علی‌اکبر عباسی: سیاست «ارائه تصویری متفاوت از آنچه هست» در همه 3 سال و نیم اخیر در دستور کار دولت و تیم رسانه‌ای آن بوده و از همان ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم تاکنون در حوزه‌های مختلف می‌توان این منش رفتاری دولت را در نوع مواجهه با اجتماع مشاهده کرد. موضوعی که هم در برخی رفتارهای شخصی رئیس دولت مانند انتشار تصاویر رئیس‌جمهور در هیبتی خاص به هنگام تماشای فوتبال می‌توان دید و هم در مواضع و رفتارهای سیاسی- اجتماعی رئیس‌جمهور و دولتمردان قابل مشاهده است. سخن گفتن از آزادی بیان و آزادی انتقاد و سخن از اینکه هنرمند ارزشی و غیرارزشی نداریم و مواردی از این دست، همگی بیانگر این نوع منش دولت است. راز اینکه چطور می‌شود که رئیس‌جمهوری هم مدام کوس آزادی بیان بزند و کباده حریت مطبوعات کشد و در عین حال هجمه به منتقدان به انحای مختلف را نیز در کارنامه خود داشته باشد، در همین سیاست مذکور نهفته است. اگرنه چرا باید حمله به منتقدان حتی در تریبون عمومی هم مطرح شود و چرا باید هنوز 24 ساعت از سخنان هیجانی رئیس دولت درباره لزوم نشکستن قلم‌ها نگذشته، معاون او از شکایت از رسانه‌های منتقد بگوید؟! در واقع این نوع تناقض‌ها و تضادها در مواضع و رویکردهای دولت یازدهم همگی نتیجه همان تلاش‌هاست برای ارائه تصویری غیر از آنچه واقعیت دولت است که در مواردی از قالب ژست و تصویرسازی بیرون می‌زند و خود واقعی دولت را نشان می‌دهد.
واکنش رئیس قوه‌قضائیه به سخنان نمایشی رئیس‌جمهور در افتتاحیه نمایشگاه مطبوعات و انتقاد از مواضع دوگانه وی، گوشه‌ای دیگر از سیاست تصویرسازی توسط دولت را نمایان کرد. اینکه چطور می‌شود فردی که به گفته رئیس قوه‌قضائیه حتی «نزد مقام معظم رهبری هم گلایه می‌کند که چرا دستگاه قضایی با فلان روزنامه برخورد نکرده است» در تربیون عمومی نمایشگاه مطبوعات با چنین شور و هیجانی از اینکه «نباید با بهانه‌های واهی، قلم‌ها را شکسته و دهان‌ها را ببندیم» سخن بگوید، از پیامدهای همین نوع سیاست تصویرسازی است. سیاستی که در مناظره‌های انتخاباتی سال 92 نیز خود را نشان داد. به طوری که محمدباقر قالیباف در رابطه با مواضع حسن روحانی در مناظره آخر و بحث «برخورد گازانبری با دانشجویان» در گفت‌وگویی با ویژه‌نامه نوروزی همشهری گفته بود: «در برنامه مناظره‌ها، بعد از برنامه که از آنجا می‌آمدیم بیرون، یکی از نامزدهای محترم به من گفت که آقای قالیباف واقعاً ببخشید من قصدم این نبود و... گفتم که شما در حضور 50 میلیون بیننده حرفی را که خودت می‌دانی واقعیت ندارد می‌زنی ولی عذرخواهی‌اش را در جمع 3 نفره اعلام می‌کنی. به‌نظر شما این یک رفتار انسانی اسلامی است؟ در فضای عمومی حرفی را بزنید که خودتان هم می‌دانید واقعیت ندارد ولی بعد اینجا در یک جمع کوچک عذرخواهی کنید».