عبدالباری عطوان: مانند میلیون‌ها نفر من نیز آخرین مناظره هیلاری کلینتون، کاندیدای دموکرات و رقیبش دونالد ترامپ از حزب جمهوری‌خواه را دنبال کردم. به‌رغم آنکه بیشتر نظرسنجی‌ها و تحلیل‌ها در روزنامه‌های آمریکایی و انگلیسی احتمال می‌دهند کلنیتون برنده می‌شود ولی هنوز غافلگیری‌های زیادی در راه است. درست است که کلینتون به شیوه‌ای منضبط که حکایت از تجربه‌اش به‌عنوان وزیر خارجه (سابق) دارد، رفتار کرد ولی ترامپ نیز در این مناظره عملکرد خوبی از خود نشان داد و در بیشتر مسائل داخلی و خارجی بویژه پرونده‌های مهاجرت، سوریه و عراق بر رقیبش غلبه کرد. ترامپ بخوبی از احساسات نژادپرستانه رای‌دهندگان سفیدپوست آمریکایی خبر دارد. وی حاضر نشد تعهد دهد به نتایج صندوق‌های رای احترام بگذارد و اصرار کرد احتمال تقلب در تعداد آرا و تعیین هویت برنده از قبل وجود دارد. اتهام ترامپ علیه «مؤسسه» آمریکایی حاکم بر این کشور درباره وجود تقلب را نباید دست‌کم گرفت. بسیاری از آمریکایی‌ها مطمئن شده‌اند جورج دبلیو بوش، 16 سال پیش با تقلب در میامی بر رقیب دموکرات خود پیروز شد. علاوه بر آن هر کس که با استناد به دروغ، به یک کشور مانند عراق حمله کند می‌تواند هر کار دیگری را انجام دهد.  رسانه‌ها علیه ترامپ هستند و تعداد قابل توجهی از نمایندگان حزب جمهوری‌خواه در مجلس‌های سنا و نمایندگان نیز از ستاد تبلیغاتی وی حمایت نمی‌کنند و همین مساله را نیز می‌توان درباره لابی یهودی در آمریکا گفت که آماده حمایت از کلینتون است اما این اردوکشی توسط مؤسسه آمریکایی چه‌بسا قوی‌ترین برگ برنده برای پیروزی ترامپ باشد مگر آنکه عملیات تقلب صورت گیرد و نتایج را به گونه‌ای به نفع رقیبش تغییر دهد. تقلب نیز شکل‌های گوناگونی دارد، به هر اندازه که کشورها پیشرفت کنند و دستگاه‌های آنها مدرن‌تر شوند، تقلب نیز پیشرفت می‌کند و مدرن می‌شود. ترامپ به نظر ما کاملا بر حق بود زمانی که گفت ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه از باراک اوباما، همتای آمریکایی‌اش و از هیلاری کلینتون به طور خاص در پرونده سوریه و عراق زیرک‌تر است. ما قصدمان دفاع از ترامپ نیست ولی تلاش می‌کنیم تصویر متفاوت و واقعی از آنچه رسانه‌های غربی و عربی ارائه می‌کنند ارائه کنیم، رسانه‌هایی که با وی دشمن هستند و به کلینتون، همپیمان بارز اسرائیل، کمک می‌کنند؛ همان کسی که بدون هیچ‌گونه احتیاطی تعهد داده است از سیاست‌های توسعه شهرک‌های یهودی‌نشین حمایت کند. همه نظرسنجی‌ها پیشتازی کلینتون بر رقیبش را مورد تاکید قرار می‌دهند اما هنوز میزان بزرگی از رای‌دهندگان موضع خود را مشخص نکرده‌اند. جالب توجه اینجاست که همین نظرسنجی‌ها تأکید می‌کردند اکثریت انگلیسی‌ها ترجیح می‌دهند انگلیس در اتحادیه اروپایی باقی بماند ولی نتایج همه‌پرسی کاملا شوک‌آور و متفاوت شد. استفاده از کلمه «خطرناک‌تر» یا «بزرگ‌تر» در اشاره به این انتخابات آمریکا و پیامدها و تحولات پس از آن را ترجیح نمی‌دهیم. همچنین ما نمی‌خواهیم درباره پیروزی فلان کاندیدا پیش‌بینی کنیم ولی حزب کارگر انگلیس را به عنوان مثال می‌آوریم. اکثریت نمایندگان در پارلمان همپیمان شدند تا رئیس چپگرای حامی عرب‌ها و مخالف با جنگ عراق یعنی جرمی کوربن را کنار بزنند و 2 بار سراغ پایگاه مردمی حزب برای رسیدن به این هدف رفتند اما هر دو بار وی با اکثریت قاطع پیروز شد زیرا پایگاه مردمی انتخاباتی او را می‌خواهد و کمکش می‌کند و به دلیل اینکه مؤسسه حاکم بر انگلیس دشمنی نسبت به کوربن را پنهان نمی‌کند و رهبری حزب مخالف را توسط وی نمی‌خواهد. نمی‌دانیم این مقایسه میان ترامپ و کوربن دقیق است یا نه اما این پیشینه انگلیسی ممکن است درباره حالت ترامپ در آمریکا تکرار شود زیرا به نظر می‌رسد وی شورشی است و هرگونه تلاش برای جلوگیری از پیروزی‌اش با تقلب منجر به شورش هوادارانش و باعث  ایجاد شکاف بزرگ در آمریکا می‌شود، کشوری که بحران بزرگ در منطقه را به‌وجود آورد. هویت برنده در این انتخابات هر چه باشد علیه ما عرب‌ها و مسلمانان خواهد بود و ما کلینتون را که جنگ عراق و دخالت نظامی ناتو در لیبی را تایید کرد، آزمودیم. کلینتون گفته است در صورت برنده شدن در انتخابات ریاست‌جمهوری در سوریه دخالت نظامی مشابهی انجام می‌دهد و این یعنی حمام‌های خون بیشتر و چه‌بسا وقوع جنگ جهانی در اراضی ما؛ و ما هرگز بر این باور نیستیم که ترامپ از کلینتون بدتر است.