مهدی طاهرخانی: باز هم به حساس‌ترین بازی لیگ برتر رسیدیم. به شاه‌بیت غزل فوتبال ایران که هر حرکت و جهشی در آن تا ابد در ذهن هواداران حک می‌شود. یکی در صدر و دیگری در زیر. پرسپولیس بعد از سال‌ها این بار در صدر است و استقلال برای اولین بار در خانه چهاردهم جدول؛ نفس به نفس خانه آخر. شاید باخت برای آبی‌ها پایان خیلی چیزها باشد؛ پایان شروع علیرضا منصوریان که با هزار و یک آرزو به استقلال آمد اما طی یک رکورد ضعیف تاریخی در 5 مسابقه نخست هیچ بردی کسب نکرد. با این وجود داربی حساب و کتاب آنچنانی ندارد. پرسپولیس نزدیک به 5 سال است که به استقلال نباخته و در 2 سال اخیر بارها از سد این تیم گذشته است. اما نکته جالب و باور نکردنی اینکه در اکثر این بازی‌ها که قرمزها برنده بودند، استقلال موقعیت بهتری در جدول داشته است. حتی در همین آخرین داربی تیم مظلومی نزدیک به 17 هفته در صدر جدول بود و ناگهان تیم برانکو از انتهای جدول آمد و با پیروزی تاریخی 4 بر 2 بر صدر جدول تکیه زد. از این رو نباید در داربی به موقعیت 2 تیم نگاه کرد.
90 دقیقه استرس و هیجان باعث بر هم خوردن بیشتر تفکرات علمی می‌شود اما پیشینه نشان داده تیمی که توانسته بر احساساتش غلبه کند، پیروز میدان بوده است. استقلال و پرسپولیس در حالی جمعه پیش رو، رو در روی هم قرار می‌گیرند که کفه ترازو به شکل فاحشی به سمت شاگردان برانکو سنگینی می‌کند. آنها نه تنها صدرنشین جدول هستند بلکه نسبت به سایر رقبا (منهای تراکتور) بازی‌های تقریبا زیباتری را ارائه می‌دهند و در خلق موقعیت تقریبا شبیه فصل گذشته هستند. با این تفاوت که دیگر خبری از گل‌های دریافتی سوشایی نیست. سوشا دیگر جایی در این تیم و کلا فوتبال ایران ندارد و علیرضا بیرانوند با 4 کلین‌شیت در 5 مسابقه، صاحب یک رکورد تاریخی شده است.
در آن سو علیرضا منصوریان با هزار امید پا به استقلال گذاشت و صحبت از برنامه 3 ساله کرد. شاید نکته بهت‌آور ماجرا آنجایی باشد که منصوریان در روز نخست که به عنوان جانشین پرویز مظلومی انتخاب شد، گفت برای انتقام شکست داربی 4 بر 2 آمده‌ام. او مرتب روی جبران آن شکست تاکید کرد و آن را یکی از اهداف اولیه‌اش دانست. اما 3 تساوی و 2 شکست در 5 بازی اولیه لیگ شانزدهم نشان می‌دهد منصوریان چندان وضعیت مناسبی ندارد و شاید یک شکست پرگل دیگر در داربی منتظر اوست تا به همین بهانه عمر مربیگری‌اش در استقلال تنها به چند ماه برسد!
او برای تلافی شکست آخرین داربی خط و نشان کشیده بود و حالا برانکو و پرسپولیسی‌ها می‌گویند آماده‌اند تا انتقام آن شکست عجیب در روزهای پایانی لیگ پانزدهم را از منصوریان بگیرند. همان شکستی که سرمربی فعلی استقلال با نفت تهران به پرسپولیس در آزادی تحمیل کرد تا به همین راحتی، شاگردان برانکو دست‌شان از رسیدن به جام کوتاه بماند. اینک باید دید کدام گروه توان انتقام را دارد. نه کیفیت بازی مهم است و نه تعداد تک به تک‌هایی که مهاجمان 2 تیم به دست می‌آورند. آنچه در انتها در اذهان می‌ماند نتیجه کسب شده است.
2 نشان مهم برای زدن
اگر منصوریان به هر ترتیبی بتواند باز هم دست برانکو را در آزادی بخواباند با یک تیر 2 نشان بسیار مهم و بزرگ را زده است؛ یکی اینکه به حرفش عمل کرده و انتقام داربی هشتادودوم را گرفته و دومی که مهم‌تر هم هست، عمر مربیگری‌اش را در استقلال تمدید می‌کند. پیروزی در داربی یعنی دست‌کم تا نیم‌فصل او مهلت دارد تا افکارش را پیاده کند. فوتبال احساسی ما حساب و کتاب ندارد و شاید نخستین پیروزی رسمی منصوریان با استقلال در لیگ شانزدهم در داربی رقم بخورد. چه چیزی از این زیباتر و جذاب‌تر برای آبی‌ها؟
معضلی به اسم دفاع چپ
اما در آن سو داستان برانکو متفاوت است. او در یک سال و اندی که در فوتبال ایران بوده از 3 داربی گذشته 2 بار پیروز شده و یک‌بار مساوی گرفته است و این نشان می‌دهد قاعده این بازی را می‌داند. تنها مشکل حال حاضر تیم او جناح چپ تیمش است، جایی که محسن ربیع‌خواه بی‌تجربه در 5 هفته گذشته بدترین نمایش‌ها را ارائه داده و آرزوی استقلالی‌ها این است برانکو باز هم دست به این نقطه از زمین نزند تا خسرو حیدری به عنوان مهم‌ترین بازیکن استقلال بتواند از این ضعف مشهود قرمزها نهایت استفاده را ببرد. اگر برانکو همچنان روی استفاده از ربیع‌خواه بی‌تجربه پافشاری کند آن وقت شاید بعد از ناکامی در داربی، با شدیدترین حملات هواداران مواجه شود، آنهایی که همیشه پشت سرمربی تیم‌شان بودند اما ناکامی در داربی آن هم به واسطه اصرار روی یک مهره ضعیف، چیزی نیست که هواداران بسادگی آن را فراموش کنند. دست برانکو در این منطقه کاملا باز است و می‌تواند 2 راهکار متفاوت داشته باشد؛ نخست اینکه محمد انصاری را از دفاع وسط به پست اصلی‌اش، یعنی دفاع چپ ببرد و از یک مدافع دیگر کنار سیدجلال حسینی در دفاع آخر بهره ببرد یا اینکه حسین ماهینی یا آرام‌طبع را جانشین ربیع‌خواه کند که در این صورت جا برای بازی کردن رامین رضاییان در پست دفاع راست براحتی باز می‌شود و این بهترین سورپرایز برانکو برای هواداران است.
پیش‌بینی ممنوع
پیش‌بینی ساده نیست اما طبیعتا با توجه به آماده‌تر بودن این روزهای پرسپولیس تصور می‌شود آنها موقعیت‌های بیشتری خلق کنند یا مالکیت بیشتری روی توپ و میدان داشته باشند اما اینکه کدام تیم بیشتر از موقعیت‌هایش بهره می‌برد به هیچ وجه قابل پیش‌بینی نیست؛ بویژه اینکه یک طرف میدان یک تیم باشد که برای حفظ سرمربی جوانشان بخواهند از جان مایه بگذارند. به آبی‌ها و ستاره‌هایش این نتایج برخورده و شاید همین برخوردن تمام نقشه‌های برانکو را نقش بر آب کند؛ این جادوی داربی است و آن را جدی بگیرید. لزوما تیم حاکم میدان برنده نیست و اگر مثال می‌خواهید شاید نصف بیشتر 82 داربی گذشته برای ارائه مناسب باشد.