رای‌الیوم: پس از آنکه سعد حریری به لبنان بازگشت و به سفرهایش که بیشترش را بین پاریس و ریاض گذرانده بود، پایان داد و اخیرا با ریش و محاسن کامل به جای «ریش پروفسوری» ظاهر شد که ویژگی برجسته از هویت سعودی وی بود، مشخص است که تصمیم گرفته در ائتلاف‌های پیشین خود تغییر ایجاد کند، علیه گذشته خود به پا خیزد و نشانه‌های آینده لبنانی صرف را ترسیم کند و وارد ائتلاف‌های ملی شود و از وابستگی و دیکته‌های خارجی رها شود. اگر سعد حریری، رئیس جریان المستقبل با میشل عون به عنوان رئیس‌جمهوری بیعت کند؛ میشل عونی که حریری با وی ظرف سال‌های گذشته از موضع خصومت رفتار می‌کرد، این امر نشان می‌دهد تغییر شگرفی در محافل نخبگان سیاسی لبنان رخ داده است که ثابت می‌کند تصمیم‌گیرنده به اوج پختگی سیاسی رسیده است و دیگر در اتخاذ تصمیمات دشوار و تعیین‌کننده تردیدی به خود راه نمی‌دهد. حریری در بیانیه نخست تغییر خود تاکید کرد که دست به خطرهای سیاسی بزرگی خواهد زد. وی گفت: من آماده این خطرات هستم همانطور که آماده‌ام خودم و محبوبیتم و آینده‌ سیاسی‌ام را هزار بار به خطر بیندازم تا از لبنان و مردم آن حفاظت کنم. وی با کلماتی که آنها را با توجه انتخاب کرده بود، تاکید کرد لبنان همان پیروز بزرگ‌تر است و وی با میشل عون، همپیمان جدیدش درباره به حرکت درآوردن موتور محرکه دولت، نهادهای آن، اقتصاد و جلوگیری از سقوط دولت و نظام لبنان به توافق رسیده است. حریری نخست لبنان را بازسازی کرد و حریری دوم آن را از لحاظ سیاسی مجددا می‌سازد و این کشور را از بحران‌های بزرگی خارج می‌کند که تقریبا چیزی نمانده بود آن را به سمت پرتگاه ببرد. وی با تصمیم شجاعانه‌اش بر هویت لبنانی «اصیل» خود و پا نهادنش بر هویت عربستانی «جعلی‌اش» که نه عربستان و نه لبنان آن را به رسمیت نمی‌شناخت، تاکید کرد. رهبری عربستان در از دست دادن دوستان و همپیمانان یکی پس از دیگری مهارت دارد، چراکه خاندان سلام در لبنان را از دست داد همانطور که علیه خاندان اسد در سوریه شورید و در یک چشم بر هم زدن، علی عبدالله صالح را از همپیمان به دشمن خود تبدیل کرد. عربستان در حال حاضر عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهوری مصر را به همان فهرست اضافه می‌کند و ما نمی‌دانیم نفر بعدی چه کسی خواهد بود، چراکه پیدا کردن چنین کسی در فهرست دوستان و همپیمانانی که به سرعت در حال تحلیل رفتن هستند، دشوار است. سعد حریری در معرض اهانت‌های بسیاری از سوی همپیمانان «عربستانی جدید» خود قرار گرفت، چراکه آنها از استقبال وی فرار می‌کردند و به تماس‌هایش پاسخ نمی‌دادند و به شرکت‌های وی مزایده نمی‌دادند و دیگر حقوق مالی‌اش را که حدود میلیاردها دلار بود، پرداخت نمی‌کردند. صبر حریری سر آمد و تصمیم گرفت با دشمنان قدیمی‌اش دست دهد و با آنها آشتی کند و درباره آینده سیاسی‌اش و چه‌بسا آینده شخصی‌اش ریسک کند و در برآورد ما، او بزرگ‌ترین پیروز خواهد بود، چراکه وی لبنان را از یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های سیاسی و خطرناک‌ترین آنها خارج کرد و به سمت منافع مردمش در پایان کار حرکت کرد. ما خیلی نمی‌خواهیم روی تهدیدات فواد سنیوره، فرید مکاری، احمد فتفت و تمام کسانی مکث کنیم که تهدید کردند علیه رهبرشان حریری شورش می‌کنند. سعد حریری ایستادگی عزتمندانه کرد و تصمیم گرفت به خاطر لبنان جانفشانی کند و قطعا کسی که به ائتلافش با ژنرال عون وفادار بماند و برای راهیابی وی به کاخ بعبدا اصرار بورزد، عون نیز قدر حریری را خواهد دانست و در حال حاضر و در آینده در کنار او خواهد ماند. پارلمان لبنان ۴۵ جلسه را برای انتخاب رئیس‌جمهور برگزار کرد که تمام آنها به شکست انجامید و ما در آینده‌ای نزدیک شاهد این امر خواهیم بود که ژنرال عون و حریری پسر دست در دست هم داده‌ و به مرحله‌ دردناکی از تاریخ لبنان پایان داده‌اند. عربستان از لبنان کنار کشید و حریری از عربستان فاصله گرفت. این یکی از فصل‌های بازی ملت‌های شرقی است.