سیدمحمد حسینی:* بیت‌الغزل غالب سخنرانی‌های آقای روحانی، حمله به منتقدان، نهادهای انقلابی، نیروهای متدین و حتی در مواردی تعریض به دیدگاه‌های امام و رهبری است. در کنار این مضمون، لحن بیانات هم همراه با استهزا، تحقیر و تمسخر و نیش و کنایه‌ها، براساس طرح ناقص و نادرست نظرات رقبای سیاسی و فکری است و جالب اینکه اظهار می‌دارد به این دعواهای کودکانه باید در کشور پایان داد. دعواهایی که آتش‌بیار آن، حامیان و هواداران دولت با اشاره و چراغ سبز رئیس دولت هستند. نیروهای دلسوز که به نقد خیرخواهانه می‌پردازند و رسانه‌ها که نظرات آنان را منعکس می‌کنند به بی‌اخلاقی متهم می‌شوند آن هم با تعابیری که بویی از اخلاق در آن به مشام نمی‌رسد. آقای رئیس‌جمهور در موضوع تغییر وزرا، رسانه‌های بی‌اخلاق را منشأ فشار به دولت قلمداد می‌کند که البته دامنه این سخن، رسانه‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت را هم در برمی‌گیرد و نیز همه کسانی که خواهان تغییر بوده‌اند؛ چه نمایندگان لیست امید مجلس و چه طرفداران سینه‌چاک بیرون مجلس. و در نهایت گفته می‌شود حالا که تغییر داده‌ایم عده‌ای می‌گویند چرا وزرا را عوض می‌کنند. به نظر نمی‌رسد کسی مخالف تغییر 3 وزیر عوض شده باشد، زیرا ضعف‌ها و اشکالات متعدد داشتند و اگر این تعویض دیرهنگام صورت نمی‌گرفت، بدون تردید تبعات منفی و چالش‌هایی جدی برای دولت به وجود می‌آورد. بحث در نحوه انعکاس این ماجرا و توجیه آن برای بهره‌برداری‌های سیاسی و انتخاباتی است و اینکه آیا این تغییرها برای کارآمد ساختن دولت و خدمت بیشتر به مردم است یا به هدف تغییر ظاهری شرایط و استفاده ابزاری از هنرمندان، معلمان و ورزشکاران در تبلیغات انتخاباتی؟ سؤال این است: چرا صادقانه با مردم برخورد نمی‌شود؟ اشکال منتقدان و حتی برخی موافقان دولت این است که چرا تیم اقتصادی ناتوان را تغییر نمی‌دهید؟ آیا این گروه نامنسجم تاکنون توانسته‌اند وعده‌های انتخاباتی روحانی را تحقق بخشند؟ اگر سایه رکود بی‌سابقه بر کشور سنگینی می‌کند و همه امور را تحت‌الشعاع قرار داده است آیا به‌خاطر ناکارآمدی این افراد نیست؟ اگر وعده اشتغال و ریشه‌کن شدن بیکاری روحانی جامه عمل نپوشیده است مقصر منتقدان هستند یا دولتمردان؟ آیا در ماه‌های پایانی دولت یازدهم ذکر اینکه باید برای جوانان و زنان اشتغال ایجاد کنیم، می‌تواند اعتبار از دست رفته شعارهای انتخاباتی را جبران کند؟ معمولا در چنین زمانی وقت ارائه کارنامه و دستاوردهای دولت است نه وقت بیان شعارهای تکراری که گوش مردم بارها آنها را شنیده است. اگر مدت زمانی را که دولتمردان و مشاوران آنها برای از میدان خارج کردن رقیب و تخریب منتقدان صرف می‌کنند به اقدام و عمل می‌پرداختند حتما شرایط کشور بهتر از وضع نابسامان کنونی بود. ای‌کاش این توجه صورت می‌گرفت و حداقل در این ماه‌های پایانی کام مردم از خدمات واقعی(و نه کاذب و تبلیغاتی) شیرین می‌شد.
* وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم