گئورگی ولاسوف: ماشین‌های تویوتای ژاپنی امروز به وسیله‌ای خطرناک برای هر کشوری تبدیل شده است. در طول تاریخ بشریت، شیوه‌های جنگیدن به طور پیوسته تغییر کرده و تکامل یافته است. استفاده از فناوری‌های نوین به نوبه خود منجر به پیروزی شده است. به همین دلیل است که کشورهای پیشرفته دنیا هیچگاه برای طراحی و ساخت نمونه‌های جدید فناوری نظامی خساست به خرج نمی‌دهند. یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های نظامی- فناوری که در قرن بیستم معرفی شد، تانک بود. تانک‌ها برای نخستین‌بار در صحنه‌های نبرد جنگ اول جهانی ظاهر شدند. تانک‌ها ماشین‌های وحشتناک نظامی بودند که در نوع عملکرد نظامی و جنگ تغییراتی ایجاد کردند و تصور هنگ بدون گروهان تانک در ارتش قابل تصور نبود. بعد از آن اختراع سلاح اتمی به موضوعی مهم‌تر از تانک در جنگ تبدیل شد و طراحان راهبرد نظامی اطمینان داشتند در صورت بروز جنگ هسته‌ای بزرگ ابعاد، تانک تنها ابزار قابل اعتماد برای انجام عملیات زمینی است. با این حال، همانطور که معمولا در تاریخ مشاهده می‌کنیم، تجربه عملیات واقعی نظامی در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن 21 فراتر از برنامه‌های کارشناسان راهبردی رفت. خطرات وقوع درگیری اتمی در دنیای کنونی در وهله دوم اهمیت قرار گرفت، زیرا تجربه اختلافات و درگیری‌های منطقه‌ای تمام عیوب تانک‌ها را نمایان کرد. تانک باید پیوسته از گروهان پیاده دفاع کرده، سلاح‌های سنگین با خود حمل کرده و از دور دست وظایف خود را انجام دهد. این ماشین‌های بزرگ با قدرت مانور کم به راحتی طعمه موشک‌های ضدتانک می‌شوند و حتی تغییرات اساسی در ساختار آنها برای بالابردن قدرت زرهی، تغییرات زیادی در شرایط به‌وجود نیاورده است. تانک‌های امروزی ماشین‌های گرانقیمتی هستند و پارکینگ‌های گرانقیمتی هم دارند که هر کشوری قادر به تامین هزینه‌های آن نیست. در نتیجه امروز در فیلم‌های ضبط‌شده از صحنه‌های نبرد بیشتر شاهد «فناوری» یا ماشین‌های زرهی ساده‌تری هستیم که روی قسمت بالایی آن مسلسل با کالیبر بزرگ و دیگر تجهیزات را قرار داده‌اند. درگیری بین چاد و لیبی طی سال‌های 1978 تا 1987 نخستین صحنه تاریخی با حضور این ماشین‌های ساده زرهی بود. این جنگ را «جنگ تویوتا» نام گذاشتند چون مسلسل‌ها روی ماشین‌های ژاپنی تویوتا کار گذاشته شده بود و نیروهای مسلح چاد برای نقل‌وانتقال نیروهایش در صحنه نبرد از این ماشین‌ها استفاده می‌کرد. با وجود اینکه ارتش لیبی از تجهیزات مدرن ساخت شوروی و سامانه موشکی برخوردار بود، در این جنگ متحمل خسارات و تلفات زیادی شد. استفاده از ماشین‌های پرسرعت با قدرت مانور بالا با نقشه‌های پارتیزانی نیروهای چاد کاملا تناسب داشت و توانست پیروزی را نصیب خود کنند. یکی از فرماندهان ارتش چاد گفت: «اکنون ما می‌دانیم بهتر است یک تویوتای خوب داشته باشیم تا تانک تی 55». مرحله بعدی درگیری ماشین‌های نظامی در صحنه نبرد به جنگ داخلی لیبی مربوط می‌شود که سال 2011 آغاز شد. در این درگیری‌ها، شورشیان مخالف حکومت معمر قذافی، رهبر سابق لیبی از ماشین‌های شاسی‌بلند استفاده می‌کردند اما نیروهای دولتی با وجود اطلاع از امتیازات این ماشین‌ها، تانک‌ها را در مقابل آنها قرار دادند. در درگیری‌های امروز سوریه نیز همه طرفین درگیری از ماشین‌های شاسی‌بلند نظامی استفاده می‌کنند. انتشار اخبار صحنه‌های نبرد تحت عنوان «ارابه‌های نظامی» عصر کمی سخت است. اما برای داعش با ماشین‌های شاسی‌بلند این موضوع به کارت ویزیت تبدیل شده و مقامات آمریکا در سال گذشته حتی از شرکت ژاپنی تویوتا خواستند دلیل استفاده گروهک‌های تروریستی از این ماشین‌ها را توضیح بدهد. ماشین‌های شاسی‌بلند نظامی توانایی‌های خود را برای حمل سلاح‌های نوین و قدرت مانور بالا در صحنه نبرد اثبات کرده‌اند و نکته دیگر این است که قیمت آنها بسیار پایین‌تر از تانک بوده و امکان خرید این ماشین‌ها نیز بسیار بیشتر است. این ماشین که در هر گاراژی پیدا می‌شود، امروز به یک سلاح خطرناک تبدیل شده است. زیرا راننده آن می‌تواند برای کشوری با برخورداری از ماشین‌های زرهی نوین و فوق‌مدرن یک تهدید باشد.