حرف‌هایی که سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس درباره بازی تیمش مقابل تیم قشقایی در جام حذفی و حذف از این رقابت‌ها گفت، پذیرش مسؤولیت شکست بود که این کار، منتقدان وی را فعلا به سکوت واداشت.
حرف‌های بعد از شکست‌ها و پیروزی‌ها برای همه مردم مهم است. آنها این حرف‌ها را گوش و همیشه تیم‌ها، مربیان و بازیکنان‌شان را قضاوت می‌کنند. البته برخی مربیان در این موارد فلسفی‌تر صحبت می‌کنند و برخی هم با ادبیات ضعیف‌تری خودشان را از چشم مردم می‌اندازند.
علی دایی همیشه می‌توانسته تیمش برنده باشد، تفاوتی ندارد که تیمش یک موقعیت گل داشته یا ۱۰ موقعیت. داوری هم اگر دایی باخته باشد به ضررش بوده و اگر برده باشد با داور کاری ندارد. ضمن اینکه او مدام فوتبال ایران را با دنیا مقایسه می‌کند.
ایوانکوویچ را باید دومین مربی‌ای دانست که ادبیات جدیدی را وارد فوتبال ایران کرده است. نفر اول بلاژویچ بود. او آسمانخراش و گرگ را وارد ادبیات فوتبال ایران کرد. بشدت هیجان‌زده بود و در مصاحبه‌هایش حتی برخی خبرنگاران یا منتقدان را به دوئل و مسابقه دادن هم دعوت می‌کرد! بعدها افشین قطبی هم به ببر و پلنگ و شیر اشاره کرد و با متانت بیشتر مسیر بلاژ را در پیش گرفت.
اما پس از بلاژ این رانکو بود که ادبیات جدیدی را به فوتبال ایران وارد کرد و نکته اینجاست که برانکو شاگرد بلاژ بود اما دقیقا ۱۸۰ درجه متفاوت از او. ایوانکوویچ آرام حرف می‌زند. معدود دفعاتی پیش می‌آید که حرف هیجان‌انگیزی بزند. البته این اواخر تحت تاثیر درگیری با کی‌روش گاهی حرف‌های جالبی می‌گوید اما مهم‌ترین نوع و چگونگی حرف زدن را بعد از شکست از قشقایی بر زبان آورد. او که این شکست را تلخ‌ترین شکست همه عمرش می‌داند، روبه‌روی خبرنگاران آرام و شمرده خودش را مسؤول این شکست دانست و البته برعکس امیر قلعه‌نویی بعد از این جمله لیستی از مقصرها را اعلام نکرد. او حتی این بار کی‌روش، تیم‌ملی و برنامه‌ریزی لیگ را هم بهانه نکرد و گفت من مقصرم، حتی بدون ملی‌پوشان هم نباید می‌باختیم. این کار پروفسور قلم‌های تیز شده خبرنگارها و عصبانیت هواداران را از بین برد. همه آماده بودند به برانکو بگویند بردن قشقایی از لیگ دسته دوم که در میان بازیکنانش یک بازیکن در حد لیگ برتر هم وجود نداشته مگر ملی‌پوش می‌خواهد؟ همه آماده بودند به برانکو حمله کنند و بگویند کامیابی‌نیا، مسلمان، احمدزاده، علیپور، ماهینی، پریموف و... برای شکست دادن تیم محلی قشقایی کافی نبودند؟ که برانکو قلم و زبان همه را از حرکت انداخت.
ایوانکوویچ مسیر را درست طی کرد و شاید احترام و علاقه‌ای که امروز در میان مردم دارد بخش بزرگی از آن متعلق به همین صداقت است که البته در درگیری‌هایی که با کی‌روش داشته این مهم تهدید شده است.