استیون کلی: شروع کوتینیو در فصل جاری فوق‌العاده بوده است. او یکی از ارکان اصلی لیورپول در رسیدن به صدر جدول به شمار می‌رود. عملکرد خوب او در تیم‌ملی برزیل هم ادامه داشته است. او برابر آرژانتین گل بسیار زیبایی به ثمر رساند. اما درخشش او یک معنای ویژه دارد؛ اینکه بزرگ‌ترین تیم‌های دنیا به دنبال او خواهند آمد و نیمار هم بارها گفته دوست دارد در سطح باشگاهی کنارش بازی کند. این معمولا سرنوشت غم‌انگیز اما طبیعی بازیکنانی است که در لیگ برتر می‌درخشند. تنها چیزی که کوتینیو را تابه‌حال از چنین انتقالی دور نگه داشته، ثبات او است. این فصل دیگر انگار همه چیز اجتناب‌ناپذیر شده و او در هر بازی درخشش خوبی دارد. لیورپولی‌ها 2 بار آخری که در کورس قهرمانی قرار گرفتند، زخم‌های عمیقی در پایان برداشتند. بعد از دوم شدن در 2009، رفتن ژابی آلونسو به رئال‌مادرید ضربه بزرگی به تیم وارد کرد. بار دوم هم لوئیس سوارس به اسپانیا رفت، این‌بار به بارسلونا. این تاوانی است که باشگاه‌هایی مانند لیورپول باید بپردازند. باشگاه‌هایی که استعداد را می‌خرند یا پیدا می‌کنند و به او اجازه می‌دهند شکوفا شود. مساله‌ای که بعد توجه باشگاه‌های پولدار را جلب می‌کند و باعث می‌شود آنها برای خرید ستاره‌های جدید جلو بیایند. این اتفاق، کار مربی را هم سخت‌تر می‌کند چون هیچوقت نمی‌تواند یک تیم دائمی را بسازد و اجازه دهد آنها در طول چند فصل رشد کنند. اما خب! این فوتبال مدرن است. کلوپ همه اینها را در دورتموند تجربه کرد و بد‌تر آنکه بعضا شاهد کوچ ستاره‌هایش به رقیب مستقیمش یعنی بایرن‌مونیخ بود.

بهترین جواب برابر این اتفاق می‌تواند ادامه دادن جست‌وجو برای بازیکنان بزرگ بعدی باشد. اینکه در باشگاه یک استاندارد مشخص برای کار زیاد تعریف شود که می‌تواند هر استعدادی را تبدیل به یک بازیکن بهتر کند. برندان راجرز در 2014 در شرایط مشابهی قرار داشت و مجبور بود در مقاطع زیادی از فصل غیبت استوریج مصدوم و سوارس را تحمل کند. خرج زیاد او روی بازیکنان ورودی خیلی جواب نمی‌داد. کلوپ موفق شده خرید‌های تیم مانند لالانا و فیرمینیو را بهتر کند برای همین احتمالا هواداران لیورپول خیلی به راجرز در این‌باره حق نخواهند داد.

لیورپول یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های جهان است. آنها فقط در سال‌های اخیر به اندازه اسم‌شان چندان موفق عمل نکرده‌اند. اگر آنها همیشه مانند قبل توسط تیم‌های رقیب غارت شوند، کار سرمربی تیم بسیار مشکل خواهد شد. فوتبال هم به هر حال زنجیره غذایی خودش را دارد. بسیاری با لیورپول همدردی نخواهند کرد، بویژه باشگاهی مانند ساوتهمپتون که خود لیورپول از آن بازیکنان زیادی خریده است. با توجه به تجربیات گذشته، طبیعی است هواداران لیورپول در حال حاضر استرس داشته باشند، چون احتمالا کوتینیو توجه باشگاهی مانند بارسلونا را به خود جلب کرده است. حتی حرف‌های خود بازیکن که گفته دوست دارد در لیورپول بماند و با آنها موفق شود هم معنای چندانی ندارد. هواداران بخوبی به یاد دارند که سوارس هم در دسامبر 2013 قرارداد جدیدی امضا کرد اما 6 ماه بعد، باشگاه را ترک کرد. نکته مثبت درباره لیورپول این فصل است که وقتی یک یا 2 بازیکن چندان خوب بازی نمی‌کنند، بقیه بازیکنان عملکرد بهتری نشان می‌دهند. مثلا مانه در بازی 4 بر 2 برابر پالاس خیلی معمولی ظاهر شد اما هفته بعدش در پیروزی 6 بر یک برابر واتفورد، فوق‌العاده کار کرد. کوتینیو معمولا مرد بازی‌های بزرگ است. منچسترسیتی یکی از تیم‌هایی است که او زیاد به آن گل می‌زند. او برابر آرسنال در ابتدای فصل 2 گل به ثمر رساند و تنها بازیکنی بود که برابر منچستر نزدیک بود واقعا دروازه را باز کند.

حداقل برای زمان حال، همین که لیورپول دوباره در حال رقابت برای افتخار است می‌تواند هواداران لیورپول را خوشحال نگه دارد. آنها همچنین ستاره‌های دیگری هم در کنار یورگن کلوپ دارند که می‌توانند به آنها دل ببندند. در نهایت کسی چه می‌داند؟ شاید کوتینیو حرفی زده که پایش هم بماند...