علی ایزدی: تیم‌‌‌ملی فوتبال ایران یک بار دیگر با هدف آماده شدن برای یک بازی حساس در انتخابی جام‌جهانی وارد اردو می‌شود و به همین دلیل، مسابقات لیگ برتر چند روزی تعطیل می‌شود. این مساله برای چندمین بار اعتراض برخی مربیان را برانگیخته است اما باید دید آیا این اعتراض‌ها منطقی و از جانب حق است یا صرفا برای توجیه ناکامی‌ها مطرح می‌شود؟ تیم‌‌‌ملی به گفته تمام مربیان، بازیکنان و کارشناسان، ویترین فوتبال ایران است و موفقیت آن در مقیاس گسترده‌ای به سود تمام فوتبال و باشگاه‌های ایران است. موفقیت تیم‌‌‌ملی اما شرایط و الزاماتی دارد که بدون آنها، پیروزی و رسیدن به هدف، رویایی بیش نخواهد بود. تیم‌‌‌ملی ایران در مسیر صعود به جام‌جهانی بازی‌های تدارکاتی چندان خوبی نداشت تا بازیکنان غالبا جوان آن تجربه دیدارهای بین‌المللی سنگین را پیدا کنند.  سبک فوتبال بیشتر تیم‌های ایرانی هم با آنچه «فوتبال روز دنیا» نامیده می‌شود فاصله زیادی دارد بنابراین بازیکنان جوانی که از لیگ برتر جذب تیم‌‌‌ملی می‌شوند، فرصت زیادی برای یادگیری اصول نوین فوتبال ندارند. شاید صحبت بالا کمی برخورنده باشد و برخی مربیان لیگ برتری را آزرده‌خاطر کند اما حقیقت این است که سال‌هاست باشگاه‌های ایرانی در مسابقات بین‌المللی توفیقی نداشته‌اند و کیفیت بازی‌های لیگ برتر هم چنگی به دل نمی‌زند. وقتی داربی تهران به عنوان گل ‌سرسبد بازی‌های فوتبال در ایران، آنقدر بی‌کیفیت و ساده برگزار می‌شود، دیگر انتظاری از سایر تیم‌ها نمی‌توان داشت. مربیان معترض به تعطیلی‌های لیگ، اکثرا به این نکته اشاره می‌کنند که نمی‌توان با وقفه‌های طولانی‌مدت، برنامه‌ریزی مناسب انجام داد و تعطیلی لیگ به تیم‌ها آسیب می‌زند، در حالی که در مدت تعطیلی لیگ، می‌توان با برنامه‌ریزی مناسب و انجام بازی‌های تدارکاتی، تیم را در وضعیت مسابقه حفظ کرد. از طرف دیگر، برخی مربیان از تعطیلات لیگ استقبال می‌کنند چون معتقدند تیم‌شان پیش از فصل نتوانست بخوبی بدنسازی کند و از این فرصت می‌شود بخوبی بهره برد. پس تعطیلی لیگ کاملا به ضرر همه تیم‌ها نیست. وقتی لیگ برتر ایران در شرایطی برگزار می‌شود که برخی تیم‌ها پس از چند هفته‌ هنوز در بدنسازی و میزان هماهنگی بازیکنان مشکل دارند و برخی تیم‌ها هم با چند روز تعطیلی، تمام داشته‌هایشان را از دست می‌دهند، دیگر جایی برای اعتراض به تیم‌‌‌ملی نمی‌ماند. یکی از مربیان لیگ برتری گفته پس از گذشت 7 هفته‌ از لیگ، حالا وقتش شده که تیمش ۳۰ درصد کارهای تاکتیکی را انجام دهد. ۳۰ درصد پس از 7 هفته‌ یعنی میزان توانایی مورد انتظار یک مربی از تیم لیگ برتری‌اش. در چنین فضایی نسبت به اردوهای تیم‌‌‌ملی- که در آنها باید بازیکنان آماده بازی‌های حساس شوند- انتقاد می‌شود. گاهی انتقاد از سوی یک مربی است که دست‌کم تجربه کار در مسابقات بین‌المللی را دارد و گاهی از سوی کسی است که حتی یک ‌دقیقه روی نیمکت یک تیم دسته سومی هم ننشسته و جایگاهی در امور فنی ندارد. از همه این حرف‌ها مهم‌تر اینکه برنامه لیگ و تیم‌‌‌ملی بهمن ماه ۹۴ یعنی چند ماه قبل از شروع لیگ شانزدهم به باشگاه‌ها ارائه شده و تایید آنها را گرفته است. این یعنی مربیان لیگ برتری از چند ماه قبل می‌دانستند برنامه لیگ چگونه است و در چه تاریخ‌هایی و با چه فاصله‌هایی تعطیل است. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا مربیان معترض برنامه سازمان لیگ را نخوانده امضا کرده‌اند یا باشگاه‌ها بدون اطلاع مربیان، برنامه را تایید کرده‌اند؟ شاید هم مربیان برنامه را خوانده‌اند ولی آن را جدی نگرفته‌اند! احتمال دیگری هم وجود دارد که برخی مربیان پس از گذشت چند هفته‌ از لیگ خواسته‌اند ناکامی خود را در کسب نتیجه‌ دلخواه به مسائلی دیگر مانند تعطیلی‌های لیگ ربط دهند که این احتمال بسیار آزاردهنده است. واقعیت این است که فوتبال آسیا از اروپای صاحب فوتبال عقب‌تر است و در آسیا هم کشورهای غرب قاره از خاوردور عقب‌ترند. این عقب‌ماندگی نه فقط در بحث فنی که در مقوله مدیریت و برنامه‌ریزی هم مصداق دارد و حتی در برنامه‌ریزی‌های AFC برای بازی‌های ملی و باشگاهی، مشکلات زیادی علیه کشورهای غرب آسیا ایجاد می‌شود. کشوری مثل ازبکستان که در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی در فوتبال داشته و اکنون صدرنشین گروه اول انتخابی جام‌جهانی است، برای دیدارهای ملی‌اش چند روز زودتر از ایران، لیگ خود را تعطیل کرده است. در گذشته هم نمونه‌های زیادی برای تعطیل شدن لیگ با هدف کمک به تیم‌‌‌ملی مشاهده می‌شود. تنها برای یک نمونه از این دست، به سال ۱۳۸۳ باز می‌گردیم؛ سالی که ایران برای صعود به جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان می‌جنگید، لیگ فوتبال ایران به خاطر دیدار تیم‌‌‌ملی برابر بحرین از 4 تا 21 بهمن ماه- ۱۷ روز- تعطیل شد و در این مدت ایران بازی تدارکاتی با تیم‌های بوسنی و هرزگوین و شهاب زنجان برگزار کرد. در آن سال تیم‌‌‌ملی با هدایت برانکو ایوانکوویچ به جام‌جهانی راه یافت.