این قضیه مختص یک قشر یا یک ورزشگاه خاص نیست، تنها از شهری به شهر دیگر کم یا بیشتر است. این روزها پدیده «خونبازی» در ورزشگاه‌هاى فوتبال ایران بی‌شک یکى از زشت‌ترین اتفاقاتى است که هر از گاهى شاهد آن هستیم... یک روز در اصفهان، یکبار در تبریز، یک شب در اهواز، و بارها و بارها در سایر ورزشگاه‌های کشور که به وفور هم شاهد تکرار آن هستیم؛ یا دستی می‌شکند یا پایی زخم می‌شود یا چشمی درمی‌آید یا تنی خونین می‌شود یا سری سنگ می‌خورد... اوضاع در برخی ورزشگاه‌ها روز به روز بد و بدتر می‌شود، حتی با علم به پرمخاطره بودن بعضی ورزشگاه‌ها همچنان مدیریت نادرست و عدم کنترل صحیح علت اصلی وقایع و اتفاقات بغرنج است و برخی ورزشگاه‌ها به مصداق بارز میدان جنگ تبدیل شده‌اند. آقایان مسؤول بخوبی نسبت به چالش‌هایی که ممکن است در چنین دیدارهایی با آن مواجه شوند واقفند و پیش از این نیز به دفعات با بحران‌هایی اینچنینی برخورد کرده‌اند و دیگر به هیچ‌وجه توجیه آنان درباره نبود تجربه و عدم پیش‌بینی‌های لازم قابل قبول نیست اما افسوس که هر بار با آگاهی نسبت به بروز وقایع خسارت‌بار و پیش‌بینی اینگونه حوادث باز هم شاهد اقدام و عمل صحیحی به منظور جلوگیری از آن نیستیم، گویی چون کبک سر در برف فرو کرده و به خواب زمستانی رفته‌اند. بارها و بارها در تبریز صندلی‌ها یکی پس از دیگری شکسته شده و علاوه بر وارد شدن میلیون‌ها تومان خسارت، صدمات جسمی نیز به برخی تماشاچیان وارد شده است، در اصفهان که چند سال قبل شاهد اتفاقی دلخراش با پرتاب نارنجک دستی به سمت یک سرباز وظیفه بودیم که در نهایت منجر به نابینایی یکی از چشمان وی شد، در اهواز نیز که گویا این مساله اپیدمی شده و هیچ بازی با سرخابی‌های پایتخت در آن بدون تلفات جانی و مالی به پایان نمی‌رسد؛ پدیده‌ای شوم که این روزها در فوتبال ایران رواج یافته و بسیار نگران‌کننده است و جای تامل دارد. فوتبالی که به خون و خونریزی منجر شود در هیچ قاموسی نمی‌گنجد. ابتدا باید پرسید این افراد به چه قیمتی حاضر به انجام چنین اعمال نگران‌کننده‌ای می‌شوند و در مرحله بعد، این مسؤولان امنیتی، انتظامی و نیز دست‌اندرکاران برگزاری مسابقات فوتبال ایران هستند که باید نسبت به عدم اقدامات لازم و درخور پاسخگو باشند؟ در هر جمعیتی افرادی حضور دارند که نه‌تنها رفتارهای ناهنجار بلکه اعمال غیرقانونی دارند و باید با برنامه‌ریزی صحیح، فرهنگسازی درست، کنترل بموقع و نیز اقدام لازم از بروز رفتارهای آسیب‌زای این افراد جلوگیری کرد. زمانی که سیستم معیوب بوده و امکان شناسایی هواداران یک باشگاه وجود ندارد چاره‌ای جز تدبیرهای نظامی به منظور کنترل جمعیت هزاران نفری که به ورزشگاه‌ها می‌آیند، نیست. این هفته در فوتبال ایران باز هم اتفاقی تاسفبار رخ داد تا همچنان در برخی مواقع افسوس بخوریم که به چه علت به جای لذت بردن از فوتبال باید در اثر رفتارهای غیرانسانی، خشن، پرخاشگرانه و آسیب‌زا تن و بدن‌مان بلرزد که مبادا برای کسی حادثه‌ای جبران‌ناپذیر رخ دهد. ای کاش حال که به پدیده خونبازی در فوتبال ایران پی برده‌ایم کمی بیشتر به فکر باشیم و هرچه سریع‌تر دوباره از نو برنامه‌ریزی کنیم تا خدای ناکرده شاهد اتفاقات بد و بدتر در آینده نباشیم.
خونبازی اهواز به کمیته انضباطی ارسال شد
پرونده حواشی بازی استقلال خوزستان با پرسپولیس تهران که منجر به زخمی شدن تنی چند از هواداران شد به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارسال شد.
غلامرضا بهروان در گفت‌وگو با شفقنا ورزشی، با اشاره به اینکه گزارش حوادث ورزشگاه غدیر اهواز در دیدار تیم‌های فوتبال استقلال خوزستان و پرسپولیس تهران در هفته نهم لیگ برتر فوتبال به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارسال شده است، اظهار کرد: گزارش‌های لازم به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارسال شده و منتظر تصمیم‌گیری در این باره هستیم. وی ادامه داد: این بار اول نیست که شاهد چنین اتفاقات ناخوشانیدی هستیم و باید در این رابطه افسوس بخوریم و هرچه سریع‌تر اقدامات بازدارنده جدی را در دستور کار قرار دهیم. مگر منتظر هستیم کسی جانش را از دست دهد تا اقدام کنیم؟ زمانی که برای یکبار چنین مساله‌ای رخ دهد می‌توان نام آن را اتفاق گذاشت اما چندین و چندبار چنین حوادثی در بازی‌های مختلف رخ داده و چاره‌اندیشی صحیح شکل نگرفته است. رئیس کمیته برگزاری مسابقات سازمان لیگ فوتبال ایران با تاکید بر اینکه بروز چنین مشکلاتی برای فوتبال ایران خوب نیست، بیان کرد: باید بپرسیم چه کسی مسؤول امنیت در ورزشگاه‌هاست؟ مگر سازمان لیگ موظف است جلوی بروز چنین مشکلاتی را بگیرد؟ ما تنها موظف به برگزاری رقابت‌ها هستیم و هر سازمان و نهادی نیز وظیفه‌اش تعریف شده است.
بهروان افزود: در اسفندماه سال جاری قرار است رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در ورزشگاه غدیر اهواز برگزار شود اما آیا چاره‌اندیشی‌های لازم در این زمینه شده است؟ چه کسی مسؤول تامین امنیت ورزشگاه‌هاست؟ مگر می‌شود سنگ را از سکوی ورزشگاه جدا و پرتاب کنند؟ باید هرچه سریع‌تر اقدامات بازدارنده جدی را در این زمینه لحاظ کنیم، در غیر این صورت شاهد وقایع جبران‌ناپذیری خواهیم بود.