دونالد ترامپ، راست می‌گوید که سیاست خارجی آمریکا تحت اداره باراک اوباما سیر نزولی را طی کرده و امروز چین «ناهار» ایالات متحده را صرف می‌کند. گریگوری لوکشین، کارشناس دانشکده شرق دور در مصاحبه با «اسپوتنیک» بیانیه دونالد ترامپ را، بازتاب مبارزات انتخاباتی عنوان کرده است. با این حال، وی معتقد است مانیل نارضایتی کافی از سیاست واشنگتن نسبت به کشور خود دارد. کارشناس مزبور در تفسیر خود می‌گوید:  کل تصویر ژئوپولیتیک در حال تغییر است. از سال 2010، مرکز توجه ایالات متحده از منطقه اقیانوس اطلس شمالی به منطقه اقیانوس آرام انتقال می‌یابد اما امکانات ایالات متحده نامحدود نیست، آنها اراده، تلاش و پول به اندازه کافی برای عملی‌سازی تجدید تعادل قابل توجه و نیز سیاست خود از یک منطقه به منطقه دیگر ندارند. آمریکا به طور کامل متمرکز خاورمیانه و اوکراین است که امکانات عظیم به خود جلب و جذب می‌کند. ایالات متحده آمریکا دیگر پلیس جهانی نیست، آن روزها گذشته است. بله، بسیاری از کشورها از جمله فیلیپین، ناامید شده‌اند. بسیاری از وعده‌های اوباما عملی نشد. البته، کردار و اظهارات رئیس‌جمهور فیلیپین از نقطه نظر توازن نیروها در منطقه، باعث آسیب‌های جدی به سیاست ایالات متحده و منافع آمریکا می‌شود. ولی باید در ذهن چیز دیگری را داشته باشیم. در چین دوتِرتِه از «طلاق» فیلیپین و ایالات متحده می‌گفت، بعد از بازگشت به وطن، وی چیزی کاملا مخالفی را می‌گوید، گویا مانیل قصد ندارد روابط و اتحادی را با ایالات متحده فسخ کند. اظهارات دوترته در پکن، نشان‌دهنده عدم تمایل فیلیپین به ایفا کردن نقش شریک کوچک ایالات متحده است. گویا هدف سخنان وی، افزایش اعتبار و حیثیت کشور است. پس، هرگونه نتیجه‌گیری از اظهارات وی، خیلی زود است و برای مرور تحولات صبر لازم است». در همین حال، فرانتس کلینتسویچ، معاون اول رئیس کمیته دفاع و امنیت شورای فدراسیون معتقد است رئیس‌جمهور فیلیپین با اظهارات خود در پکن، با باراک اوباما خداحافظی کرده است. آن چیزی که مربوط به پیشنهاد رودریگو دوترته درباره سطح جدید همکاری با روسیه است، اگر از طریق کانال‌های رسمی این پیشنهاد برسد، البته مورد بررسی قرار خواهد گرفت. سناتور خاطرنشان کرد روسیه برای توسعه روابط با فیلیپین در سطوح مختلف آماده است. یکی از دلایل مهم گرایش فیلیپین به سمت روسیه و چین، باید سیاست چندگونگی فیلیپین باشد، چرا که امروز اقتصاد کشور بشدت به کمک و اقتصاد ایالات متحده گره خورده است. ولادیمیر یوسیوف، معاون مدیر دانشکده کشورهای مستقل مشترک‌المنافع در مصاحبه با «اسپوتنیک» می‌گوید: «سیاست گرایش فیلیپین به چین و حتی روسیه، ازجمله از لحاظ خرید تسلیحات، فعلا بر اساس شرایط روز است. از سوی دیگر آشکار است که سیاست فیلیپین بیشتر متعادل خواهد بود. به‌رغم حضور نظامی آمریکا در خاک این کشور، فیلیپین حتی می‌تواند به همکاری محدود نظامی و فنی با چین و روسیه دست بزند. سوال اصولی اینجاست که آیا نیروی دریایی فیلیپین به گشت و گذار در دریای چین جنوبی همراه با آمریکا ادامه خواهد داد؟ طی زمان اخیر چنین گشت و گذاری همراه با آمریکاییان صورت می‌گرفت. پایان دادن به گشت و گذار مشترک می‌تواند گام مثبت در نزدیکی روابط چین و فیلیپین باشد؛ همزمان، خرید تسلیحات روسی توسط فیلیپین بعید به نظر نمی‌رسد. چنین سیاست چندگونگی اگر با موفقیت پیش برود، امکان پیاده کردن سیاست متعادل را درباره انتخاب شرکا فراهم می‌کند. برای تقویت روابط این کشور هم با چین و هم با روسیه، یک نوع میدان جدید سیاسی پایه‌گذاری می‌شود. توافقنامه‌های بیش از 13 میلیارد دلاری چین با فیلیپین که در نتیجه سفر رودریگو دوتِرتِه به پکن امضا شده است، عقیده و نظر کارشناسی ولادیمیر یوسیوف را مبنی بر آنکه چین در میدان تقابل اقتصادی فیلیپین، از آمریکا پیش است، تقویت می‌کند.