جبار آذین، منتقد سینما گفت: «یتیم خانه ایران» به عنوان یک اثر خوش ساخت، با محتوای تاریخی و اجتماعی میتواند به عنوان آغازگر سینمای مقاومت ایرانی در کشور مورد استقبال قرار گیرد. به گزارش «سینماپرس»، این منتقد با بیان اینکه موضوع «یتیم خانه ایران» در نوع خود تازگی دارد و این مهم از امتیازات اصلی فیلم طالبی به شمار میرود، ادامه داد: این فیلم به دلایل مختلف در اکران دچار مشکلاتی شد که برخورد با مقوله اکران از چند زاویه مورد بررسی است؛ اول اینکه اغلب کسانی که در حوزه اکران و پخش مشغول به کار هستند از 2 زاویه سیاسی و سینمایی به آثار توجه میکنند و در همین ارتباط گاه گروهگرایی نیز سهم ویژهای در اکران آثار دارد، از سوی دیگر کسانی که در این حوزه فعال هستند سعی دارند آثاری را اکران کنند که از تولیدات خود و دوستانشان باشد و «یتیم خانه ایران» از این لحاظ نیز دچار مشکلاتی شد. این منتقد سینما در همین زمینه افزود: یکی دیگر از مشکلات ایجاد شده برای اکران «یتیمخانه ایران» به خاطر نگاه خام سیاسی برخی مدیران کشور و باندبازی بخش خصوصی هم بود. آذین ادامه داد: طالبی در «یتیمخانه ایران» برخی پردههای خیمه شببازیهای سیاستها و عملکردهای روس و انگلیس، حکومت وقت و عملکرد درباریان کشور در آن زمان را کنار زده است که معتقدم باید بیشتر به مباحث حکومتی در آن دوران توجه میشد. وی به ویژگیهای «یتیمخانه ایران» اشاره کرد و گفت: کارگردانی خوب و حرفهای، بازیهای بالاتر از حد متوسط، فیلمنامه هدفمند اثر در کنار استفاده از لوکیشنهای متعدد و تصویرسازیهای منطبق بر واقعیتهای اجتماعی و سیاسی از جمله امتیازات این اثر به شمار میرود. آذین اظهار داشت: تا به حال بیشتر فیلمهایی که در راستای سینمای مقاومت تولید شده، با محوریت قرار دادن دفاعمقدس بوده است اما در «یتیم خانه ایران» با توجه به ترسیم و تصویر دوره خاص از قحطی ایران و مقاومت و مبارزه مردم علیه فقر و قحطی و استعمار و استبداد میتواند مطرح شود.