محمد سررشته‌داری : درحالی که از ابتدای فصل پیدا بود فشار لیگ، جام حذفی، لیگ قهرمانان و حضور بازیکنان در تیم‌ملی برای پرسپولیس بسیار زیاد است اما خریدهای دوم بد کار برانکو را شبیه به قلعه‌نویی کرده است. برانکو و طاهری از ابتدای فصل می‌دانستند پرسپولیس امسال برنامه‌های بسیار سنگین‌تری نسبت به سال گذشته دارد. برانکو قطعا تقویم تیم را دیده بود. او حتما دیده که پرسپولیس در لیگ برتر، در جام حذفی، در جام باشگاه‌های آسیا و البته به نوعی در راه جام‌جهانی درگیر است و به این ترتیب به جای 13 بازیکن درجه یک باید ۱۷ بازیکن درجه یک - این محاسبات عددی به تعداد جام‌ها و اهداف باشگاه مربوط است- استخدام کند اما به نظر می‌رسد برانکو و طاهری چنین نکرده‌اند و البته نخستین تبعات آن هم شکست از قشقایی و اخراج  زشت از جام حذفی بود. پرسپولیس در ابتدای فصل دچار اشتباهات زیادی در بازیکن‌گیری شد، از رامین رضاییان و تجمع بازیکن در جناح راست بگیرید که با توجه به مخالفت برانکو با این خرید بدنه راست این تیم را از تعادل دور کرده تا برسید به همه خریدهای غلط خارجی که تاکنون به کار این تیم نیامده‌اند. پولیانسکی، ولادیمیر پریموف، رادوشویچ و گولج که خارجی‌هایی بودند بی‌تاثیر و گران. این خریدها عملا تاکنون به درد پرسپولیس و برانکو نخورده‌اند. خارج کردن ساسان انصاری که برای فولاد چون ستاره‌ای می‌درخشد در روزهایی که پرسپولیس از فقر گلزن و گل رنج می‌کشد را هم به این مورد اضافه کنید تا متوجه شوید پرسپولیس کجای کار را اشتباه کرده است. در واقع توانایی‌های تاکتیکی برانکو محدود شده به 13 یا 14 بازیکن آن هم در حالی که این تیم روزهای سختی در لیگ قهرمانان آسیا و لیگ برتر دارد و البته در راه جام‌جهانی هم بسیار تحت فشار قرار می‌گیرد و با 6 بازیکن در تیم‌ملی سخت‌ترین روزها را سپری می‌کند. این همه در حالی رخ می‌دهد که اگر برانکو و باشگاه پرسپولیس به جای این خریدهای گران و بی‌کیفیت ثانوی، خریدهایی داشتند که در بازی با تیم‌های مثل قشقایی و نفت می‌توانستند عصای دست باشند، این تیم با سرعت بهتری به جلو حرکت می‌کرد. در واقع منهای تیم اصلی که حفظ شاکله تیمی پارسال بود و درست هم بود، در حلقه دوم برانکو و طاهری سهل‌انگاری کرده‌اند و بازیکنانی دارند که در هنگام اردوها و مسابقات تیم‌ملی یا محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها چندان نمی‌توانند به پرسپولیس کمک کنند «حداقل تاکنون نتوانسته‌اند» و شاید اگر پرسپولیس برای حلقه دوم اندکی بیشتر وسواس به خرج می‌داد و به جای دلارهای زیاد برای بازیکنان کم‌کار، ریال به بازیکنان بهتری پرداخت می‌کرد سختی‌هایش هم کمتر می‌شد. در واقع به نظر می‌رسد نوعی سهل‌انگاری برای خرید حلقه دوم و پشتیبان در پرسپولیس رخ داده مگر اینکه خارجی‌ها بالاخره به کار پرسپولیس بیایند اگرنه این فشار زیاد روی ملی‌پوشان هم برای برانکو و پرسپولیس در مجموع گران تمام می‌شود و هم برای تیم‌ملی که با احتمال مصدومیت بازیکنانش در ادامه راه مقدماتی جام‌جهانی مواجه می‌شود. این دقیقا همان اتفاقی بود که 3 سال قبل برای امیر قلعه‌نویی رخ داد و او را با ملی‌پوشانی که تحت فشار زیادی بودند  به بن‌بست رساند و کار به درگیری روی سکوها علیه ملی‌پوشان هم رسید. به نظر می‌رسد برانکو هم در حال تکرار همان روزهاست چون نیروهای پشتیبانش تاکنون به کار تیم نیامده‌اند.