در روزهای اخیر روند شتابنده تحولات، وضعیت متفاوتی را در پرونده انتخاب رئیسجمهوری لبنان رقم زد و اکنون نگاهها به جلسه امروز (دوشنبه 31 اکتبر) پارلمان لبنان دوخته شده است و همه در انتظار پایان یافتن 5/2 سال خلأ ریاستجمهوری و اعلام آغاز دوره ریاستجمهوری 6 ساله ژنرال میشل عون، نامزد مورد حمایت حزبالله هستند. با توجه به اعلام موضع گروههای سیاسی و فراکسیونهای پارلمانی درباره نامزد مورد حمایت خودشان در انتخابات ریاستجمهوری، اکنون اگر اتفاق غیرمنتظرهای رخ ندهد، ریاستجمهوری ژنرال عون قطعی میشود. پس از استعفای روبیر فاضل از پارلمان لبنان، اعضای پارلمان اکنون ۱۲۷ نفر هستند، بنابراین حد نصاب برگزاری جلسات با تکیه بر دوسوم نمایندگان حضور ۸۵ نماینده خواهد بود. رئیسجمهور منتخب برای رسیدن به کاخ ریاستجمهوری بعبدا 2 مرحله قانونی دارد. در ابتدا دوسوم نمایندگان پارلمان یعنی ۸۵ نماینده باید به او رای دهند. اگر فرض بر این باشد که امروز ۸۵ نماینده در پارلمان حاضر میشوند کل این نمایندگان باید به او رای دهند و اگر این تعداد رای حاصل نشود آنگاه به معادله 1+50 باید مراجعه میشود. تاکنون هیچ فراکسیونی صحبت از تحریم جلسه امروز پارلمان نکرده است و اصولا دیگر هیچ توجیهی برای چنین تحریمی وجود ندارد، از همین رو انتظار میرود اکثریت مطلق نمایندگان در صحن علنی حاضر شوند و هرگونه عدم حضوری احتمالا در قالب دلایل شخصی مثل مریض بودن خواهد بود. سلیمان فرنجیه که پیشتر مورد حمایت حریری بود نیز در پارلمان حاضر خواهد شد و از هوادارانش در پارلمان خواسته است برای رای دادن به وی فقط رای سفید به صندوقها بیندازند. این موضع نشان میدهد او با روند روی کار آمدن و انتخاب میشل عون در پارلمان کنار آمده است. حزب کتائب لبنان (به ریاست امین جمیل) نیز که حرف و حدیثهای بسیاری درباره میشل عون داشته در جلسه امروز شرکت میکند، همین روند نشان میدهد جلسه پارلمان با حضور نمایندگان و با رای قابل توجهی برای میشل عون به پایان خواهد رسید. هیات پادشاهی سعودی نیز از بیروت دیدار و با موضع حمایت سعد حریری از میشل عون همراهی کرده است. نمایندگان بعثی و قومیون پارلمان نیز که اتحادی تاریخی با سوریه دارند از میشل عون حمایت کردهاند و این به اعتبار کارشناسان لبنانی یعنی تایید میشل عون از سوی دولت سوریه. ایران نیز از ماهها پیش اعلام کرده است از انتخاب نمایندگان پارلمان به عنوان اقدامی داخلی و بدون دخالتهای خارجی حمایت میکند و مواضع سیاسی حزبالله را برای اقدامی لبنانی و انتخاب رئیسجمهور کشور تایید میکند. با این تحولات همه بر این اعتقادند که پوشش منطقهای مثبت برای انتخاب میشل عون فراهم شده است. از نگاه بینالمللی نیز با همه تردیدهای آمریکا پیرامون میشل عون به دلیل ائتلافش با حزبالله اما هیچ مخالفت بینالمللی با ریاستجمهوری میشل عون به صورت جدی صورت نگرفته است، پس میتوان گفت از نگاه منطقهای و بینالمللی و داخلی مشکلی برای رسیدن عون به ریاستجمهوری وجود ندارد. از سوی دیگر ولید جنبلاط نیز از ریاستجمهوری میشل عون حمایت کرده است. تنها موضوعی که در این میان وجود دارد موضع نبیه بری و فراکسیون وی در پارلمان است که آیا به میشل عون رای میدهند یا نه؟ البته آنها نیز به تنهایی نمیتوانند مانع رای آوردن عون شوند. همه کارشناسان لبنانی میدانند مخالفت احتمالی بری با عون به شخص عون بازنمیگردد، بلکه اعتراضی علیه سعد حریری است که به تنهایی به سوی میشل عون چرخیده است، از همین رو همه انتظار دارند انتخاب سعد حریری به عنوان نخستوزیری لبنان از سوی میشل عون با چالشهای جدی روبهرو شود، زیرا مواضع حزبالله گواه بر آن است که نبیه بری برای چگونگی تشکیل هیات وزرای آینده لبنان تنها نخواهد بود و اگر 2 فراکسیون بزرگ شیعی در پارلمان لبنان یعنی سازمان امل و حزبالله با ترکیب آینده دولت لبنان به ریاست حریری مخالفت کنند آنگاه یک اشکال قانون اساسی بزرگ مجددا در صحنه سیاسی لبنان شکل میگیرد که خلأ سیاسی جدیدی در کشور ایجاد میکند. گفتنی است، حزبالله تنها بعد از هماهنگی و توافق با جنبش امل به ریاست نبیه بری در دولت شرکت میکند و این در حالی است که نبیه بری اعلام کرده در صف مخالفان دولت احتمالی حریری قرار میگیرد.