براساس سرشماری سال 90، 35 درصد شهروندان تهرانی دارای دسترسی مناسب و 65 درصد فاقد دسترسی مناسب به مسجد هستند. معاون هماهنگی مرکز رسیدگی به امور مساجد با بیان این مطلب به مشرق گفت: در تهران یا برخی کلانشهرها، دستگاه‌هایی مثل شهرداری ورود کرده‌اند و مساجدی را ساخته‌اند اما در شهرستان‌ها اینگونه نیست، در مساجد بین راهی نیز برخی دستگاه‌ها براساس احکام قانون برنامه توسعه، کارهای محدودی انجام داده‌اند و سرانجام اینکه قرارگاه سازندگی قرب کوثر، وابسته به سپاه نیز در برخی مناطق محروم اقدام به ساخت مسجد و خانه عالم کرده‌اند، یا در شهرک‌های نظامی وابسته به سپاه، وزارت دفاع و ارتش، مسجدسازی کرده‌اند، لیکن بنیه اصلی ساخت، فعال‌سازی و نگهداری مساجد در کشور، کماکان مردمی است.
به گفته حجت‌الاسلام آقایی، در شهرها و شهرک‌های جدید که شرکت‌های عمران و تعاونی‌ها ورود کرده‌اند و مسکن مهر هم از همین دست به حساب می‌آید، متولیان و مجریان، وظایف قانونی و شرعی برای ایجاد زیرساخت‌های مورد نیاز مردم در زمینه‌های گوناگون داشته‌اند. بنا بر اظهارات وی، پیش از استقرار مردم لازم بوده در همین راستا مساجدی در شأن مؤمنین بسازند که مع‌الأسف در بسیاری از موارد از انجام وظایف خود شانه خالی کرده‌اند یا اینکه برای رفع تکلیف به حداقل‌ها اکتفا کرده‌اند و با مساجد 200 تا 300 متری وانمود کرده‌اند نیاز هزاران نفر را می‌خواهند تأمین کنند که البته این فرض محال هرگز محقق نشده و سلامت معنوی مردم در این اماکن مسکونی در معرض مخاطره قرار دارد. به باور آقایی، متأسفانه گرفتار آسیب‌هایی در حوزه ساخت‌وساز هستیم که یکی از آنها تجمل‌گرایی است اما نکته مهم‌تر این است که پس از گذشت 4 دهه از انقلاب، فاقد سبک معماری مسجدی، مختص جمهوری اسلامی هستیم، یعنی الگوی معماری دقیقی برای ساخت مساجد نداریم. آقایی خاطرنشان کرد: براساس سرشماری سال 90 به ازای هر
4 هزار و 213 نفر در تهران یک مسجد وجود دارد، به این ترتیب 35 درصد شهروندان تهرانی دارای دسترسی مناسب و 65 درصد فاقد دسترسی مناسب به مسجد هستند.