با بسته شدن یک پنجره دیگر از نقل‌وانتقالات تابستانی و نهایی شدن فهرست بازیکنان تیم‌های اروپایی، جیمز هورن‌کاسل نگاهی می‌اندازد به برنده‌های تابستان 2016.
مینو رایولا: اگر بازار نقل‌وانتقالات یک بازی کامپیوتری بود، رایولا این تابستان تا آخرش رفت. او زلاتان ابراهیموویچ، هنریک میخیتاریان و پل پوگبا را به تئاتر رویاها برد و در معامله با منچستریونایتد رکورد گران‌ترین ترانسفر و گران‌ترین کمیسیون تاریخ فوتبال را ثبت کرد و به ادعای گاتزتا دلو اسپورت درآمدی بیش از 2 باشگاه میلانی داشت.
شالکه: آیا شالکه معادل آلمانی «اسپرزی» است؟ انگار خرید بنجامین استامبولی و نبیل بن‌طالب کافی نبود که شالکه یون کونوپلیانکا، وینگری که تاتنهام و لیورپول مدت‌ها دنبالش بودند را هم به صورت قرضی از سویا گرفت. درست است که جوئل ماتیپ و لیروی سانه رفته‌اند و شکست هفته اول مقابل آینتراخت فرانکفورت هم شوق خیلی‌ها را برای فصل جدید کم کرد، اما شالکه حالا کریستین هایدل را به عنوان مدیر ورزشی‌اش دارد، مدیری که پشت پیشرفت یورگن کلوپ و توماس توخل در ماینتس بود. هایدل حالا استعدادی مشابه در مارکوس واینزیرل می‌بیند که با آگزبورگ معجزه کرد. راستی گفتم شالکه بریل امبولو را هم خریده...؟
بارسلونا: فصل پیش در مقطع حیاتی چمپیونز لیگ سوخت بارسلونا تمام شد، اتفاقی که این فصل دیگر بعید است بیفتد. پاکو آلکاسر به لوئیس انریکه اجازه می‌دهد به مثلث ام‌اس‌انش استراحت بدهد و بر عکس نیمار، لوئیس سوارز و لیونل مسی مدام لازم نیست برای بازی‌های ملی راهی آمریکای‌جنوبی شود. آلکاسر برای بارسا ساق‌هایی تازه و گل به همراه می‌آورد. در دیگر پست‌ها هم عمق تیم انریکه بالا رفته و با اینکه آندره گومس به نظر خیلی گران می‌رسد، ساموئل اومتیتی کیفیتی دارد که باعث موفقیتش در نوکمپ خواهد شد.
بروسیا دورتموند: متس هوملز، ایلکای گوندوقان و هنریک میخیتاریان رفته‌اند، با این وجود به نظر می‌رسد دورتموند امسال می‌تواند قهرمانی را از بایرن‌مونیخ بگیرد و این فقط یک معنا می‌دهد: خریدهای فوق‌العاده دورتموند. ماریو گوتزه به وستفالن بازگشته تا کنار آندره شورله‌ای که پاس گل فینال جام‌جهانی را بهش داد بازی کند. رافائل گوئررو، دفاع چپ پرتغال قهرمان یورو هم به جمع مردان توماس توخل پیوسته و مهم‌تر از همه دورتموند اوزمان دمبله را خریده، جذاب‌ترین پدیده حال حاضر فوتبال اروپا.
بایرن‌مونیخ: خیلی از باشگاه‌ها، بویژه باشگاه‌های انگلیسی، تا ساعات آخر 31 آگوست هم دنبال خریدهای‌شان بودند. اما بایرن‌مونیخ 10 مه کار ترانسفرهای تابستانی‌اش را به پایان برد. مایکل رشکه، مدیر بایرن، قبل از شروع یورو منچستر یونایتد را در خرید رناتو سانچس شکست داد و بازیکنی را با قیمت 75/29 میلیون پوند به آلیانتس آرنا آورد که با پرتغال قهرمان اروپا شد و بهترین بازیکن جوان تورنمنت لقب گرفت و قیمتش چند برابر شد. بازگرداندن متس هوملز هم جدا از اینکه لذت خرید کاپیتان بروسیا دورتموند را داشت، این رویکرد که بایرنی‌ها خودشان را با آن در بوندس‌لیگا نشان داده‌اند را دوباره ثابت کرد: «اگه نمی‌تونی شکستشون بدی، بهشون ملحق شو».
یوونتوس: بانوی پیر این تابستان هم قوی‌تر شد؛ این‌بار با خریدن میرالم پیانیچ از رم و گونزالو هیگوآین از ناپولی و تضعیف رقبایش. در ضمن یوونتوس یک بار دیگر استاد بودن در به خدمت گرفتن بازیکنان آزاد را با آوردن دنی آلوس به تورین نشان داد. در بعد دفاعی هم یوونتوس مهدی بن‌عطیه، بهترین دفاع سری آ 2 سال پیش، را برای پوشش بازیکنان اصلی‌اش به شکل قرضی از بایرن‌مونیخ گرفت. مارکو پیاتسا، پدیده بسیار جذاب فوتبال کرواسی هم به یوونتوس پیوسته و قرارداد قرضی خوآن کوادرادو هم تمدید شده است. فروش پل پوگبا، سیمونه زازا و روبرتو پریرا هم بیش از 100 میلیون پوند برای بیانکونری درآمد داشته است. تنها نقطه ضعف تمام این تابستان فوق‌العاده از دست دادن بعد فیزیکی بازی پوگبا در مرکز زمین و پیدا نکردن جانشینی برایش بود.
تورینو: مطبوعات انگلیسی از قدمی رو به عقب برای جو هارت حرف زدند. اما از منظر تورینو این ترانسفری عالی و غیرمنتظره بود که صدها نفر از هواداران‌شان را به خیابان‌ها آورد.
رئال مادرید: بازگرداندن آلوارو موراتا تنها با 5/25 میلیون پوند، قیمتی که قطعا خیلی پایین‌تر از قیمت واقعی‌اش است، معامله‌ای خیلی خوب برای رئال بود. مارکو آسنسیو هم که از دوران حضور قرضی‌اش در اسپانیول بازگشته شبیه یک ستاره شده است. در مجموع رئال در این تابستان ترانسفرهایی منطقی داشته تا پر زرق و برق.