه در این باره با بازیکنان تیمش حرف زد و بدون آنکه بخواهد بازیکنان داخلی و خارجی را رو در روی هم قرار دهد از این موضوع صحبت کرد که نباید دنبال باندبازی باشیم. البته بازیکنان متوجه منظور اصلی سرمربی تیم شدند. شاید به‌خاطر همین موضوع بود که در چند تمرین گذشته پرسپولیس، آنها رابطه گرم‌تری با خارجی‌ها داشتند.  

در تیم برانکو جایی برای خارجی‌ها نیست

همان‌طور که از ابتدای فصل بارها مطرح شد بالاخره قرار است گولچ از لیست پرسپولیسی‌ها خارج شود تا رامین رضاییان جای او را در این تیم بگیرد. بحث جدایی گولچ اگرچه بارها مطرح شده بود اما تا این هفته انجام نشده بود که در نهایت ظاهرا این تصمیم در حال عملی شدن است. نکته این است که حتی اگر گولچ از پرسپولیس جدا نمی‌شد هم خیلی بعید بود در پرسپولیس به او فرصت بازی برسد. گولچ از نظر فنی مورد تایید برانکو نبود. نکته درباره سرمربی پرسپولیسی‌ها این است که او در کل اعتقادی به بازیکنان خارجی ندارد. این را می‌شود با مروری بر ترکیب پرسپولیس در فصل گذشته و در 4 هفته ابتدایی این فصل بخوبی متوجه شد. فصل گذشته پرسپولیس اومانیا، ماریچ و بنگستون را در تیم داشت. بنگستون مهاجمی بود که هر گاه به او فرصت داده شد توانست مثمرثمر واقع شود اما با این حال تا انتهای فصل و حتی با محرومیت یا غیبت طارمی برانکو حاضر نشد چندان به او میدان بدهد. در نهایت هم بنگستون با اینکه آمار قابل قبولی داشت از پرسپولیس جدا شد و برانکو اگر می‌توانست شاید خالقی‌فر را به جای او در تیم نگه می‌داشت! اومانیا هم با وجود اینکه بازیکن درجه یکی نبود اما از بازیکنانی مانند نورمحمدی بسیار مطمئن‌تر بود. با این حال برانکو هم گزینه‌های نه چندان مطمئن ایرانی‌اش را به اومانیا ترجیح می‌داد و این بازیکن هم در نهایت از تیم جدا شد. از میان این جمع تنها ماریچ هموطن برانکو بود که فرصت بازی به او رسید. حتی برانکو این فصل هم برای ماندن این مدافع کروات اصرار زیادی داشت که در نهایت باشگاه نتوانست مبلغ لازم برای حفظ او را بپردازد. این فصل هم ظاهرا مانند فصل گذشته برانکو روی بازیکنان خارجی‌اش حساب ویژه‌ای باز نکرده است. گولچ نخستین بازیکن خارجی است که به تیم اضافه شد و تعریف و تمجید زیادی از او مطرح شد اما برانکو حتی در بازی‌های دوستانه هم نشان داد تفکر خاصی برای او در طول فصل ندارد. پیش‌بینی می‌شود بازیکنان اوکراینی هم شرایطی مشابه خواهند داشت و شاید تنها اتفاقاتی باعث شود آنها برای پرسپولیس به میدان بروند. با وجود این مسائل اصرار مسؤولان باشگاه روی خرید بازیکنان متعدد خارجی آن هم از نوع درجه چندم جالب توجه است.