حسین قرائی: در بین شاعران معاصر حبیب چایچیان متخلص به «حسان» از نظرگاه نوحهسرایی شاعری توانمند محسوب میشود. بیشتر نوحههای این شاعر آیینی در تکایا و دستههای عزاداری توسط مادحین اهلبیت (علیهم السلام) خوانده میشود که معروفترینش غزلی در حال و هوای اشک و نوحه است؛
امشب شهادتنامه عشاق امضا میشود
فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا میشود
امشب کنار یکدیگر، بنشسته آلمصطفی
فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا میشود...
یادش بخیر، از دوران کودکیمان تا به حال این نوحه را داریم میشنویم و جالب است پدرها و مادرها نیز میگویند ما هم در دوران کودکیمان این نوحه را میشنیدیم که نوحهخوان با سوز آغشته به حب حسین(ع) میخواند؛
امشب به خیل تشنگان، عباس باشد پاسبان
فردا کنار علقمه، بیدست، سقا میشود
چایچیان در شعرهایی که برای حضرت سیدالشهدا سروده بیشتر مواقع از منظر سوگ نگریسته است:
دوست دارم کز غم جان سوز عاشورا بمیرم
بنده آن گه باشم او را کز غم مولا بمیرم
و در غزلی دیگر که در حال و هوای نوحه است از زبان حضرت سجاد (ع) اینگونه کلمات را کنار هم میچیند تا حسِ عاطفی گریه برای آلالله (علیهم السلام) را در جان مخاطب شکل دهد:
خیمهها میسوزد و شمع شب تارم شده
در شب بیماریام، آتش پرستارم شده
حتی گاهی اوقات که خیز حماسی برای سرودن برمیدارد باز هم سوگ در آن چیره است. چیرهدستی و چالاکی استاد حسان در نوحهسرایی باعث شده او از ارجمندان این حوزه قلمداد شود:
چه دشوار است پیمودن، به هجران تو، منزلها
به یادت آن چنان گریم که ماند ناقه در گلها
ز خون دل کنم رنگین، به راه عشق، محملها
ز داغت ای گل عطشان شرار افتاده در دلها
شاعر معروف «آمدم ای شاه پناهم بده» که این روزها در آستانه 90 سالگی است شعرش در سراسر کشور بر زبان عاشقان حسینی و دلدادگان مکتب عاشورا جاری است. به نظرم حبیب چایچیان، ژولیده نیشابوری و شاعرانی که با نوحههایی که مثالزده شد در یک گروه قرار میگیرند اما درباره نوحهها و اشعار این پیشکسوتان کارهای جدی و تحقیقات قابلتوجهی ارائه نشده است تا چراغ راه جوانان شاعر و شاعران آیینی قرار گیرد. نقد و بررسی شعر امثال استاد حسان میتواند راهگشای بسیاری از جوانان مقوله شعر آیینی قرار گیرد.
تورق کتابهای «ای اشکها بریزید»،
«ای قلبها بسوزید» به عاشقان و شیفتگان فرهنگ عاشورا پیشنهاد میشود.